ย้อนเวลามาหาไอ้เพื่อนรัก
หลังจากนั่งปั่นนิยายเมื่อคืน ตื่นมาอีกทีมาโผล่อยู่ยุคโบราณกลางบ้านไม้ที่เหมือนกับในหนังซะได้ นอกจากนั้นแล้วยังเจอ"ไอ้แผน"เพื่อนรักที่ได้ตายจากไปตั้งแต่ยังเด็ก "ไอ้แผนเพื่อนรัก!!!" "ข้าชื่อผุย! -_- "
ผู้เข้าชมรวม
133
ผู้เข้าชมเดือนนี้
10
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
INTRO
“แม่โขม”
“ทำไมพลอตกลับชาติมาเกิดนี่มันคนอ่านเยอะจังวะ” ผักขม หรือ ขม สาวเตี้ยสูงไม่ถึง160เซน นั่งจุมจุกอยู่หน้าคอมตัวโปรด เลื่อนเว็บเด็กดีที่มีนิยายกลับชาติมาเกิดไปมา พลางจิ้ปากไปมา
“มึงก็แต่งมั้งสิ” สมาย เพื่อนรักผักขมนอนกระดิกเท้ากินเลย์อยู่บนเตียงเสนอขึ้น
“กูแต่งได้แต่งไปนานแล้วจ่ะ ส่วนมึงหยุดกินขนมบนที่นอนกูแล้วกลับบ้านไปซะ ทำตัวไม่เหมาะกับลูกคนมีตังเลยนะมึง ฝากไปถามแม่มึงทีว่ารับลูกเพิ่มอีกคนมั้ย เดี๋ยวกูจะทำตัวให้เหมาะสมกับชาติตระกูลเอง” ขมบ่นเพื่อนสนิทตัวเองที่ทำตัวทุเรศไม่ได้เหมาะกับหน้าตาตัวเองเลย
สมายเป็นลูกสาวคนเดียวของนักธุรกิจเบอร์ต้นๆของจังหวัด คาบช้อนเงินช้อนท้องมาตั้งแต่เกิด หลังเรียนจบมหาลัยมามันก็ไม่ต้องหางาน อ้างว่าต้องค้นหาตัวเองไปอีกซักพัก -_- พ่อแม่มีตังมันดีแบบนี้เองสินะ
“ทำมะๆ ไม่ต้องไล่จ่ะ คนจอดรถกูมารอหน้าบ้านมึงตั้งนานละ พรุ่งนี้กูไม่มานะ ไม่ต้องคิดถึง” สมายเด้งตัวขึ้นโบกมือลาพร้อมกับทิ้งขนมแสนสกปรกไว้บนเตียงดังเดิม
“เฮ้ออ” ขมถอนหายใจพร้อมลุกไปเก็บเศษขนมบนเตียง ก่อนจะกระโดดลงนอนเตียงแสนนุ่มก่อนจะเผลอหลับไป
เป้ง เป้ง เป้ง
“ อื้อออออ ” ขมสะลืมสะลือ บิดขี้เกียจบนเตียงนอนเพราะได้ยินเสียงเหมือนระฆังดังมาไกลๆ
ก๊อกๆ
“แม่โขมเอ้ย วันนี้เอากับข้าวไปให้แม่ยิ้มด้วยหนา แม่ทำหลนเต้าเจี้ยวไว้ในหม้อ …อีนี มึงไปปลุกแม่โขมเสีย” เสียงแม่ดังขึ้นหลังจากมีเสียงเคาะประตู แต่ไม่มีอะไรน่าสนใจไปกว่าหลมเต้าเจี้ยวของโปรดผักขมคนเน้!!
“เฮือก” ขมกระเด้งตัวขึ้นจากเตียง ก่อนจะวิ่งไปเปิดกระตูห้องแบบคนนอนยังไม่ตื่นเต็มตา
แอดด (เสียงเปิดประตู)
“ว้าย ตายแล้ว แม่โขม หยุดทำตัวแบบนี้เสียที” แม่ที่อยู่ข้างนอกตกใจผักขมที่ลุกขึ้นมาเปิดประตูพรวดพลาดไม่ได้ให้ซุ่มให้เสียง
“แหะๆ ”ขมยิ้มแห้งก่อนจะขยี้ตาไปมาเพื่อให้ลืมตาให้เต็มตา ก่อนจะตกใจกับภาพที่เห็นข้างหน้า
บ้านปกติที่เคยอยู่ เรามีหลังคาไม่ใช่เรอะ!! ไหงเปิดห้องมาแล้วหลังคาหายไปจั๊งซี่!! แม่ นี่ขมหลับจนไม่รู้ว่าบ้านเราโดนพายุพัดหลังคาหายไปได้ยังไง!!
