[ MHA ] Back to ' ME ' again.
' คามินาริ เดนกิ ' จากไปในระหว่างปฏิบัติภารกิจด้วยวัยสิบแปดปีบริบูรณ์ ก่อนลืมตาตื่นอีกครั้งในโลกที่แตกต่าง และทุกอย่างกลับตาลปัตร
ผู้เข้าชมรวม
1,074
ผู้เข้าชมเดือนนี้
161
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
⚠️ Trigger warning ⚠️
- Attempt suicide ( การพยายามฆ่าตัวตาย )
- Abuse ( การใช้ความรุนแรง )
- Angst ( ฟิคชั่นที่มีเนื้อหาบีบอารมณ์ )
- Blood ( เลือด )
- Blackmail ( การข่มขู่ )
- Bullying ( มีการกลั่นแกล้ง )
- Body shaming ( การเหยียดรูปร่าง หน้าตา )
- Canon divergence ( มีเนื้อหาตามต้นฉบับ )
- Coercion ( การบีบบังคับอีกฝ่าย )
- Depression ( ภาวะซึมเศร้า )
- Dirty talk ( การใช้คำพูดหยาบโลน )
- Domestic violence ( ความรุนแรงในครอบครัว )
- Mature ( การกล่าวถึงความรุนแรงและทางเพศ )
- Mentioned about gun ( กล่าวถึงการใช้ปืน )
- Mentioned rape ( กล่าวถึงการข่มขืน )
- OOC ( Out Of Character )
- Panic attacks ( ภาวะตื่นตระหนก )
- PTSD ( อาการป่วยหลังผ่านเหตุการณ์เลวร้าย )
- Profanity ( การใช้คำหยาบคาย )
- Self-Esteem Issue ( ปัญหาความมั่นใจในตัวเอง )
- Sexual Harassment ( การล่วงละเมิดทางเพศ )
- Self Harm ( การทำร้ายตัวเอง )
- Self hated ( การเกลียดตัวเอง )
- suicide though ( ความคิดเกี่ยวกับฆ่าตัวตาย )
- Toxic Relationship ( ความสัมพันธ์ที่เป็นพิษ )
- Temporary character death (ตลค.ตายชั่วคราว)
- Victim blaming ( การโทษเหยื่อ )
- Violence ( ความรุนแรง )
- Hurt / Comfort ( ตลค.ผ่านความเจ็บปวดแต่มีการเยียวยาในภายหลัง )
_
[ วันที่ยี่สิบเก้า, เดือนมิถุนายน เกิดเหตุจราจลครั้งใหญ่กลางชิบูย่า คาดสาเหตุเกิดจากความเห็นต่างทางด้านการเมือง ขณะนี้เจ้าหน้าที่เร่งระดมพลควบคุมสถานการณ์ ]
[ ยี่สิบสองนาฬิกายี่สิบนาที, นักศึกษาชั้นปีที่สามของสถาบันยูเอย์ พลัดถูกลูกหลงจากการปะทะ กระสุนไม่ทราบที่มาขนาดเก้ามม. เจาะเข้าที่ลำคอด้านขวา และกลางอกด้านซ้าย ทีมแพทย์สนามกำลังพยายามกู้ชีพ- รายงานสดจาก- ]
เสียงสื่อมวลชนดังคลอในห้วงความคิดเหมือนเทปที่วนฉายซ้ำ ๆ ผสมไปกับเสียงเหตุการณ์อลหม่านที่ผู้คนวิ่งหนีตายพร้อมเสียงกัมปนาทสะเทือนอารมณ์
ดวงตาคมที่เต็มไปด้วยความขมขื่นยืนมองดอกไม้แห้งกรังบนโต๊ะนักเรียนที่ว่างเปล่า ก่อนที่ช่อดอกกุหลาบสีขาวพิสุทธิ์จะถูกวางทับ, บดบังซากบุปผาสีน้ำตาลคร่ำคร่าและรอยน้ำตา, ปกปิดเศษกระดาษสีช้ำหลายแผ่น
' หลับให้สบายนะ ' ' ขอให้ไม่ต้องเจ็บปวด ' ถ้อยคำปลอบโยนบนหน้ากระดาษไม่ได้ช่วยให้รู้สึกดีมากนัก หากเทียบกับความทุกข์ระทมในช่องอก ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมองบนเพดาน พยายามกลั้นหยาดน้ำตาที่เอ่อล้น มือหยาบประดับรอยแผลยกขึ้นปาดน้ำใส ก่อนจะเดินออกมาจากจุดนั้นอย่างเชื่องช้า
ทิ้งไว้เพียงกระดาษแข็งกรุ่นกลิ่นวนิลา, สีนวลตาที่ประดับประดาด้วยอักขระงดงามแช่มช้อย
สดุดีแด่วีรชนผู้วางวายและสหายผู้อ่อนโยน
ด้วยรักและอาลัย
ถึง, คามินาริ เดนกิ
จาก คิริชิมะ เอย์จิโร่
ผลงานอื่นๆ ของ CT_N ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ CT_N
ความคิดเห็น