สกุลพ่อหม้ายลูกติด

 สกุลพ่อหม้ายลูกติด

​

ขุนนางบัณฑิตที่มีแววอนาคตไกล กับต้องเป็นหม้ายลูกติดไม่มีแม่คอยเลี้ยงดูและคอยอบรมสั่งสอน จะไปไหนมาไหนก็อุ้มลูกไปทุกที่ ที่เขาเดินทางไปไม่ว่าจะไปทำงาน หรือออกพิ้นที่ตรวจตราบ้านเมืองก็ต้องอุ้มลูกเข้าเอวกระเตงไปกระเตงมา  เพราะยัยหนูน้อยตัวแสบคนนี้ไม่สนไม่เอาใครเลยนอกจากตัวเขาเพียงคนเดียว แค่ห่างอกพ่อครู่เดียวก็ร้องไห้บ้านแทบแตก บ่าวที่คอยรับใช้ในเรือนก็เอาไม่อยู่ นี่สินะที่เขาเรียกว่ามีลูกเมื่อพร้อม....

ทั้งหมดที่กล่าวมาข้างบนนี้คือชีวิตที่หลังจากเขามีลูก แต่ก่อนหน้านั้นก็มีเรื่องในปวดหัวไม่แพ้กัน ก่อนที่จะมาเป็นขุนนางบัณฑิตในตอนนี้ ผมเคยอยู่อีกโลกหนึ่งมาก่อน โลกที่มีแต่สิ่งที่ทันสมัย มีแต่สิ่งอำนวยความสะดวกสบาย และมีสิทธิเสรีภาพเท่าเทียมกัน ฟังแล้วคิดตามเหมือนจะเป็นที่ที่ดี แต่สำหรับผมที่ไหนมีผลประโยชน์ที่นั่นย่อมมีการทุจริต จนกลายเป็นเรื่องธรรมดา ผมชื่อ"เหมันต์" นักศึกษาคณะนิติศาสตร์กฎหมาย ไม่ต้องอธิบายก็รู้ว่าเรียนเกี่ยวกับกฎหมายแน่นอน ตอนนี้ผมเรียนอยู่ปี 4 เป็นปีสุดท้าย  และวันที่เปลี่ยนแปลงไปตลอดกาลของผมก็เกิดขึ้นจากคลาสเรียนนี้

"เห็นท่านพ่อไหมเจ้าค่ะ"

"เห็นท่านพ่อไหม"

"ท่าพ่ออยู่ไหนเหรอ"

"ท่านพ่อไปไหนเจ้าค่ะ"

"ท่านพ่ออออออ..."

"ฟานฟานจะหาท่านพ่อออออออ."

เสียงใสเจื้อยแจ้วตัวน้อยๆเดินผ่านบ่าวไพร่ที่ทำความสะอาดเช็ดถูทั่วเรือนมองมายังคุณหนูตัวน้อย ที่ถามหาบิดาของเธอ พวกบ่าวส่งสายตาด้วยกันเชิงว่ารีบไปตามนายท่านกลับมาก่อนจะเกิดเรื่อง เด็กผู้หญิงตัวน้อยๆใช้ขาสั้นป้อมของเธอเดินลัดผ่านลานกว้างมายังสนามหญ้าที่ล้อมไปด้วยต้นไผ่สูงปลิวสะไหวตามแรงลมเหมาะสำหรับการฝึกฝนร่างกาย สิ้นสุดตรงนี้เสียงที่เจื้อยแจ้วก่อนหน้านี้หายไปกลายเป็นเสียงร้องไห้ตะโกนดังลั่นไปทั่วบริเวรพื้นที่แถวนั้น พวกบ่าวคนรับใช้ที่อยู่แถวนั้นหยุดทำงานของตัวเองทันทีและรีบแยกย้ายกันออกไปตามหาท่าน "หานจวิน" นายท่านใหญ่แห่งตระกูล"หาน" เมื่อไหร่ก็ตามที่นายท่านไม่อยู่หรือห่างกับคุณหนูเพียงชั่วยามก็จะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น อลมานไปทั้งจวนเพราะคุณตัวน้อยเพียงคนเดียวเอาอกเอาใจแทบตายคุณก็ไม่สนใจ สนใจแต่กับนายท่าน จนทุกคนในเรือนเกือบจะชิน....แล้วหรือเปล่า..นะ

ฝากเรื่องนี้ด้วยน้าค่า

cr.Pinterest ไม่ได้เอามาใช้ ในทางเชิงพาณิชย์