เสน่ห์แม่ม่าย

เสน่ห์..แม่ม่าย บทที่ 1

ณ สำนักงานเทศบาลแห่งหนึ่ง มินตรา สาวใหญ่ทำสัญญางานเสร็จ เธอรีบเดินลงมาจากสำนักงานแห่งนั้น หัวใจเธออยู่ที่โรงเรียน มินตรายกข้อมือขึ้นมาดูนาฬิกา บ่ายสามโมงครึ่ง โรงเรียนเลิกไปครึ่งชั่วโมงกว่าแล้ว ป่านนี้ ลูกนัทคงรอแม่แย่แล้ว มินตราคิด ด้วยความรีบร้อน มินตราก้มหน้าก้มตาเดิน ในขณะที่ ปัทมราช หนุ่มใหญ่เจ้าของกิจการอสังหาก็กำลังรีบเช่นกัน ทั้งสองเดินชนกันอย่างจังที่หัวมุมตึก มินตรากระเด็นไป เอกสารตกกระจายเกลื่อน ส่วนปัทมราชเขาเซไปติดฝาผนังตึก มินตราหัวเสีย เธอสบถออกมา "คนบ้า เดินไม่ดูตาม้าตาเรือ " ปัทมราชแหล่ตามองมินตรา "ขอโทษเถอะครับ ตรงนี้มีม้ากับเรือด้วยเหรอครับ" คำถามของเขา ทำให้มินตราชะงัก เธอค่อยๆเงยหน้าขึ้นมองเขา สายตาประสานกัน มินตราก็พบว่า ผู้ชายตรงหน้า หล่อเข้มเกินบรรยาย หล่อเหมือนพระเอกหนังอินเดีย แต่เธอไม่มีเวลาสนใจ เธอห่วงลูก ป่านนี้ลูกนัทคงรอแย่ มินตรารีบเก็บเอกสาร แล้วรีบเดินจากไป ปัทมราชยืนมองเธอจนเห็นเธอขับรถออกจากสำนักงานเทศบาลไป ก่อนที่เขาจะก้าวออกจากตรงนั้น ฉับพลันสายตาก็เหลือบไปเห็นกล่องนามบัตรตกอยู่ ปัทมราชหยิบกล่องนามบัตรขึ้นมา เขาเปิดกล่องและหยิบนามบัตรขึ้นมาอ่าน นางสาว มินตรา สิงหกุล รับเหมาจัดงานคอนเสิร์ต ติดต่อศิลปิน ดารานักร้อง นักแสดง โทร 089-888....facebook Mintra Singhakul. E-mail mintrasinghakul@gmail.com ปัทมราชอ่านข้อมูลบนบัตร เขาอมยิ้มนิดๆก่อนสาวเท้าเข้าไปพบนายกเทศมนตรี ปิยนัฐ เพื่อนรักของเขา

ภายในห้องท่านนายกเทศ

นายกเทศ...อ้าว ไอ้คุณปัท ทำไมมาเอาป่านนี้ ชั้นนัดแกบ่ายสอง

ปัทมราช...เฮ้ย..โทษทีว่ะเพื่อน กว่าจะแกะนิตยาออกจากแขนได้ ชั้นเกือบตาย

นายกเทศ...ไม่รักไม่ชอบ ก็บอกไปตรงๆสิว่ะเพื่อน ปล่อยให้มาเกาะแกะอยู่ทำไมว่ะ

ปัทมราช..เฮ้อ..บางทีหล่อนก็แก้เหงาได้นะ

นายกเทศมองหน้าเพื่อนรักพลางส่ายหัว..เฮ้อ แกก็เป็นซะอย่างเนี้ย แล้วจะมีผู้หญิงดีๆที่ไหนเค้าจะเอาแกไปทำพันธุ์ว่ะ

ปัทมราชมองหน้าเพื่อนรัก และเหมือนคิดอะไรขึ้นมาได้

ปัทมราช..เฮ้ยๆไอ้ปีย์ ตอนชั้นเลี้ยวเข้ามาตึกแกเนี่ย ชั้นชนเข้ากับผู้หญิงคนนึงว่ะ ท่าทางหล่อน รีบร้อน ลุกลี้ลุกลน ท่าจะลงมาจากห้องแก หล่อนเป็นใครว่ะ

นายกเทศ...ใครว่ะ อ๋อ น่าจะเป็นคุณมิน

ปัทมราชนิ่งคิด (เสียงคิด) มิน...มินตรา

นายกเทศ..ทำไมว่ะ เอ็งมีอะไรกะคุณมิน

ปัทมราช....ปล่ะ เปล่าเพื่อน ว่าแต่ว่า หล่อนเป็นใคร เมียน้อยนาย..

