My boo เธอขาอย่าร้าย - นิยาย My boo เธอขาอย่าร้าย : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ
  • มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง
  • มีเนื้อหาที่เครียดหรือหดหู่มาก ซึ่งอาจกระทบต่อภาวะทางจิตใจ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    My boo เธอขาอย่าร้าย

    บ่อยครั้งที่ฉันได้รับบาดแผลในชีวิต และฉันจะปกปิดมันด้วยรอยยิ้มเสมอ แต่พอเจอเขา... แผลพวกนั้นมันก็หายไปราวกับว่าฉันไม่เคยบาดเจ็บเลย

    ผู้เข้าชมรวม

    254

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    79

    ผู้เข้าชมรวม


    254

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักดราม่า
    จำนวนตอน :  41 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  29 ก.ย. 67 / 18:58 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ, มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง, มีเนื้อหาที่เครียดหรือหดหู่มาก ซึ่งอาจกระทบต่อภาวะทางจิตใจ

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    [รุ่นลูกของเก้า+เพียงจันทร์ จากเรื่อง Just Friend เพื่อน(สัมพันธ์)]

    ถึงฉันผู้ที่กำลังจะหมดศรัทธาในความรัก หากมีความรักอีกครั้งฉันขอให้ใครคนนั้นอย่าทำให้ฉันสูญเสียความเป็นตัวเองอีกเลย 

    ฉันขอให้เขาคนนั้นเป็นความสบายใจเป็นที่พักพิงและปลอดภัยสำหรับฉัน ขณะเดียวกันก็หวังว่าตัวเองจะไม่พบเจอความเจ็บปวดเหมือนที่ผ่านมาอีก ถ้าเป็นไปได้ก็อยากเป็นคนที่ใครสักคนรู้สึกโชคดีที่มีฉันอยู่ในชีวิตของเขา 

    มีคนเคยบอกไว้ว่าถ้าเรารักถูกคนมันไม่มีอะไรต้องเหนื่อยไม่ว่าจะเป็นร่างกายหรือความรู้สึก เราจะได้ทั้งความสบายใจและความรัก เขาจะถนอมหัวใจของเราและรักเราอย่างดีที่สุด แต่ว่าเขาคนนั้นเป็นใครฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน …

    ฉันเคยใช้ชีวิตเพื่อรอใครคนหนึ่ง จะทำอะไรที่ไหนก็เผื่อเวลาให้เขาตลอด เผื่อวันนี้เขาว่างเผื่อวันนี้เขาอยากเจอ ซึ่งเขาก็ไม่เคยว่างและไม่เคยอยากเจอฉันเลย

    เขาเป็นความรักของฉันมานาน นานจนคิดว่าชีวิตนี้คงรักใครไม่ได้อีกแล้ว ต่อให้เลิกกันฉันก็คงจะครองความโสดไปตลอดชีวิตล่ะมั้ง แต่นั่นมันก็แค่ความคิดในช่วงเวลาหนึ่งเท่านั้นแหละ แค่ความรักเด็ก ๆ 

    ความอดทนสุดท้ายของคนอื่นเป็นยังไงฉันไม่รู้ แต่ความอดทนสุดท้ายของฉันคือตอนที่รู้สึกตัวและเข้าใจว่าตัวเองไม่จำเป็นต้องอดทนกับอะไรแบบนี้เลย จะว่าไปก็เสียเวลาชีวิตมานานเหมือนกัน วันที่เจ็บปวดที่สุดคนที่อยู่กับฉันก็คือตัวฉันเอง และมันก็ทำให้ฉันหยุดทำทุกอย่างเพื่อเขา ไม่รอ ไม่ตาม ยอมรับความจริงว่าทุกอย่างมันเปลี่ยนไปแล้ว ไม่รักก็คือไม่รัก 

    เขาคือผู้ที่ครองวัยเยาว์ของฉันแล้วก็เป็นคนที่ทำให้ฉันกลัว ... กลัวการตกหลุมรัก กลัวการเริ่มต้นใหม่ 

    หลายครั้งที่ฉันพบเจอคนที่ถูกใจและรู้สึกว่าความสัมพันธ์มันไปกันได้ดีก็มักจะมีอีกความรู้สึกหนึ่งแทรกเข้ามาและพยายามจบความสัมพันธ์เพื่อที่ตัวเองจะได้ไม่เจ็บอีกโดยไม่สนว่าคนคนนั้นจะรู้สึกยังไง แต่สุดท้ายก็หลงรักการอยู่คนเดียว ฉันใช้ชีวิตคนเดียวได้เก่งมากแต่ใครมันจะอยู่ตัวคนเดียวไปตลอดชีวิตล่ะจริงไหม ? 

     

    “ร้องไห้กลางสายฝนก็ใช่ว่าคนอื่นจะไม่รู้หรอกนะว่าร้องไห้”

    “...” ใครคนหนึ่งกางร่มให้ฉันและจูงมือพาฉันข้ามถนนโดยที่เขาเอาตัวเองไปอยู่ฝั่งที่รถขับมาตลอด ฉันไม่รู้ว่าเขาเป็นใครแต่เขาทำให้ฉันรู้สึกปลอดภัยมากเลย 

     

    “ใครสั่งใครสอนให้จีบคนที่ยังลืมแฟนเก่าไม่ได้วะ”

    “จีบคนที่ยังลืมแฟนเก่าไม่ได้ยังไม่น่ากลัวเท่ากับจีบคนที่เขารักตัวเองเลยนะ เขารู้ว่าต้องใช้ชีวิตยังไงและใช้ชีวิตคนเดียวได้เก่ง การมีแฟนสำหรับเขาคือมันต้องดีกว่าอยู่คนเดียว”

    “รู้แบบนี้แล้วมึงก็ยังยืนยันที่จะจีบ ?”

    “ก็ชอบ...น่ารัก!”

    “อาการนี้น่าจะเรียกว่าหลงเด็กนะไม่น่าจะเป็นแค่ความชอบ”

    “ก็ถ้าเด็กมันน่าหลงก็หลงเถอะ”

    “ฮั่นแน่...”

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น