ย้อนเวลากลับมาครั้งนี้จะไม่สนใจใครนอกจากแม่จ๋า

ย้อนเวลากลับมาครั้งนี้จะไม่สนใจใครนอกจากแม่จ๋า!



******โปรดอ่านรายละเอียดเนื้อหาให้ละเอียดก่อนตัดสินใจอ่าน******





Rate : (เฉพาะตอน)







สิ่งสำคัญที่ควรรู้ก่อนอ่าน : เนื่องจากเรื่องนี้ตัวละครหลักอย่างทิวายังเด็กมากจึงจะไม่ได้มีฉากรักที่ให้เห็นถึงความสัมพันธ์ในเชิงชู้สาวมากเท่ารักที่เกิดขึ้นจากคนในครอบครัวค่ะ เรื่องนี้พูดได้เลยว่ารักในแบบชู้สาวเป็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้นเพราะสิ่งที่ตัวละครหลักต้องการมากที่สุดในตอนนี้คือความรักและการเอาใจใส่จากคนในครอบครัวดังนั้นเลิฟซีนจะเกิดขึ้นตอนโตแล้วและส่วนนี้จะถูกพูดถึงในตอนพิเศษแทนค่ะ







(Pairing : ตอนจบมีสองแบบคือ 1.จบแบบที่คู่กับแฝด 2.จบแบบที่ไม่ได้คู่กับแฝด)





Warning : เนื้อหาและอารมณ์ความรู้สึกของตัวละครในบางช่วงค่อนข้างรุนแรงและอาจจะทำให้ผู้อ่านรู้สึกจิตตกได้ ใครที่อ่อนไหวกับประเด็นดังกล่าวสามารถกดออกได้เลยนะคะ อาจมีการใช้ความรุนแรงทางการพูดหรือการกระทำ ความสัมพันธ์ที่มีคนมากกว่าสองคน มีฉากที่พูดถึงการมีเพศสัมพันธ์อย่างชัดเจน แต่เนื้อหาทั้งหมดเป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งและดำเนินฉากดังกล่าวเพื่ออรรถรสและความสมจริง ไม่ได้มีเจตนาที่จะชี้นำสังคมว่าการกระทำดังกล่าวถูกต้อง ผู้อ่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ ขอบคุณมาก

TW : ในอดีตมีตัวละครหลักตาย, พูดถึงการฆ่าตัวตาย, เลือด, การถูกกดขี่, (พระเอกเรื่องนี้น่าขัดใจนิดหน่อยไรท์เองก็ไม่ชอบพวกเขาค่ะ555555) เพิ่มเติมจากนี้จะใส่เตือนไว้ในตอนอีกครั้งนะคะ, ความรักแบบหลายคนในความสัมพันธ์ (คู่หลัก 3p มีพระเอกสองคนนะคะ)

สารถึงผู้อ่านจากเปโกะเปโกะจัง : จะดองจะอะไรตามสบายเลยนะคะแต่ช่วยมาเม้นไว้สักนิดจะได้มีกำลังใจปั่นค่ะ ไรท์ต้องการกำลังใจเป็นอย่างมาก! 

เรื่องนี้เป็นเรื่องสั้นมีแค่ 25 ตอนจบ มีติดเหรียญให้อ่านล่วงหน้า ส่วนตอนพิเศษจะลงแค่บางตอนแล้วที่เหลือตามอ่านในอีบุ๊คค่ะ



(ความไวในการอัพเท่ากับจำนวนเม้น ยิ่งเม้นเยอะยิ่งอัพไวค่ะ)











ด้วยความโง่งมหลงงมงายในความรักที่ไม่มีวันเป็นจริงในชีวิตที่แล้วทิวาจึงต้องตกตายไปอย่างทรมานโดยชายสองคนที่เขารักได้แต่ปล่อยให้เขาจากไปพร้อมกับลูกในไส้ที่เกิดมาเพราะความผิดพลาดอย่างไม่ไยดี

ในมือของอัคคิราห์ผู้เป็นแฝดพี่อุ้มชายผู้เป็นดั่งดวงใจด้วยความทะนุถนอมส่วนน้องชายของเขาเพลิงกัลป์ก็เดินตามหลังคอยเฝ้าพะวงห่วงหาถึงคนรักที่ยังนอนหลับตาไม่ได้สติ



น่าตลกดีทั้ง ๆ ที่น่าจะมีใครสักคนเลือกที่จะมาช่วยเขาก็ได้แต่พวกเขากลับไม่ทำ



ของเหลวกลิ่นสนิมค่อย ๆ ไหลย้อนออกมาตามเรียวขาที่ไร้ความรู้สึกเพราะพลัดตกจากบันไดสูง ริมฝีปากบางพยายามจะเอื้อนเอ่ยขอความช่วยเหลือแต่ทว่ากลับไร้สุ้มเสียงใดออกมาจากลำคอเพราะความเจ็บปวดที่ปวดร้าวเหลือเกินจะพรรณนา หยาดน้ำตาสีใสคลอเคล้าเต็มหน่วยจวนเจียนจะไหลออกมาเต็มที



เขาได้แต่มองคนที่เขารักสองคนเดินจากไปโดยที่ไม่สามารถทำอะไรได้เลย



มันก็เป็นเช่นนี้ทุกครั้ง…ทิวากรใกล้ดับดวงนี้หรือจะไปสู้กัษษากรนวลลออ



นัยน์ตาสีสวยขยับฝืนลืมตาเผื่อว่าโชคชะตาจะเข้าข้างมอบโอกาสให้ใครสักคนมาช่วยเหลือเพื่อมีชีวิตต่อไป แต่น่าเสียดายที่แม้แต่ฟ้าก็ยังไม่เข้าข้าง ทิวากรเสียเลือดมากเกินไปจนแม้แต่ผู้เป็นพระเจ้าเองก็คงไม่อาจที่จะรั้งลมหายใจแสนไร้ค่านี่ไว้ต่อไปได้อีกแล้ว



ร่างบอบบางที่นอนจมกองเลือดได้แต่หัวเราะออกมาลำคอด้วยความสมเพชชีวิตที่น่ารันทดของตัวเองก่อนที่ลมหายใจจะค่อย ๆ ขาดหายไปจนเลือนหายไปในที่สุด



ถ้ารู้ว่ามีรักแล้วจะเจ็บปวดเช่นนี้หากมีโอกาสเลือกได้อีกครั้งเขาขอไร้รักเสียจนกว่าชีวิตจะหาไม่ยังจะดีกว่า



แต่ยังไงอดีตก็ไม่หวนกลับมาอีกแล้ว



.

.

.

.

.