อวี้เหลียนต้าจี๋

ข้าฉลาด ยามเมื่อต้องใช้ความฉลาด

และข้าโง่เขลา ยามเมื่อต้องโง่เขลา

เหตุการณ์ก่อกบฏเมื่อห้าปีก่อน สร้างบาดแผลครั้งใหญ่ไว้ให้กับอวี้เหลียนต้าจี๋ นางต้องทนทุกข์ทรมานกับภาพจำในครานั้นที่ฉายชัดอยู่ทุกค่ำคืน สุดท้ายนางกลายเป็นเพียงตัวโง่งมของเหล่าบรรดาเชื้อพระวงศ์และชาวเมือง ใครไหนเลยจะรับรู้ ฉากหน้าของสตรีโง่งมได้ซ่อนแผนการอันแยบยลที่รอการแก้แค้น ความทรงจำที่เด่นชัดเป็นเหมือนกับบัญชีที่รอวันชำระ แต่แผนการนี้จะสำเร็จมิได้เลยหากมิมีบุรุษผู้นี้อยู่ในแผนการด้วย และดูเหมือนว่า บุรุษผู้นี้จะเต็มใจเป็นอย่างยิ่งจะเป็นหมากตัวหนึ่งในแผนการของนาง