[Fic Anime] Thank you dear (OC)

พวกเขามาปรากฏตัวต่อหน้าฉันระหว่างที่กำลังดูอนิเมะแต่แล้วไฟทั้งบ้านก็ดับพรึบ สัญญาณไวไฟขาดหาย ฉากไคลแมกซ์ของหัวหน้ารีไวล์ยังคงค้างอยู่ในท่าหมุนตัวสวิง ฮือออ แต่ฉันไม่คิดจริงๆ ว่าพอไฟฟ้ากลับมาอีกครั้ง หัวหน้ารีไวล์ กัปตันลอว์ จะมายืนอยู่ตรงหน้าฉัน ห่างแค่โต๊ะกั้นบางๆ โอ้ กางเกงในเมอร์ลิน ตัวจริงใช่มั้ย นี่ฉันหลอนไปแล้วรึเปล่า!

ของจริงแท้แน่นอนจ้า ไม่ใช่ตัวแสดงแทน ท่าทางน่ากลัวและแรงกดดันของตระกูลแอกเกอร์แมนทำฉันแทบบ้าตาย คุณลอว์ก็อย่าเอาแต่ยืนดูสิค่ะ ฉันกำลังโดนจิตสังหารเล่นงานอยู่นะ! แต่ฉันอาจจะลืมไปว่าไม่โดนคูณสองก็ดีแล้ว พี่แกใจดีแค่ลูกเรือกับลูฟี่นี่นา

ในวันว่างๆ ที่ไม่โดนใช้งานจากรีไวล์ ฉันเปิดดูอนิเมะอีกครั้ง พระเจ้า! อาคุตากาวะ มาได้ไง

และอีกครั้ง อาคาบาเนะ อาคาชิ อะ..อะ..เอลซ่า! หญิงสุดแกร่งแห่งแฟรี่เทล

ครั้งสุดท้าย คิรัวร์ กรี๊ดดด รุ่นพี่อินุมากิ ท่านเส็ตโชมารู สามีคนแรกในมโน!

ฉันต้องเลิกดูอนิเมะระหว่างนี้เพราะหัวหน้ารีไวล์เอามีดทำครัวมาจ่อคอฉันทุกครั้งที่เปิดโน้ตบุ๊คแล้ว เขาระแวงมากแม้ฉันจะแค่เปิดทำงานก็ตาม เนื่องจากเขารำคาญและหัวเสียมากที่มีคนแปลกๆ ปรากฏตัวขึ้นเรื่อยๆ เต็มบ้านของฉันจนไม่มีที่จะนอนกันแล้ว จนกว่าจะหาสาเหตุที่พาพวกเขามาที่นี่และส่งพวกเขากลับไปได้ ฉันคงต้องงดงานอดิเรกสักพัก (⁠╥⁠﹏⁠╥⁠)

แต่ว่า...มันก็ทั้งดีใจและมีความสุขมากๆ เลยค่ะ ชีวิตติ่งคอมพลีส!

"วันนี้เวรใครทำไมยังไม่ล้างจาน!"

"ไปแล้วคร่าหัวหน้า!"

ตกลงว่านี่มันบ้านใครกันแน่ ไหงท่านรีไวล์กลายเป็นหัวหน้าครอบครัวไปได้ ใช่ค่ะ หัวหน้าของบ้านคือรีไวล์ รองลงมาคือหมอที่ทำหน้าไม่รู้ร้อนรู้หนาว สนใจแต่อ่านหนังสือในบ้านของฉัน แถมยังขอเงินไปซื้อเพิ่มอีก

"กรี๊ดดด อันนั้นอ่านไม่ได้นะคะพี่ลอว์!"

วิ่งสี่คูณร้อยคว้ามังงะปกสีม่วงจากมือลอว์โยนเข้ากล่องสมบัติต้องห้ามด้วยความเร็วแสง ดันมือแม่นหยิบได้ฟิคลอว์ลูอีก เขาคงยังไม่ทันเห็นหน้าปกใช่มั้ย

สีหน้าลอว์ (⁠(⁠(⁠;⁠ꏿ⁠_⁠ꏿ⁠;⁠)⁠)⁠)

คุณพี่เห็นไปแล้วแน่นอนคร่าาา! หน้าซีดขนาดนั้น

"จะไปไหนยัยโรคจิต!"

ลอว์คว้าจับคอเสื้อของฉันที่กำลังวิ่งหนีผ่านตัวเขาไป

"กรี๊ดดด!?"

ทำไมประตูห้องมันจะต้องไปอยู่ข้างหลังเขาด้วย (⁠╥⁠﹏⁠╥⁠)

ต่อมาท่านอาคุตากาวะที่ฝีปากไม่แพ้ใคร เรียกว่าสูสีกับท่านก่อนหน้าทั้งสอง หาข้ออ้างได้สารพัดที่จะไม่ทำงานบ้าน

"ไม่ใช่บ้านฉันนี่"

"แต่แกมาอาศัยเขาอยู่"

รีไวล์ยืนเท้าสะเอว ที่จริงก็ไม่อ่ะ เขาแค่ยืนถือที่ปัดฝุ่นเฉยๆ กำลังเถียงกับอาคุตากาวะที่จะหนีไปเดินเล่นข้างนอกอีกแล้ว แค่ระหว่างที่รีไวล์ทำความสะอาดบ้านน่ะ

"ก็ยัยนั่นทำให้ฉันต้องมาติดแหงกอยู่ที่นี่"

หนูขอโทษค่ะคุณพี่ (⁠╥⁠﹏⁠╥⁠)

