ขอโทษครับรุ่นพี่ ที่ผมน่ารัก

ผมชื่อหนูนา เดือนหน้าจะอายุครบ 18ปีบริบูรณ์แล้วครับผม ชื่อนี้แม่ตั้งให้ เพราะตอนท้องชอบกินหนูนา เท่ห์ซะไม่่มีล่ะ ปีนี้ผมเป็นน้องใหม่ของคณะบริหารเอกการบัญชี ผมมาจากอำเภอแห่งหนึ่งทางภาคเหนือ เข้ามาเรียนกรุงเทพฯ ฐานะทางบ้านไม่ได้รวย จึงต้องอาศัยทำงานพาร์ทไทม์ เพื่อหารายได้เป็นทุนการศึกษาสำหรับตัวเอง 

ผมทำงานที่ร้านกาแฟเล็กๆหน้ามหาวิทยาลัย และอยู่หอพักซึ่งค่อนข้างห่างจากมหาวิทยาลัยพอสมควร เนื่องจากปัญหาเรื่องค่าเช่า บริเวณใกล้เคียงนั้น ราคาแพงห้องเช่าเกินเอื้อมถึงสำหรับเขาจริงๆ 

แต่ขอโทษนะ ผมมาเพื่อตั้งใจเรียนครับพี่ รุ่นพี่อย่าวอแวกับผมได้ไหมครับ 

“น้องเขาชื่อหนูนาว่ะ” เสียงกลุ่มชายหนุ่มคนดังของมหาวิทยาลัย ที่ไม่ว่าใครก็รู้จัก 

“น่ารักจังวะ” 

“สเป๊็กมึงนี่หว่า ไอ้เช” 

“อืม” เสียงเข้มตอบรับเพื่อน พร้อมเหลือบไปมองคนสวยที่เพื่อนกำลังพูดถึง พร้อมยิ้มมุมปาก

“หนูนาเหรอ หึ”