“นั้นหนะ ทำหน้าทำตายังกับเห็นผี แม่ไม่อยู่ต่อล้อต่อเถียงกับเจ้าต่อหลอกนะวันนี้ ไอ้เข้ม ไป” แม่พูดบ่นไปมาก่อนจะเดินหนีไป
“…”
“…”
ท่ามกลางความเงียบที่งงกับหลังคาบ้านที่หายไปทำให้ขมได้สังเกตสิ่งรอบตัวมากขึ้น นอกจากหลังคาที่หายไปแล้วบ้านปูนยังกลายเป็นบ้านไม้ซะได้ ทันใดนั้นขมก็คิดได้ทันทีว่านี่คือความฝันอย่างแน่นอน
“คุณหนูเจ้าขา เดี๋ยวบ่าวจะพาไปอาบน้ำนะเจ้าคะ วันนี้อากาศไม่ได้หนาว ต้องอาบน้ำนะเจ้าคะ ไม่งั้นบ่าวโดนคุณหญิงเอ็ดแน่” มนุษย์ผู้หญิงผมสั้นเหมือนผู้ชาย ทรงผมดูโบราณ กระเถิบเข้ามาหาขม พร้อมทำหน้าไม่สู้ดี
“เอ่อ ก..ก็ได้”
ขมที่งุนงงกับสถานการณ์ว่าเป็นความจริงหรือความฝันเกาแขนแกรกๆก่อนจะเออออไปตามคนพูด รู้ตัวอีกทีก็อาบน้ำอาบท่า กินข้าว พร้อมกับนั่งอยู่บนเรือที่มีตระกร้าหลนของแม่แล้ว
“คุณหนูเป็นอะไรหรือไม่เจ้าคะ เหตุใดถึงไม่พูดไม่จา โกรธบ่าวหรือเจ้าคะที่บังคับให้อาบน้ำ” บ่าวที่อยู่กับขมตลอดเวลาถามไถ่ขึ้น
“เราจะไปไหนกัน ชั้นว่ายน้ำไม่เป็น ม้ายยย นี่มันนอะไรกันเนี่ย” ขมที่เหมือนเพิ่งรู่ตัวสติแต่ง อาบน้ำก็หนาว กินข้าวก็อิ่ม แบบนี้มันจะเป็นความฝันได้ยังไง!!
“ว้ายย คุณหนู ระวังเจ้าค่ะ” ขมที่สติแตกโยกเรือไปมาก่อนที่เรือโคลงเคลงจนพลิกคว่ำลงน้ำกันหมด พร้อมกับหลนของแม่
(โลกใต้น้ำ)
ขมที่จมดิ่งลงมาในน้ำแสนขุนมองขึ้นไปเห็นคน2-3คนพยายามแหวกว่ายลงมาเพื่อช่วย หนึ่งในนั้นหน้าตาคุ้นๆเหมือนเพื่อนสมัยเด็กที่ได้จากไปจากอุบัติเหตุรถคว่ำตั้งแต่ยังอยู่มัธยม เมื่อเห็นแบบนั้นขมก็มั่นใจได้ทันทีว่านี่คือความฝันอย่างแน่นอน
เฮือก
ขมตื่นมาพร้อมกับเสียงร้องไห้ของใครก็ไม่รู้ พร้อมกับความหนาวเหมือนตอนที่ถูกจับอาบน้ำเมื่อเช้า หวังว่าลืมตามาจะตื่นมาที่บ้านที่มีหลังคา ส่วนเสียงร้องไห้นี้ก็เป็ยสมายที่นอนดูติ้กต่อกอยู่ข้างๆเถอะนะ
“น้องโขม เจ้าเป็นอะไรหรือไม่” เสียงดังขึ้นข้างหู ทำให้ขมลืมตาขึ้นมอง
เห็นคนร่วมหลายชีวิตล้อมรอบ หนึ่งในนั้นคือพี่คนพายเรือกับพี่ที่ตัดผมสั้นยุคโบราณ!! ชั้นไม่ตื่นงั้นเรอะ!!
“ท่านพี่นางไม่เป็นอะไรแล้ว งั้นข้าขอไปบอกแม่ยิ้มก่อนหนา เดี๋ยวนางจะเป็นห่วงจนมีอันตรายไปอีกคน” คนที่ยืนทางซ้ายมือพูดขึ้น ขมหันไปและต้องเบิ่งตากว้าง
“ไอ้แผนเพื่อนรัก!!” ขมเด้งตัวขึ้นก่อนจะลุกเข้าไปกอดคนที่หน้าเหมือนเพื่อนสนิทที่ได้ตายจากไปทันที
“ว้ายคุณหนู” ทุกคนวิ่งเข้ามาเพื่อแยกทั้งสองออกจากกัน
“อะไรของเจ้า เดิมทีเจ้าก็เกลียดข้าเต็มที เจ้าวางแผนจะแกล้งอะไรข้าอีก แล้วไยถึงเรียกข้าว่าไอ้แผน นู้นพี่แผนอยู่นู้น ส่วนข้าผุย เจ้ากินน้ำในคลองจนเพี้ยนไปแล้วลือ” คนโดนกอดทำตาถลึงก่อนจะชี้ไปที่อีกคนที่หน้าตาคล้ายๆกันแต่ออกจะ…หน้าตาดีกว่า
“จะผุยได้ยังไง มึงหน่ะแผน แล้วกูจะไปเกลียดมึงได้ยังไง กูคิดถึงมึงจะตาย!!” ขมวิ่งเข้าไปกอดอีกรอบ ทำเอาคนโดนกอดไปไม่เป็น เขินจนหน้าดำ พร้อมกับมองหน้า'แผน'พี่ชายแท้ๆของตัวเองที่ยืนมองตนกับสาวกอดกันนิ่งๆ
ผลงานอื่นๆ ของ smcha ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ smcha
ความคิดเห็น