[ MHA/BNHA x JJK ] sukuna?

Sukuna 

อ่า..เจ้าพวกผู้ใช้คุณไสยนี่ไม่ว่าจะยาวนานแค่ไหนก็ยังน่ารำคาญเสียจริงทั้งๆที่ข้าเลือกที่จะไม่ยุ่งเกี่ยวด้วยแล้วแท้ๆเจ้าหน้าโง่พวกนั้นกลับเข้ามาหาเรื่องใส่ตัวซะเอง..

ทั้งๆที่ข้าไม่ได้ผิดเลยสักนิดแล้วเหตุใดตัวข้าถึงได้ถูกกระทำเช่นนี้ด้วยล่ะ?

หากเพราะข้านั้นคือคำสาปหรืออย่างไร?..แล้วคำสาปจะมีความสุขสักครั้งไม่ได้เลยหรือ?

ข้าก็แค่อยากจะใช้ชีวิตให้สงบสุขที่สุด..แต่แล้วทำไมพวกเจ้าถึงยังตามรังควานไม่เลิกเสียที!!แต่อย่างน้อยๆ..ข้าก็จะได้พักแล้วช่างเป็นช่วงชีวิตที่น่าตื่นเต้นและโดดเดี่ยว..เกิดมาด้วยความโลภความโกรธและตายด้วยความแค้นช่างเป็นอะไรที่ลงตัวเสียเหลือเกินนะ

หากข้าได้เกิดมาเป็นมนุษย์ก็คงจะดี…

นั่นคือความคิดของราชาคำสาปเรียวเมน สุคุนะก่อนที่ทุกอย่างจะดับลงหลงเหลือเพียงความมืดมนที่ครอบคลุมอยู่ทั่วร่างกาย

อึก..

เจ็บปวดเหลือเกินเกิดอะไรขึ้นกับร่างกายของข้ากัน..ทำไมมันถึงได้เจ็บปวดเพียงนี้เหตุใดกันแม้นตายก็ยังไม่วายต้องเจ็บปวดอีกหรือใจร้ายกับข้าเกินไปหรือเปล่า..อึก!

อยากจะเอื้อนเอ่ยร้องขอความเห็นใจอยากจะปล่อยน้ำตาให้ไหลหยดย้อยลงมาอยากจะกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดทั้งหมดที่มีแต่น่าเสียดาย..ที่ตัวข้านั้นไม่แม้แต่จะเปิดปากอ้าออกได้เหนื่อยเหลือเกิน ทั้ั้งเจ็บปวด ทรมาน..นี่น่ะหรือความตายที่แท้จริง

สุคุนะเอ๋ย..

!!?

ใคร!?

จงยอมรับโชคชะตาแล้วไปเริ่มต้นใหม่เสีย

…

ทางเดินของเจ้านั้นจะเต็มไปด้วยขวากหนามแต่มันจะมาพร้อมกับความปราถนาที่อยู่ภายในจิตใจของเจ้า

หมายถึงอะไร?

แล้วเจ้าเป็นใคร?

ถึงเวลาของเจ้าแล้วสุคุนะ

เดี๋ยวสิ!

ขอให้เจ้าโชคดี..เรียวเมน สุคุนะ

หลังจากนั้นภาพตรงหน้าของสุคุนะพลันเปลี่ยนเป็นเพียงป่าทึบที่รอบๆด้านนั้นเต็มไปด้วยต้นไม้สุคุนะกระพริบตาเพื่อปรับสายตาให้มองเห็นชัดในความมืด

เหตุใดต้นไม้นั่นถึงได้สูงเพียงนี้?

นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับตัวข้ากัน?..ต้นไม้นี่ไม่น่าจะสูงขนาดนี้จากที่ดูแล้วทำไม..

สุคุนะคิดขึ้นมาด้วยความสงสัยพลันมองสำรวจไปทั่วบริเวณที่ตอนนี้เขากำลังยืนอยู่แต่สิ่งที่น่าแปลกคือตัวเขานั้นเล็กลงราวกลับเด็กอายุไม่กี่ขวบมือหนาที่เคยใหญ่โตตอนนี้หลงเหลือเพียงมือเล็กๆที่นุ่มนิ่มราวกลับเด็กแขนที่เหลือเพียงสองข้างแต่ใบหน้ายังคงเดิมเพิ่มเติมคือความจิ้มลิ้มที่เพิ่มมากขึ้นตามฉบับของอายุ

นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับตัวข้ากัน!!?