You are my safety stop หยุดเวลารัก

กุลกัลยา::

เธอชอบความรู้สึกเวลาที่ได้ปล่อยให้น้ำหนักตะกั่วพาร่างลงไปใต้ท้องทะเลพร้อมกับสติที่กระจ่างชัดยิ่งกว่าเวลาไหนระหว่างที่ทิ้งตัวอยู่ในสภาวะราวกับไร้น้ำหนัก ความรู้สึกนั้นทำให้คนเสพติดได้พอๆ กับความงดงามที่ซ่อนอยู่ใต้ทะเลลึก แต่ในขณะที่กำลังพาตัวเองขึ้นสู่ผิวน้ำ ในวินาทีที่เงยหน้าขึ้นไปแล้วพบกับดวงตาที่แสงอาทิตย์เบื้องหลังยังไม่เจิดจ้าเท่า เธอก็ค้นพบความรู้สึกที่ทำให้ทั้งเสพติดและมึนเมาได้ไม่ต่างจากการดำน้ำ

ฐากร::

เธอที่เป็นเหมือนคลื่นลมในท้องทะเลที่ยากจะคาดเดา

เธอที่ภายใต้ท่าทีเหมือนไม่แยแสความเป็นไปในโลกแต่กลับมีความดีงามขนาดนั้นซ่อนอยู่ในจิตใจ

เธอที่เจิดจ้าอยู่ในความทรงจำอันมืดมนและเหน็บหนาว

ใครคนนั้นที่เขาเคยใช้เวลาหลายปีในการติดตามหา แต่เหมือนโชคชะตาจะพาให้เราคลาดกันราวกับกลั่นแกล้ง จนในที่สุดเมื่อเวลาล่วงเลยผ่านไปความทรงจำที่มีเธออยู่ก็กลายเป็นภาพจางๆ

แผ่นหลังบอบบางที่ก้าวมายืนตรงหน้าเขากลายเป็นเพียงแสงสว่างเล็กๆ ในภาพจำที่พร่าเลือน...

Dive/Eat/Sleep/repeat