ยามพิรุณพร่ำลงคะนึงถึงคนผู้เดียวดาย

ยามพิรุณพร่ำลงคะนึงถึงคนผู้เดียวดาย

相思雨

รักแรกยากลืมเลือน

จึงทำให้หวนคำนึง

โชคชะตาเป็นเครื่องกำหนดชีวิต

ความเชื่อถือกำเนิดมาพร้อมกับมนุษย์ โชคชะตาคือความเชื่อหนึ่งของคน ทุกสิ่งที่ทุกอย่างล้วนมีความเชื่อผูกเอาไว้ เพื่อเป็นเครื่องชี้นำไปทางความโชคดีหรือความโชคร้าย คนมากมายต่างแสวงหาความโชคดี เพื่อเสริมความสิริมงคล ความร่ำรวย ความรุ่งเรือง อันนำมาสู่ความโลภ ความอยากได้ใคร่มี และหมายที่จะทำลายผู้อื่นที่ได้ดิบได้ดีมากกว่า กลายเป็นหายนะชั้นเยี่ยมในคราวเดียวกัน

เมื่อความโชคดีไม่เข้าหา ความโชคร้ายจึงกลายเป็นหนทางแสวงหาผลประโยชน์

เฉินหนิงอวี่ องค์หญิงซูหลานแห่งแคว้นเฉินซี องค์หญิงผู้สูงศักดิ์แต่กลับมีดวงชะตาอันน่าเศร้า เพราะชะตาเกิดในดาวเจ็ดสังหารเคียงคู่มากับน้องชายคนสุดท้อง จึงทำให้ถูกเนรเทศและศึกษาอยู่ในสำนักเจี้ยนจวิน เพียบพร้อมด้วยรูปโฉมงดงามและสติปัญญาที่เฉลียวฉลาด เต็มเปี่ยมไปด้วยวรยุทธ์และความร่าเริงสดใส จึงทำให้ผู้คนมากมายต่างประมาทในตัวนาง

เมื่อคำสั่งจากองค์หญิงผู้เป็นพี่สาวมาเยือน นางจึงต้องทำตามแผนการอย่างไม่มีเงื่อนไข สวมรอยเป็น เหลียงเสี่ยวอวี้ องค์หญิงคังเล่อแห่งแคว้นตงหาน ผู้มีใบหน้าเหมือนเฉิงอวี่หนิงราวกับพิมพ์เดียวกัน เพียงแต่นางนั้นไม่มีไฝเล็กข้างๆหางตาด้านขวา และนางได้ถูกลวงสังหารจนเสียชีวิต เฉินหนิงอวี่ใช้ชีวิตอยู่ภายในวังหลวง เพื่อหาโอกาสและสรรหาวิธีสนิทสนมกับคนที่นางต้องทำลายโชคชะตา

เป็นเวลานานกว่านางจะได้ใกล้ชิดเขา

เหลียงหรงเฉิง ไท่จื่อแห่งแคว้นตงหานผู้มีชะตาเกิดในดาวจักรพรรดิ พี่ชายผู้แสนดีของเหลียงเสี่ยวอวี้ จนทำให้นางเผลอใจรักต้องห้ามกับเขาอย่างไม่รู้ตัว

“ถ้าอยากให้สนิทสนมกันมากขึ้น เจ้าเรียกข้าว่าเสี่ยวอวี่ก็ได้”

“เสี่ยวอวี่อย่างนั้นหรือ”

“เสี่ยวอวี่น่ะสิ หรือว่าท่านกำลังคิดถึงใครอยู่”

เหลียงหรงเฉิง (20 ปี)

ไท่จื่อเหลียงหรงเฉิงแห่งแคว้นตงหาน โอรสเพียงคนเดียวของหวงตี้และเฉียนหวงโฮ่ว เก่งกาจทั้งเรื่องศิลปวิทยา กลยุทธ์ ยุทธศาสตร์ มีวรยุทธ์เป็นเลิศ เป็นที่หมายปองของสตรีมากมายทั้งในแคว้นและนอกแคว้น เป็นชายหนุ่มรูปงามสุขุมและแสนดียึดถือความยุติธรรม เกลียดความลุ่มหลง ฝักใฝ่ในตัณหาราคะ
 

เหลียงเสี่ยวอวี้ (14 ปี)

องค์หญิงคังเล่อแห่งแคว้นตงหาน ธิดาคนโตของหวงตี้และเหวินกุ้ยเฟยแห่งแคว้นตงหาน มีรูปโฉมงดงามเป็นหนึ่ง เสน่ห์เย้ายวนชวนตรึงใจ เย่อหยิ่งจองหองและและเกียจคร้าน อารมณ์ฉุนเฉียวบ้าอำนาจและเอาแต่ใจ ด้วยถือว่าเป็นลูกคนโปรดของหวงตี้ จวนของนางถือได้ว่าเป็นหอชายยาใจส่วนตัว เพราะมีบุรุษรูปงามเข้าออกมากมาย ก่อนที่จะถูกสังหารด้วยการผลักตกลงในลำธารไหลเชี่ยว

เฉินหนิงอวี่ (17 ปี)

องค์หญิงซูหลานแห่งแคว้นเฉินซี ธิดาคนเล็กของหวงตี้และอดีตหวงโฮ่วสกุลหนานแห่งแคว้นเฉินซี ถูกเนรเทศพร้อมน้องชายคนสุดท้องตั้งแต่เยาว์วัย เป็นศิษย์เอกแห่งสำนักเจี้ยนจวินในนามเสี่ยวอวี๋ ฉายาหนึ่งยิ้มสังหารคน มีรูปโฉมงดงามเป็นหนึ่ง ปัญญาเฉลียวฉลาดหลักแหลม มีวรยุทธ์เป็นเลิศ อุปนิสัยร่าเริงและซุกซน จิตใจดีและอ่อนโยน 

***เรื่องราวทุกอย่างล้วนเกิดจากจินตนาการของผู้แต่งทั้งสิ้น ไม่ได้เกี่ยวข้องหรืออ้างอิงประวัติศาสตร์แต่อย่างใด โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านและงดการใช้คำหยาบ ต่อว่าหรือบั่นทอนจิตใจ