กำลังใจของตัวเอง

   เราชื่อเเอนฟิลด์เราอยากเเต่นิยายสักเรื่องเเล้วนิยาย 

เรื่องนั้นที่เราเเต่เราอยากให้ทุกคนที่มาอ่านได้รับ

กำลังใจเเต่ก็ไม่รู้จะเเต่งยังไงเราเลยจิตนาการเรื่องขึ้นมาเราลองปล่อยไปก่อนเเค่ตอนเเรกเเต่ก็มีเเต่เพื่อนที่มาอ่านของเรา เเต่เราก็ไม่ยอมเเพ้เราเเต่งไปเรื่อยๆ

 ตอนนั้นเรารู้สึกนอยเเละก็ผิดหวังนิดหน่อยเเต่เราก็ไม่ได้ยอมเเพ้เลยเราลองทำใหม่ไปเรื่อยๆเเต่เราก็ยังไม่ปล่อยนิยายของเราเพราะเรายังไม่เเน่ใจมากสักเท่าไหร่ เราลองทำหลายๆเเนวความคิดของเราก็ยังไม่จบจนเราทำมาเรื่อยๆเเล้วเราก็ไม่กล้าปล่อยเหมือนเดิมเราเอานิยายของเราไปให้เพื่อนเราอ่านก่อนเดิมเหมือน 

เเล้วพอมา วันนึงอยู่เราก็มีกำลังใจจากคำที่พ่อเเม่พูดเลยทำให้เรากล้าทำกล้าที่จะคิดกล้าทำทุกๆอย่างเราลองเอานิยายของเรามาลงเเอพอีกรอบเเล้วก็มีคนมาอ่านเเต่มันยังไม่มากพอเราเลยเเต่งอีกไปเรื่อยๆจนกว่ามันจะดีเเล้วในที่สุดเราลองเเต่งเรื่องใหม่เเล้วเราเอานิยายที่เราเเต่ใหม่ไปให้พี่เขาอ่านพี่บอกเราว่าพี่เขากำลังนอยๆอยู่เลยเเต่พอได้อ่านนิยายน้องเเล้วพี่มีกำลังใจมากขึ้นเยอะเลยคำนี้ทำให้เราอยากเเต่งนิยายอีกเรื่อยๆอยากทำให้ทุกคนได้เห็นนิยายที่เราเเต่งเเละอยากให้ตัวละครในนิยายของเราได้มีชีวิตขึ้นมาจริงๆ 

เราของเป็นกำลังใจให้กับทุกคนที่กำลังจะเเต่งนิยายหรือว่ากำลังทำอะไรเราของให้ทุกคนทำมันอย่างตั้งใจเเล้วสักวันนึงมันจะเป็นวันของเรานะคะเราเป็นกำลังใจให้นะคะ