ตุบตับ ตุบตับ

เกิดการตะลุมบอนกันขึ้น ไม่รู้ว่าเป็นไงกันหรอกนะ แต่สุดท้ายรีไวล์ก็จับอาคุตากาวะใส่ผ้ากันเปื้อนและป้อนไม้ถูพื้นให้ได้สำเร็จ

อาคาบาเนะ อาคาชิ เอลซ่า ที่โผล่มาพร้อมกัน แน่นอนว่าไม่มีทางบังคับสองคนแรกให้ทำตามใจฉันได้หรอก แต่รีไวล์ไปทำยังไงไม่รู้สองคนนั้นถึงโดนจับใส่ผ้ากันเปื้อนไปด้วย ตายแล้ว คุณชายใส่ผ้าโพกหัวด้วยอ่ะ ส่วนเอลซ่านั้นยินดีสุดๆ ดูจะติดเล่นด้วยซ้ำ

"กรี๊ดดด อย่าใส่แต่ผ้ากันเปื้อนสิค่ะคุณเอลซ่า!"

เดี๋ยวเหล่าชายหนุ่มใจแตกกันพอดี มีผู้สูงอายุและเยาวชนด้วย

"ยัยโนตมนี่ ไปแต่งตัวให้เรียบร้อย!"

หว่า! รีไวล์โกรธจนควันออกหัวแล้ว ว่าแต่ใครไปสอนคำศัพท์กลับหลังให้เขาน่ะ อ๊ะ ฉันเองนี่ ว่าแต่ฉันสอนให้เขาพูดคำลามกหรอ กรี๊ดดด แม่ยกต้องมาเล่นงานฉันแน่ที่ทำลูกชายเขาแปดเปื้อน

"คนพวกนี้บ้าไปหมดแล้วแน่ นายช่วยหยุดพูดสักทีได้มั้ย!"

คิรัวร์มองเหตุการณ์เบื้องหน้าแล้วหันไปว้ากใส่อินุมากิที่ตั้งแต่มาโลกนี้ก็พูดไม่หยุดเป็นต่อยหอย ก็นะ ที่นี่ไม่มีใครใช้พลังวิเศษของตัวเองได้ รวมถึงคำสาปของรุ่นพี่อินุมากิ เขาถึงดีใจมากที่ไม่ต้องพูดไส้ข้าวปั้นแล้วไง กำลังเล่าเรื่องตัวเองยาวเป็นหางว่าวเชียวแหละ และคนที่รับกรรมเป็นผู้ฟังที่ดีก็คือคิรัวร์ เพราะอายุน้อยกว่าอินุมากิอ่ะนะ อย่างคนอื่นคงไม่มีใครมาฟังเขาแน่

ส่วนตรงนั่นนะ มุมแห่งความสงบสินะ ฉันมองโซนห้องนั่งเล่นที่บัดนี้ริมหน้าต่างบานใหญ่มีชุดโต๊ะน้ำชา เสียงเพลงคลอเบาๆ บรรยากาศแตกต่างจากสมรภูมิในครัวสุดๆ รีไวล์ อาคุตากาวะ กำลังทำความสะอาดห้องครัวรวมถึงห้องน้ำ อาคาบาเนะ อาคาชิ กำลังดูสมาร์ทโฟนเพื่อหาเมนูอย่างง่ายทำกินกัน วันนี้เป็นเวรอาหารของสองคนนั้นแหละ คิรัวร์ อินุมากิ นั่งเม้าท์กันอยู่ตรงโต๊ะอาหาร ที่จริงมีคนพูดฝ่ายเดียว ส่วนเอลซ่า รายนั้นถูกรีไวล์จับมัดอยู่ในห้องนอน

เส็ตโชมารู เขานั่งอยู่ที่นั่น กำลังดื่มด่ำกับชาและธรรมชาติ ได้ยินแว่วๆ ว่าชาที่รีไวล์ชงไว้ในครัวหายไปนะ ฉันว่าฉันรู้ตัวคนร้ายแหละหัวหน้า

ความวุ่นวายจงบังเกิด!

Talk

สวัสดีค่ะ นามปากกา Khanthnuu ซึ่งเป็นนามปากกาที่ใช้อยู่เป็นประจำ ตอนนี้มีนามปากกาใหม่คือ ธนูกานต์ ไรท์อยากมีนามปากกาเป็นชื่อภาษาไทยเท่ๆ ปัจจุบันก็ใช้ทั้งสองชื่อเลยค่ะ จะเรียกไรท์ว่าคันธนู ธนูกานต์ หรือนูก็ได้ค่ะ ใครที่จะติดตามนิยายของไรท์ขอแนะนำให้ทำใจรอเรื่องระยะเวลาในการอัปตอนนะคะ ไรท์ไม่มีเวลาอัปแน่นอน บางเรื่องอาจจะรอเกินครึ่งปีเลยก็ได้ แต่ถ้าเรื่องไหนไรท์ไม่แต่งต่อแล้วจะแจ้งไว้เสมอ ขอความกรุณาฝากเอ็นดูไรท์คนนี้ด้วยนะคะ

ปล.ไรท์สงสัยมากว่าซ่อนเรื่องไว้ ทำไมถึงยังมีผู้ติดตามเพิ่มมาได้ตั้ง 6 คน! โดยที่ไม่มีอะไรให้อ่านเลย พวกคุณมีตัวตนจริงหรือเด็กดีมันบัค งั้นจะเปิดให้อ่านสักตอนละกัน มาทิ้งไว้ อัปอีกทีเมื่อไหร่ไม่รู้น้า

เปิดเรื่อง 02/03/66