นายกเทศ...ไอ้บ้า หาเรื่องให้ข้าหัวแตกแล้วมั๊ยล่ะ คุณมินตราเธอเป็นเจ้าของบริษัทอีเว้นท์ มารับเหมาจัดงานประจำปี เธอทำงานดีมากนะ ชั้นชอบ เลยให้รับประจำทุกปี วันนี้เธอมาทำสัญญานะ

ปัทมราช...อ่อ...

นายกเทศหรี่ตามองเพื่อน...นี่ๆอย่าบอกนะ ว่านายสนใจคุณมิน

ปัทมราช...เฮ้ย บ้า แล้วถ้าสนใจขึ้นมาจริงๆ นายจะทำไมว่ะ เธอสวยนะเฮ้ย สวย คม หุ่นก็ดี ถึงอายุจะมากก็เหอะ

นายกเทศ...เฮ้ยไอ้ปัท คุณมินนะ เค้าแต่งงานมีลูกแล้วนะเฮ้ย ถึงตอนนี้จะหย่าแล้วก็เหอะ แต่หล่อนมีลูกติดตั้งสามนะเฮ้ย

ปัทมราช...ลูกติด หย่าแล้ว เฮ้ย!แสดงว่าหล่อน เป็นแม่ม่ายสิ

นายกเทศ..ใช่ เป็นแม่ม่าย แต่อยู่วัยรุ่น เมียชั้นนะ อายุเท่าคุณมิน แต่เมียชั้น นุ่งผ้าถุงใส่เสื้อลายลูกไม้แล้ว คุณมินยัง เสื้อยืดเกงยีนส์อยู่เลยว่ะ

ปัทมราชนั่งตาหวาน..นั่นสิ แต่ไม่ถือว่าแปลกหรอกเพื่อน ผู้หญิงทำงานลุยๆ เค้าก็เป็นแบบนี้เกือบทุกคน ชั้นชอบว่ะ ดูเธอคล่องตัวดี

นายกเทศ...เฮ้ยๆไอ้ปัท เอ็งนะยังโสดนะโว้ย มองสาวๆมิดีกว่ารึ อีกอย่างเอ็งก็รวยเละแทะ ไหงมาชอบแตงเถาตายว่ะ

ปัทมราช...ไม่รู้สิ รู้แต่ว่า ถูกชะตากับเธอจัง ผู้หญิงอะไร ตาคมเป็นบ้า

ปัทมราชนั่งเหม่อเหมือนคนฝันหวาน นายกเทศมนตรีปิยนัฐ นั่งมองหน้าเพื่อนด้วยสีหน้าไม่เข้าใจ

สองทุ่มตรง มินตรากำลังสอนการบ้านให้ลูกนัทลูกชายสุดท้องวัยห้าขวบ ลูกพีทกับลูกพลับ ลูกฝาแฝดชายหญิงของเธอวัย16 พึ่งกลับมาถึงบ้าน

พีทพลับพูดพร้อมกัน...สวัสดีครับ..ค่ะ..แม่

มินตรา...สวัสดีจ่ะลูก หิวมั๊ย เดี๋ยวแม่ไปอุ่นแกงให้

พีท..ไม่เป็นไรครับแม่ ครูหน่อย สั่งไก่เคเอฟซี มาเลี้ยงพวกเราแล้วครับ ยังอิ่มตื้ออยู่เลยครับแม่

พลับ...เฮ้อ พรุ่งนี้ซ้อมอีกวันนะคะแม่ หนูเหนื่อยจัง เฮ้อ..นี่ถ้าพ่ออยู่ก็ดีนะคะแม่ หนูกับพีทไม่ต้องโหนรถเมล์แบบนี้ ตั้งสองต่อแน่ะ กว่าจะถึงบ้าน

มินตรามองหน้าลูก...อดทนหน่อยนะลูก พลับ แม่จะไปรับก็ไม่ได้ แม่ต้องดูเจ้านัทมัน ลูกแม่ต้องอดทน อย่าพูดถึงพ่อเจ้าอีก..แม่ขอร้อง น้ำเสียงของมินตราทอดต่ำลง พลับรับรู้ถึงความรู้สึกของแม่

พลับ...แม่จ๋า พลับขอโทษค่ะ ต่อไปพลับจะไม่พูดถึงพ่ออีกค่ะ มินตราดึงพลับเข้ามากอด พีท

มองภาพนั้นพลางคิด ...รอผมเรียนจบก่อนนะแม่ ผมจะเลี้ยงแม่กับน้องๆเอง

เมื่อลูกๆเข้านอนหมด มินตราเดินตรวจกลอนประตูหน้าต่าง แล้วแสงไฟในบ้านก็ดับลง มินตราไม่รู้เลยว่า มีสายตาคู่หนึ่งแอบมองเธออยู่นอกกำแพงบ้าน เขาเห็นเหตุการณ์ในบ้านทั้งหมด เธอเลี้ยงลูกคนเดียวจริงๆ มินตรา...ผมจะช่วยคุณ