ธิดาสลับขั้ว

เรื่อง​ ????ธิดาสลับขั้ว????

บทละคร​ Chayamook

ตัวละครนำ
เรวดี:ผู้หญิงที่เพียบพร้อม
สายวารี:ผู้หญิงแก่นแต่​        สดใส
องครักเทพพากร:องครักผู้อบอุ่นองครักของจ้าวกฤษดนัย
เจ้าชายภาคิน:บุตรชายจ้าวกฤษดนัย

เปรมฤดี:แม่ของเรวดี
จ้าวกฤษดนัย:จ้าวเมืองกฤษดร
จ้าวนางราชเทวี:แม่จ้าวภาคิน
เสด็จย่ามารตี:แม่จ้าวกฤษดนัย
ครูดาริน:ครูที่สอนเรวดี

พรเพ็ญ:แม่เลี้ยงสายวารี
ปรีชา:พ่อสายวารี

????เริ่มรับชมได้เรยจร้าาา????

จ้าวฟ้าสลับขั้ว​ ??‘?ตอนที่1??‘?

"แม่คะทานยาก่อนนะคะ​ หมอบอกว่าถ้าแม่ทานยาครบตามที่หมอสั่งอาการแม่ก็จะดีขึ้นนะคะ​ แม่ไม่ต้องกังวลอะรัยมากนะคะ​ ตอนนี้วดีก็เรียนจบแล้ว​ วดีจะไปสมัครงาน​ แล้วจะดูแลแม่เองนะคะ"

 เปรมฤดีมองลูกสาวด้วยความรักอ่อนโยนแต่เพราะรู้ตัวดีว่าโรคที่เป็นอยู่แค่นอนรอวันที่จะจากโลกนี้ไปในไม่ช้า​
 " วดี​ ลูกจำได้มั้ยตอนเด็กๆลูกถามแม่ว่าในกล่องนั้นมีอะไรแม่ถึงเก็บมันไว้อย่างดี​ ถึงเวลาแล้วที่ลูกจะต้องรู้ความจริงว่าพ่อของลูกเป็นใคร"
   เปรมฤดีหยิบกล่องที่เก็บมานานกว่า​ 20​ ปี
แล้วยื่นไห้เรวดี
  "เปิดสิลูก"
ในกล่องมีแหวนเพชรที่สลักชื่อจ้าวกฤษดนัยที่ได้มอบไห้เปรมฤดีตอนรู้ว่าเธอตั้งครรภ์​ เธอจึงเล่าทุกอย่างไห้เรวดีฟัง
 " ทำไมแม่ถึงทิ้งจ้าวพ่อมาคะ​ หรือว่าแม่ไม่ได้รักจ้าวพ่อ"
 เปรมฤดีน้ำตาคลอ​
 "แม่รักพ่อของลูกมากเราสองคนรักกันมากจนมีวดีจะลูก​ แต่แม่ไม่สามารถอยู่กับพ่อได้เพราะหน้าที่​ ตอนนั้นพ่อได้รับตำแหน่งองรัชทายาท​ ซึ่งตอนนั้นเมืองกฤษดรกำลังมีสงคราม​ ซึ่งมีทางเดียวที่จะทำไห้เมืองแข็งแกร่งคือจ้าวพ่อของลูกต้องอภิเษกกับจ้าวนางราชเทวีเพื่อสัมพันธไมตรีแล้วบ้านเมืองก็จะปลอดภัย​ ถ้าหากแม่ยังอยู่พ่อของลูกคงไม่...
แม่จึงต้องตัดสินใจมา
และตอนนี้ถึงเวลาแล้วที่ลูกจะต้องกลับไปตอบแทนจ้าวพ่อของลูก
  "แล้วแม่ล่ะคะลูกไม่ไปไหนลูกจะอยู่กับแม่"
 ทั้งสองกอดคอร้องไห้
 "แหวนวงนี้แทนชีวิตของแม่ไปมอบไห้จ้าวพ่อของลูก​ "
 เรื่องไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น
เปรมฤดีพูดเพียงไม่กี่คำเธอได้ไอออกมาเป็นเลือดและสิ้นลมในเวลาต่อมา
 "แม่ๆๆแม่คะ​ วดีรักแม่นะคะ"
หลังจากเสร็จงานศพเปรมฤดี​ ถึงแม้ว่า​ วดีจะดูเป็นคนอ่อนโยน​ แต่ด้วยเลือดขัตติยนารี​ เธอจึงเข้มแข็งมาก
" วดีหนูจะต้องเข้มแข็งนะลูก​ ตอนนี้แม่ของหนูกำลังมองหนูอยู่บนสวรรค์​ ครูขอไห้หนูทำในสิ่งที่แม่หนูขอไว้นะลูก"
 วดีที่กอดครูพรเพ็ญอยู่เงยหน้าขึ้น
" ครูรู้เหรอคะ​ ทำไมคะหนูไม่เข้าใจค่ะ"
 ครูพยักหน้า
 "แม่เค้ามีเหตุผล​ ครูได้สอนไห้หนูเป็นขัตติยนารีเต็มตัวแล้วนะลูก​ ชีวิตหลังจากนี้หนูจะต้องเข้มแข็งอดทนและมีสตินะลูก​ ครูจะเป็นกำลังใจไห้นะ"
 เรวดีก้มลงกราบครูพรเพ็ญ

