The blue moon ดวงจันทร์กับวันสิ้นโลก

ในตรอกอันมืดมิด มีร้านหนังสือเปิดอยู่ ในที่แห่งนั้นแสงไฟสลัวส่องให้เห็นชายชราตาบอดทั้งสองข้าง ถือหนังสือเล่มหนึ่งในมือ เฝ้ารอการมาถึงของใครหรืออะไรบางอย่างอยู่ ความเงียบปกคลุมทั่วทั้งร้าน กลิ่นหอมของกาแฟชงสดใหม่ลอยฟุ้งทำให้รู้สึกผ่อยคลาย ชั่วขณะนั้นเองที่กระดิ่งซึ่งแขวนไว้หน้าประตูดังขึ้น

ชายชรายิ้มมุมปาก ในที่สุดพวกเขาก็มาเสียที เงาร่างของคนสองคนเดินเข้ามาในร้าน คนหนึ่งเป็นหนุ่มน้อยผมสีเงิน นัยน์ตาสีฟ้าเข้ม อายุราว 17 ถึง 20 ปี สูงประมาณ 175 เซนติเมตร ส่วนอีกคนผมสีดำ นัยน์ตาสีแดงเข้ม อายุราว 20 ถึง 25 ปี สูงประมาณ 180 เซนติเมตร 

“สวัสดีครับ ขออยู่ที่นี่สักพักได้มั้ยครับ พอดีรถของพวกเราเสีย ไม่รู้เมื่อไหร่กว่าช่างซ่อมรถจะมาถึง”หนุ่มน้อยกล่าวพลางหันไปหาชายชราที่นั่งอยู่ในร้านเพียงลำพัง ความรู้สึกผิดแปลกก่อตัวขึ้นกลางใจ ทั้งท่าทางของชายชราหรือความพิศวงของที่แห่งนี้ ทำให้เขาต้องมองสำรวจทุกอย่างให้ละเอียด 

“อืม นั่งก่อนสิ นี้ชา ลองชิมดู กำลังอุ่นได้ที่เลยล่ะ”ชายชรากล่าวเชื้อเชิญพลางรินน้ำชาให้

“ขอบคุณครับ”หนุ่มผมดำกล่าว สายตาจับจ้องการกระทำของคนตรงหน้าไม่วางตา ในใจให้สงสัยว่าดวงตาที่บอดนั้น ทำไมถึงได้หยิบจับอะไรแม่นยำขนาดนี้ แม้แต่รินน้ำชาก็ยังไม่มีหกเลยสักหยดเดียว ทั้งตอนที่พวกเขาเข้ามา ชายชราคนนี้ยังทำเหมือนอ่านหนังสืออยู่ หรือว่าเขาแกล้งตาบอดหรือเปล่า

“ข้าตาบอดจริง เพียงแต่เห็นอะไรมากกว่าที่ตาเห็นก็เท่านั้น”ชายชรากล่าวราวกับว่าอ่านใจคนได้อย่างไรอย่างนั้น หนุ่มผมดำเพียงนิ่งไปสักพักก่อนจะมองไปที่ชั้นวางหนังสือ ทุกเล่มเหมือนจะเป็นหนังสือที่เก่าเอามากๆ บางเล่มถึงขั้นเป็นปกที่ทำจากหนังสัตว์ 

“หนังสือพวกนั้นไม่ใช่ของข้าหรอก ล้วนแต่เป็นเรื่องราวของผู้อื่น เอาเถอะ ไหนๆก็มาแล้ว ช่างซ่อมรถน่าจะมาช้ามากทีเดียว งั้น ไม่ลองอ่านหนังสือสักเล่มล่ะ”ชายชรากล่าว 

“นั่นสินะครับ ไหนๆก็ไม่มีอะไรให้ทำแล้ว อีกอย่าง ผมก็ชอบอ่านหนังสือ คุณตามีเล่มไหนแนะนำไหมครับ”หนุ่มน้อยผมสีเงินหันมองชายชราตรงหน้า ดูว่าเขาจะแนะนำหนังสืออะไรมาให้อ่าน ชายชราลุกขึ้นก่อนจะเดินผ่านหนังสือเก่าเหล่านั้น ใช้ปลายนิ้วสัมผัสไล่หนังสือไปจนหยุดอยู่ที่หนังสือเล่มหนึ่ง เขาหยิบมาออกมา จังหวะนั้นเองที่ช่องลับเลื่อนออกมาให้เห็นตู้กระจก ด้านในมือหนังสืออยู่เล่มหนึ่ง พวกเขามองหน้ากันด้วยความประหลาดใจ ที่แห่งนี้ดูจะไม่ธรรมดาเอาเสียเลย 

“ข้าแนะนำเล่มนี้ มีเล่มเดียวจบ ไม่ใช้เวลานานหรอก”ชายชรากล่าวแล้วยื่นหนังสือให้ ทั้งสองสบตากันอีกครั้งก่อนจะเปิดมัน 

บรรยากาศของความพิศวงปกคลุมรอบตัวพวกเขา ชายชรายิ้มออกมาด้วยความยินดี ก่อนที่ทุกอย่างจะเลือนหายไป ราวกับร้านหนังสือนั้น ไม่เคยมีอยู่จริง

เปิดเรื่องใหม่แล้ว เย้ สวัสดีทุกโคนนนน กลับมาครั้งนี้กับนิยายหมวดหมู่ bl ถือเป็นเรื่องแรกของไรต์ในหมวดหมู่นี้เลย ฝากเป็นกำลังใจด้วย 

#นิยายจะลง วันพุธกับวันเสาร์ วันละตอน (อาจมีวันจันทร์ถ้าเขียนทัน)

ปล.ปกนิยายยังไม่เสร็จ น่าจะอีกสักพัก

 #หยุดอัพนิยายชั่วคราว

ฝากเนื้อฝากตัว ฝากกดติดตาม คอมเมนต์ติชมเป็นกำลังใจด้วยนะ