จุดสิ้นสุดคือเมืองลับแล

"โลกมีกี่ใบ มีกี่ส่วน มีกี่เขา มีกี่ป่า มีกี่ธารา ไฉหนข้าจึงไม่อาจไป ไฉหนข้าจำต้องอดกลั้นความอยากนี้ ความอยากรู้จักโลกกว้าง แล้วแค่ความคิดคับแคบของผู้อื่นคิดหรือว่าจะชุดรั้งข้าได้ ข้าจะออก จะออกไปผจญโลกกว้างที่ข้าไฝ่ฝัน จะดีจะร้าย ก็ต้องขอลองสักตั้ง " เด็กหนุ่มนอนหลังพิงไปกับลำต้นที่ใหญ่ รัศมี2เมตร มือขวาชี้ขึ้นฟ้า ตรงไปยังสวรรค์ มือซ้ายกุมหน้าอกตนเอง ปฏิญาณตนบอกตนหนักแน่น ว่าจะทำในสิ่งที่ตนหวัง คือการได้ผจญโลกกว้าง และในใจยังคิด 'หากมีคนฝืนลิขิตสวรรค์ได้มาแล้ว มีใช่1คน แต่มากกว่า10 เช่นนั้นไหนเลยข้าจักเป็นคนที่11ไม่ได้ ข้าจักสลักชื่อตนลงใน"บันทึกตามกาล" แสดงชื่อข้าชัดแจ้ง สว่างแม้นอาทิตย์ยังหม่น ล่องลอยสูงเหนือฟ้า ทั่วล้ามองเห็น นามนั้นคือข้า มู่จง'