????????????????????????????????????ตอนต่อไป????????????????????????????

จ้าวฟ้าสลับขั้ว​ ??‘?ตอนที่⁠⁠⁠⁠⁠

⁠⁠⁠⁠⁠ณ เมืองกฤษดร??‘‘??‘‘??‘‘

"ฤดี​ ฤดี​ ใช่คุณจริงๆด้วย​ คุณ​ หายไปไหนมา  รู้มั้ยผมรอคุนมาตลอด​ ผมคิดถึงคุณ​ คุณอย่างทิ้งผมไปอีกนะ"

 "ฤดีก็คิดถึงคุนค่ะ​ ฤดีได้มอบดวงใจไว้ไห้คุนแล้วนะคะ​ ฤดีจะรอคุนนะคะดนัย"

 "ฤดีๆ"
 จ้าวกฤษดนัยตกใจตื่นพร้อมกับหัวใจที่มีแต่ความคิดถึงนางอันเป็นที่รัก
 "ฤดี​ คุนอยู่ที่ไหน"
เช้าวันรุ่งขึ้น​
" จ้าวมีงานอะรัยไห้กระหม่อมรับใช้พะยะค่ะ"
" เรามีเรื่องสำคัญและเรื่องนี้จะต้องเป็นความลับห้ามไห้คัยรู้เป็นอันขาด"
" รับสั่งมาเลยพะยะค่ะกระหม่อมพร้อมรับบันชาพะยะค่ะ"
 "เราขอบใจท่านมากท่านเป็นลูกของสหายรักเราๆไว้ใจและเชื่อใจท่านมากที่สุด​ เราอยากไห้ท่านตามหาผู้หญิงคนหนึ่ง​  เธอชื่อเปรมฤดี​ นี่คือรูปและข้อมูลที่เราพอจะมีของเธอ​ ​ เธอสำคันกับเรามาก​ เราอยากไห้ท่านตามหาเธอไห้เจอ"
"
 "รับด้วยเกล้าพะยะค่ะ"
หลังจากนั้นเทพพากรเดินออกจากห้องเจอกับจ้าวนางราชเทวี​ นางมองพากรด้วยความสงสัย
 "จ้าวหลวงมีงานอะรัยใช้ท่านรึ  ถึงได้เรียกพบส่วนตัว"
 "เรียกสั่งงานทั่วไปพะยะค่ะ"
 "ใช่สินะเราลืมไปท่านคงไม่เล่าเราสินะ"
 "หามิได้พะยะค่ะ"
 "เอาเถอะท่านไปได้
 "พะยะค่ะ"
ราชเทวีหันไปหาคนสนิทแล้วสั่งการ
" จันฉาย​ สั่งไห้วรเวชตามดูพากรมีอะไรผิดสังเกตไห้มารายงานข้า​ ข้าสงสัยว่าเจ้าพี่มีความลับอะไรปิดบังอยู่
" เพคะจ้าวนาง"

 ประเทศไทย??‘‘??‘‘

" โอ้ยๆน้าดาตีชั้นทำไมชั้นก็ไห้ตังน้าแล้วนี่​ น้าจะเอาอะรัยอีก"
" ชั้นรู้ว่าแกแอบเม้มเงินชั้น เอามานี่วันนี้ชั้นจะตีแกไห้ตาย"
" โอ้ยๆ"
 "นี่หยุดนะ​ ไม่งั้นกูจะแจ้งตำรวจจับแกอีนางดาริน"
 "อ่อนี่แกหาพวกเหรออีวาริน  แกออกไปจากบ้านชั้น​ แล้วไม่ต้องกลับมานี่อีกไป้ "

