เฉินหลงแมวบ้า (เฉินหลง ที่แปลว่าฉันหลง)

สวัสดีครับ ผมเป็นลูกแมวจร อายุได้ประมาณ 7 เดือน ก่อนจะได้พบเจอป๊ะป๋า ม๊าม่า ยังไม่มีชื่อ

ผมอยู่กับคุณแม่แมว และพี่น้อง ตามป่าไม้ พุ่มไม้ ฝนตกก็เปียก ฟ้าร้องน่ากลัวมากครับ

และยังมีเสียงรถอีก ผมกลัวคน ไม่กล้าเข้าใกล้เลย ในช่วงแรกๆ

พอเริ่มกินเก่งขึ้นทุกวัน ผมเลยต้องยอมรวมความกล้าของตัวเอง เพื่อออกมาจากป่าไม้ พุ่มไม้ที่อยู่ทุกวัน

เดินเข้ามาใกล้กับส่วนของบ้านคน เพื่อหาอาหาร ให้ท้องได้อิ่ม และกลับไปนอนต่อที่ป่าไม้

เมื่อผมได้เดินไปตามบ้านนั้นที บ้านนี้ที ก็ยังไม่มีคนให้อาหาร และยังปัดไล่ผมออกมาจากบ้าน

ผมจึงวิ่งหนีออกมา ต้องระวังตัวเอง เพราะผมก็กลัวนั้นเอง

ผมวิ่ง วิ่งจนมาเจอบ้านหลังหนึ่ง ผมเห็น เห็นคนเป็นผู้หญิงกำลังเอาอาหารมาวางไว้ที่หน้าบ้าน

และผู้หญิง ก็ตะโกนเบาๆว่า " พี่ดำมากินข้าวด้วยนะ " แล้วเข้าบ้านหลังนี้ไป

ผมก็เห็นแมวตัวเล็กกว่าผม สีดำ ตาโต วิ่งมากินอาหารที่วางไว้

ผมก็เลยนั่งเฝ้ารอดู ว่าน้องแมวตัวนี้จะพอเหลืออาหารไว้ไหม

(จิตนาการแมวคุยกัน)

ผม : นั่งเฝ้ารอ อยู่ห่างๆ

น้องแมวดำ : กินอาหารอยู่ และหันหน้ามาหาผม (*-*)

ผม : ค่อยๆเดินเข้ามาใกล้ น้องแมวดำ และเรียกถามว่า " อาหารพอจะเหลือให้ผมบ้างไหมครับ "

น้องแมวดำ : ยังกินต่อ ไม่ตอบ และหันหน้ามาหาผม (*-*)

ผม : ...

น้องแมวดำ : อืม พี่จะกินหรอ (*-*)

ผม : ครับ ถ้าน้องแมวดำอิ่มเเล้ว (^_^)

น้องแมวดำ : ได้ฮะ ผมอิ่มเเล้ว ถ้าพี่หิวอีก ลองมารออาหารที่บ้านนี้ดูนะ และก็เดินจากผมไป

ผม : ขอบคุณครับ

และก้มมองอาหารในกล่องข้าว เป็นเม็ดๆแปลกๆ ผมไม่เคยกิน ก็ลองกินดู อร่อยมากๆ

อาหารวันนี้มันทั้งแปลก และอร่อยจริงๆ กว่าที่ผมเคยกินมา เมื่อผมกินอิ่มแล้ว ก็วิ่งกับป่าไม่ 

พุ่มไม้บ้านที่เคยอยู่ครับ

ไว้มาบ้านนี้ใหม่ตามน้องดำบอกดีกว่า (^_^)

และนี้ก็คือ จุดเริ่มต้น การพบเจอของผมกับม๊าม่า และน้องแมวดำครับ