[Fic รามเกียรติ์] ข้ามภพรักรามเกียรติ์​

 โอ้ขวัญ​ตามีเหตุอันใด 

ตัวจึงได้ไกลห่างจากพี่

ใจพี่จักขาดยามเจ้าห่างหนี  

ตัวพี่คนึงหาเจ้ายามนิทรา

   โปรดน้องนางเห็นใจพี่ผู้นี้  

ยามมิมีเจ้าตัวพี่ช่างว้าเหว่

ดวงหฤทัย​เฝ้าหาแต่แม่ 

วอนเทพเทวาพานางกลับมา

   วอนเห็นใจบุตรของท่าน  

นำพานางกลับสู้อ้อมอกข้า

เฝ้าฝันถึงเพียงนางรอเพลา   

รักกลับคืนมา  เอย

                          บทบุตรพระพายวอนรัก  

(แต่งโดยไรท์เองจ้าาา)​

~~~~~~~

ด้วยเหตุอันใดก็ไม่อาจทราบที่อยู่ๆสาวไทยนามเจ้านางและเพื่อนสาวชาวลูกครึ่ง วัยรุ่น​ที่พึ่งพ้นเฟรชชี่ปี1มาหมาดๆกลับต้องมาตาลปัตร​ทะลุมิติ​มายังโลกแห่งโลกของโลกที่สุดแสนจะวุ่นวายและความไม่ยุติธรรมพวงความลำเอียงแบบเต็มmax!นั่นก็คือโลกรามเกียรติ์นั่นเองงงง แค่นั้นไม่พอยังพวงด้วยบ้าน! ใช่บ้านของเธอและเพื่อนสาวที่โพล่มาด้วย!

“โอโห้ทะลุมิติทั้งที่เxือกแถมฟรีบ้านมาให้ด้วยเว้ย!”

“ก็ดีกว่าไม่มีบ้านอยู่”

“เออเนาะ”

.

.

.

.

.

“เรามีเรื่องจักให้เยาวเรศทั้งสองช่วย”

“เรียนผูกท่านก็จักต้องรู้วิธีแก้นะเจ้าคะ”

“….”

“นงคราญลิลิน….”

“ตามที่เจ้านางว่าแหละท่าน”

.

.

.

.

.

“ถ้าเจ็บก็แค่ตัดใจ”

“ฉันยังอยู่ข้างแกเสมอนะ”

“ฮึก! อืม”

ฟิคนี้แต่งขึ้นเพราะคนแต่งอยู่ในช่วงติดรามเกียรติ์​งอมแงมจนกู่ไม่กลับ(แต่คงไม่ได้แต่งถี่ขนาดนั้นนะสาว)​ การอัพมิแน่นอนติดตามกดหัวใจเป็นกำลังใจในการเอาใจช่วยสาวๆกันด้วยน้าาาา