" โธ่เอ้ยวารินเฮ้ย​ แกจะทนอยู่ทำไมวะ​ กับแม่เลี้ยงใจร้ายอย่างอินางดาริน"
" แล้วน้าจะไห้ชั้นไปอยู่ไหนอ่ะ​ ญาติก็ไม่มี​การศึกษาก็ไม่มี​ "
" แต่แกก็มีวิชาเอาตัวรอด​ แถมยังเก่งมวยอีก​  อย่าลืมที่หมอดูเคยทักแกสิ​ ว่าแกจะมีผู้มีบุญมาอุปถัม  จนเป็นคนมียศศักดิ์"

 " พอๆเลยน้านี่น้ายังเชื่อหมอดูนั่นอีกเหรอ​ ไม่คุยแระ​ ไปรับผักส่งแม่ค้าดีกว่า​ ไปแระน้า"

" สาธุขอไห้คำทำนายเป็นจริงทีเถอะ​ อีวารินจะได้พ้นจากแม่เลี้ยงใจมารอย่างอีดาริน"

" มาแล้วจร้าผักสดด่วนจี๋​ ป้าพรุ่งนี้รับผักเพิ่มมั้ยจ๊ะ"

 ในขณะที่เรวดีเดินหาซื้อของในตลาดเธอได้เจอกับกลุ่มอันธพาล​4-5​ คน
"  ไปไหนจ๊ะคนสวย​ ไม่ใช่คนที่นี่นิ​ สนใจไปกับพี่มั้ยน้อง​“
  "ถอยไปนะอย่ามายุ่งกับเรานะ"
 "พูดดีๆไม่ชอบชอบไห้ใช้กำลัง"
 "ช่วยด้วยๆ"
 "โธ่เอ้ยร้องไห้ตายก็ไม่มีใครกล้าช่วยเธอหรอกไปกับพี่เถอะพี่จะพาไปขึ้นสวรรค์​ 555+"
" ปล่อยชั้นนะ"
พวกอันธพาลกลุ่มนี้พยายามกระชากแขนเรวดี
วารินเข็นผักมาเห็นพอดีจึงวิ่งเข้ามากระโดดถีบและต่อสู้กันจนพวกอันธพาลวิ่งหนีไป
" ขอบใจนะเอิ่ม??? "
" วารินจะ​ แล้วคุน? "
ชั้นชื่อเรวดีเรียกชั้นว่าวดีเฉยก็ได้"
 "ดูเหมือนคุนกำลังจะไปไหนหรือเพิ่งย้ายมาอยู่ที่นี่​
ที่นี่คุนต้องระมัดระวังตัวไห้ดีนะพวกอันธพาลมันเยอะ
ว่าแต่คุนพักที่ไหนเหรอ"
" ชั้นจะเดินทางไปเมืองกฤษดร"
" ชั้นเคยได้ยินมาว่าเมืองกฤษดรเป็นเมืองปิดคนในห้ามออกคนนอกห้ามเข้า  แล้วคุนจะเดินทางยังงัย​ แล้วคุนจะไปที่นั่นทำไม​ เค้าว่ากันว่าเมืองนั้นสวยงามมาก​ เป็นไปได้มั้ยชั้นขอเดินทางไปด้วยสิ"
" ชั้นยังไม่รู้เลยว่าชั้นจะไปยังงัยอีกอย่างชั้นก็ไม่รู้จักใครเลย​ วารินเป็นคนแรกของที่นี่ที่ชั้นรู้จัก​"
" แปลกนะเราสองคนมีอะไรคล้ายกันหลายอย่างชั้นขอเป็นเพื่อนกับเธอนะ​ มีสุขร่วมสุข​ มีทุกร่วมทุก  เราจะออกเดินทางพร้อมกัน​ เพราะอยู่ที่นี่ชั้นก็ไม่มีคัยเหมือนกัน​ ตกลงมั้ย"
 เรวดียิ้มและพยักหน้า
" ชั้นจะพาวดีไปพักกับน้าม่วงก่อนออกเดินทาง​ นอกจากแม่เลี้ยงใจร้ายก็มีน้าม่วงที่ชั้นสนิท​ บางทีน้าม่วงอาจจะช่วยเราได้"

โปรดติตามตอนต่อไป????????????ขอกำลังใจสนับสนุนนักเขียนมีฝันแต่ไม่มีทุนกันด้วยนะคะ