จดหมายลาตาย​ [Suicide Notes]

จดหมายลาตาย​ [Suicide Notes] 


  เรื่องสั้นกึ่งนวนิยาย​​แนวเหนือจริง (surrealism) 

ใครชอบแนวนี้กดเข้าชั้นไว้ได้เลย​ครับ​ 

ถ้าถูกใจกด  ??”” กันไว้ จะกราบงามๆ 

ด้วยท่าอัญชลี​ วันทา​ อภิวาท​ สามเวลาเลยครับ

ถึงแม้จะเป็นเรื่องเหนือจริง​แต่ก็เดินเรื่องอยู่บนความจริง แก่นสารของเรื่องเกี่ยวกับพุทธปรัชญา​ในคัมภีร์อภิธรรมปิฎก...โดยแนวคิดเริ่มต้น​จากการใคร่ครวญต่อประเด็น​ "มร​ณาสันนวิถี​ หรือ วิถีจิตของคนใกล้ตาย" เป็นขณะจิตสุดท้ายก่อนที่ชีวิตจะดับสิ้นลง (จุติ) และไปเกิด (ปฏิสนธิ) ยังภพชาติอื่น วิถีนี้สำคัญต่อทุกชีวิต เป็นวิถีที่ควรค่าแก่การบันทึกและสื่อสาร


เดิมทีเรื่องนี้เป็นเรื่องสั้นแค่ 6 หน้าจบ​ มีชื่อเก่าว่า "ประติมากรรม​ก่อนตาย" พออ่านต้นฉบับไปมานึกสนุกจึงสร้างตัวละครเพิ่ม​ ขยายเส้นเรื่องต่อ เล่าแต่ละเรื่องโดยเล่นแนวคิดเรื่องขณะจิตก่อนตายของคนไม่อยากมีชีวิตอยู่บนโลก นำเสนอผ่านตัวละคร 4 ตัว​ที่มี​เงื่อนไขชีวิต และแรงปรารถนาต่อสภาวะความตายแตกต่างกัน​


เรื่องสั้นทุกเรื่องเชื่อมด้วยตัวละครสำคัญคือ "ปกรณ์" ศิลปินนักปั้นประติมากรรมก่อนตาย เขาเข้าไปพัวพันกับวิถีจิตก่อนตายของทุกคนด้วยสถานการณ์และวิธีการประหลาดเกินคาดเดา


ถึงแม่เรื่องนี้จะมีแก่นแกนอยู่ที่ปรัชญาทางศาสนา ที่เหมือนจะเต็มไปด้วยเหตุและผล และความน่าเบื่อหน่าย แต่อาจไม่ใช่อย่างที่คิด!!! เหนือขึ้นไปกว่ากฎของเหตุและผลคือการตั้งคำถามต่อเหตุและวิบากเหล่านั้น บางช่วงจึงมีลีลาการเล่าตามแบบวรรณกรรม Absurd อย่างจงใจ


เส้นอารมณ์ของแต่ละชีวิตจะแล่นขึ้นลงอย่างไร โกรธกร้าว เศร้า​โศก อึดอัด​ ปล่อยวาง​


แต่ละชีวิตมีเหตุเป็นของตน​ มีความไร้เหตุเป็นสะพานเชื่อมมิติ แต่ไม่ว่าจะมีเหตุหรือไร้เหตุ ประกอบด้วยปัญญาหรือไร้ปัญญา​ ประกอบด้วยสุขหรือทุกข์ หรือไม่สุขไม่ทุกข์  "ความตาย" ก็ยังคงเป็นดินแดนลี้ลับ ซ่อนเร้นอำพรางกายอยู่เบื้องหลังเงามืดเสมอ 


 ??””??””??””??””??””??””??””


ฝากตามมาอ่านจดหมายลาตายของพวกเขาด้วยนะครับ ใครใจดีโทร. 1669 หรือ​ 191 ด้วยก็ได้ฮะ เผื่อจะมีใครในนี้มีชีวิตรอด


นับสูญญ์ 

2 กุมภาพันธ์​ 2564

ป.ล.​ ชื่อตัวละคร เหตุการณ์ และที่อยู่ทั้งหมดล้วนเป็นสิ่งสมมติ​ และสร้างจากจินตนาการของผู้เขียนล้วนๆ ครับ​