รักเหนือลิขิต LOVE BEYOND DESTINY

บทนำ

  สายตาคมจ้องมองอย่างเจ้าเล่ห์ร่างแกร่งเดินเข้าประชิดตัวหญิงสาวถอยหลังหนีจนตัวติดกับผนัง อิงฟ้าอึกอักจะหนีแต่แขนแกร่งก็กั้นเอาไว้หญิงสาวมองเขาด้วยความหวั่นไหว ชายหนุ่มยิ้มมุมปากเบียดตัวเข้าใกล้มือหนาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกเผยให้เห็นกายแกร่งกล้ามเนื้อเป็นมัดๆ

“ลองลูบดูสิ”เสียงทุ่มแหบพร่า มือหนาจับให้มือบางลูบไล้หน้าอกแกร่งไล้ลงไปจนถึงซิกแพค หญิงสาวหลับตามเพื่อจำสัมผัสที่เธอคุ้นเคยด้าน ชายหนุ่มหายใจไม่ทั่วท้องวาบหวิวกับมือนุ่มที่ลูบไล้ร่างกายเขา เสียงหอบหายใจอดกลั้นสายตาคมจ้องมองหน้าหวานเคลื่อนลงมายังริมฝีปากบาง อยากฉกจูบริมฝีปากชมพูอ่อนนั้นเหลือเกิน

“เป็นไงเหมือนของคนรักคุณไหม”

“เหมือน”หญิงสาวลืมตามามองใบคมหน้าคมเธอนิ่งไปสักพักก่อนจะตอบ และนั้นทำให้สีหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมทันที

“มันก็ต้องเหมือนสิเพราะคนรักของคุณไม่มีอยู่จริง เขา ไม่มีตัวตน ไม่ว่าจะกลิ่นกายหรือร่างกายผมก็เหมือนเขาเพราะคุณเอาผมมาเป็นต้นแบบของคนรักมโนไง คุณรู้ว่าผมไม่มีทางมองผู้หญิงอย่างคุณ ก็เลยสร้างเรื่องเล่าโง่ๆบอกว่าผมเหมือนคนรักเพื่อที่จะหาเรื่องเข้าใกล้ผม”

“ฉันไม่ได้หาเรื่องเข้าหาคุณ และคนรักฉันเขาก็มีตัวตนจริงๆ”

“มีจริงแล้วอยู่ไหน ทำไมต้องมาตามหา แล้วโยงมั่วว่าคนอื่นเป็นผัวตัวเองโคตรน่ารังเกียจเลย”สายตาคมแข็งกร้าวมองหญิงสาวอย่างสะอิดสะเอียน

“ถ้าคุณไม่เชื่อแล้วทำแบบนี้ทำไม”สายตาหวานสั่นระริกน้ำตาคลอกับท่าทางที่เขาแสดงออกมา

“ทำให้รู้ไงว่าผมไม่ได้โง่ ให้คุณอ้างอะไรก็ได้ แล้วก็เลิกตามรังควานผมสักทีมันน่ารำคาญ”

“บอกกับฉันดีๆก็ได้ไม่เห็นต้องทำแบบนี้”อิงฟ้าฮึดสูดหายใจเข้าเก็บความอ่อนแอทั้งที่น้ำตาไหลลงแก้มเนียน

“แบบนี้แล้วทำไมคงคิดว่าผมอยากนอนกับคุณจริงๆใช่ไหม”ใบหน้าคมยิ้มมุมปากแกล้งยื่นหน้าเข้ามาใกล้แล้วกระซิบข้างหูเธอ

“ฉันไม่น่าโง่ คิดว่าคุณเป็นพี่พีเลย คุณมันหยาบคายเกินกว่าจะเป็นผู้ชายดีๆแบบเขา”หญิงสาวเสียงสั่นน้ำตาไหลเป็นทาง มือบางผลักให้เขาออกแต่ชายหนุ่มไม่ยอมดันตัวเข้ามาใกล้จ้องหน้าไม่พอใจที่เธอต่อว่า

“มันดีมากขนาดนั้นแล้วทำไมถึงทิ้งคุณล่ะ ถ้ามันมีตัวตนจริงๆผู้ชายคนนั้นโคตรจะเลวเลย”

“พี่พีเป็นคนดี เขาต้องมีเหตุผลอะไรสักอย่างถึงได้หายไป”

“เลิกหลอกตัวเองได้แล้ว หยุดสักที”ภาคภูมิตะคอกใส่ไม่พอใจที่เธอยังปกป้องผู้ชายคนอื่นทั้งที่มันทำให้เธอต้องเสียใจ อิงฟ้าไม่อยากฟังสองมือปิดหูตัวเองไม่เชื่อที่เขาพูดเธอยังเถียงว่าไม่จริงทั้งน้ำตา ชายหนุ่มทนไม่ไหวดึงมือเธอออกทั้งสองมองตากัน “ฉันรักเขา ถึงเขาจะไม่ดีฉันก็รักเขา”ใบหน้าหวานแดงกล่ำแก้มเนียนเปื้อนไปด้วยน้ำตา ชายหนุ่มเกิดความสงสารมือหนาลูบไล้เช็ดน้ำตาให้หญิงสาว

“ความรักมันไม่มีอยู่จริง  ตอนนี้คุณรักเขาแต่ถ้าเจอคนใหม่คุณก็จะลืมเขาแล้วไปรักคนอื่น”สายตาคมเลื่อนมองที่ริมฝีปากบางแล้วประกบจูบเบาๆ อิงฟ้านิ่งอึ้งไม่คิดว่าเขาจะทำแบบนี้

“เห็นไหมเมื่อกี้คุณบอกรักเขาแต่พอผมจูบคุณก็เคลิ้มซะแล้ว”เขายิ้มเหยียดสายตาดูถูก ทำให้หญิงสาวอายที่ตัวเองเผลอใจ จึงผลักตัวเขาออกเพื่อจะหนีออกไป ชายหนุ่มไม่ยอมดันร่างบางเข้ากำแพงอีกครั้งประกบปากจูบ มือบางทุบตีอกแกร่งจนเขารำคาญดึงแขนเธอตรึงไว้กับกำแพงจูบต่อดูดดื่มซุกไซร้ลงมาจนถึงลำคอ หญิงสาวดิ้นแล้วเตะเข้าที่เป้ากางเกงของเขาจนร่างแกร่งตัวงอ ร้องโวยวาย อิงฟ้าหันมองเขามือบางปาดริมฝีปากและน้ำตาที่เปื้อนหน้า

“ฉันจะไม่เข้าใกล้คุณอีก”ร่างบางรีบวิ่งออกไปจากห้อง ชายหนุ่มมองตามแต่ไม่มีแรงวิ่งตามไปได้แต่ประคองตัวไปนั่งที่โซฟา ชายหนุ่มนั่งคิดเขาแค่แกล้งที่เธออ้างว่าเขาเป็นคนรัก  ไม่ได้คิดที่จะล่วงเกิน แต่เมื่อได้ใกล้ชิดเขากลับห้ามใจไม่อยู่ เผลอไปจูบเธอ ซึ่งเขาเองก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ด้านอิงฟ้าวิ่งกลับมาที่ห้องได้ก็ร้องไห้โฮ เวลาสามเดือนที่เธอได้กลิ่นกาย ลูบใบหน้าคม เสียงที่คุ้นเคยและได้สัมผัสร่างกายเขา มันทำให้เธอมั่นใจว่าเขาคือพี่คนรักของเธอแต่การกระทำของเขาช่างแตกต่างกันเหลือเกิน