[BL] คุณจอมมารบอกให้ผมกินนมแล้วไปนอน

TW : 

Bondage,(กักขัง) toxic relationship,(ความสัมพันธ์ที่ไม่ปกติ), Dead character(มีตัวละครตาย), Dirtytalk (การใช้คำพูดหยาบโลน) ,Violence(ใช้ความรุนแรง),Yaoi(ชายรักชาย) ,Fantasy(เหนือธรรมชาติ), Humor(ตลกขบขัน) ,General audiences(อ่านได้ทุกเพศ), Yandere(หึงหวงเข้าขั้นโรคจิต)

สมฮี......ที่ไม่ใช่ ห มีเรื่องกังวลใจเป็นอย่างมาก

เรื่องที่ 1 แทนที่จะได้ตายอย่างสงบ เขาดันตื่นมาอยู่ในเกมโอโตเมะ ที่ไม่มีตัวละครสติเต็ม

เรื่องที่2 อยู่ๆ จากชาวบ้านธรรมดา กลับกลายเป็นว่ามีเด็กหนุ่มสภาพมอมแมม มาผลักเขาส่งไปให้ทหาร

เรื่องที่3 แล้วทหารคนนั้นก็เรียกเขาว่า ‘เจ้าชาย’ ตามด้วย ‘ท่านหนีออกจากวังไปอีกแล้ว’

เรื่องสุดท้าย หรือนี่จะเป็นเนื้อเรื่องลับ ที่แท้ตัวละครนี้มันก็เป็นแค่ชาวบ้านธรรมดาที่บังเอิญรับเคราะห์เพราะหน้าเหมือนอิเจ้าชายนี่เอง!

แล้วทำไมมันในเกมมันถึงฉลาดจังล่ะวะ แล้วที่นี้กูจะเอาปัญญาที่ไหนไปสู้.....

เคร้ง

อย่างไรก็ตาม-- ไม่ว่าจะด้วยวิธีการใด ตอนนี้ศัตรูทั้งหมดก็หลีกทางให้เขาแล้ว.....

เสียงหอบหายใจดังขึ้นต่อเนื่อง ดาบเสียดสีอยู่กับพื้นพรมจนเกิดเสียงปะหลาด แต่เจ้าของไม่แม้แต่จะสนใจ

เขาเหนื่อยสายตัวแทบขาด ดาบถูกทิ้งลากพื้นไปทั้งแบบนั้น ลำพังแค่ถือยังแถบไม่ไหว

โชคดีที่ก่อนจะได้เป็นลมล้มพับไป ร่างของเด็กหนุ่มก็มาหยุดหน้าห้องๆ หนึ่ง เมื่อตรวจจนแน่ใจแล้วว่าไม่มีอันตราย เขาจึงตัดสินใจเดินอาดๆ เข้าไป

ในที่สุดก็พบ... เขาเห็นนางนั่งอยู่ตรงนั้น

ร่างอรชรนั่งอยู่ใจกลางห้อง นางก้มหน้าลงจนผมสีขาวปลกหน้า รอบกายเงียบสงัด มีเพียงเตียงกับหน้าต่างบานหนึ่ง

“ เจ้าชาย ”

เสียงหวานชวนเคิบเคลิ้มเอ่ยแผ่วเบาแต่ไม่แม้แต่จะเงยหน้ามองคนที่เพิ่งเดินเข้ามา

“ เจ้าหญิง!? เหตุใดท่านจึงนั่งอยู่ตรงนั้นเล่า ลุกขึ้นมาเถิด เราต้องรีบหนีกันแล้ว ”

เด็กหนุ่มเดินไปทางหน้าต่างด้วยท่าทางรีบร้อน ดูจากความสูงแล้วกระโดดไปคงตาย หากพาเจ้าหญิงเกาะต้นไม้แถวๆ นี้คงยังพอหนีไปได้

แต่ก่อนจะได้หันไปเอื้อมมือให้แก่เจ้าหญิง เขาก็ต้องขนลุกซู่-- เขาห้ามตัวเองไม่ให้ตัวสั่นไม่ได้  เมื่อได้ยินเสียงบางอย่างแปลกไป

เสียงเย็นเฉียบก้มลงมากระซิบที่ข้างหู แต่ในน้ำเสียงกลับเจือแววขบขันปนเอ็นดู....เหมือนคุยกับสัตว์เลี้ยงตัวน้อย ๆ ที่พยายามจะหนีออกจากกรง

ก่อนริมฝีปากบางจะปัดผ่านแก้มเขาไป เบาบางราวขนนก เป็นเพราะอีกฝ่ายก้มลงมาเส้นผมจึงตกลงราวน้ำพุ คลอเคลียอยู่ที่ซอกคอเขาจนให้ความรู้สึกจั๊กจี้

ท่ามกลางความเงียบ คนข้างหลังเป็นฝ่ายเอ่ยปากก่อน แต่คราวนี้เสียงนั้นมีแต่แรงอารมณ์ ทั้งรุนแรงจนแทบคลั่ง

“ จับได้แล้ว.... ลองหนีข้าไปอีกรอบดูสิ ”

#จอมมารมัมหมีน้องฮัน

 พล็อตนิยายนับล้าน จงสถิตอยู่แก่ข้า คิดได้ทีไรก็ซ้ำกับเรื่องอื่น ฟวย

จบดีนะคะ - happyend ใครที่พอจะได้อ่านเรื่องอื่นของเรามาบ้างแล้วก็จะเห็นได้ว่า พระเอกยันหมดเลย โอ้ย คือฉันชอบมาก อิพวกจิตไม่สมประกอบเนี่ย

เรื่องนี้พระเอกเป็นพวก คนสวยขา นายเอกก็หล่อมากแต่จู๋เล็ก บักxน้อย

 ฮั่นแหน่ ใครอ่านสมหี แอบมองอยู่นะจ้ะ

TWITER : https://twitter.com/meecovid20?s=0

จอมมาร : อยากจะหนีไปจากข้าขนาดนั้นเลย ได้ ไปที่เตียงสิ

***********

แม่ๆ!! มาดูสุดหล่อขา

COMMISSION 

@satisfiedx1

หล่อตาแตก!!! มัมหมีน้องฮันมีเห!! 

ส่วนพระเอก...รอไปก่อน ค่าตัวมันแพง

ล่าสุดต้องขายขนหน้าแข้ง จากป่าดงดิบกลายเป็นขาฉันเนียนสวยไปเลย

(ไม่มีการติดเหรียญหรือรับโดเนทใดๆทั้งนั้น!)

(ตั้งแต่ต้นจนจบ,ตอนพิเศษ เพราะนักวาดไม่ให้ และฉันก็อินดี้มาก แค่กๆ )