[shokugeki no soma/oc] Promise คำสัญญา

“โตขึ้นเรามาแต่งงานกันนะ”

เด็กชายยิ้มอย่างมีความสุขกุมมือเด็กหญิงเอาไว้แน่น

“ทำไมถึงอยากแต่งงานกับซายะล่ะ”

เด็กหญิงเอียงคออย่างไม่เข้าใจ เด็กชายหัวเราะยกมือที่กุมกันขึ้นมาระดับริมฝีปาก

“ก็เพราะอาซาฮีอยากอยู่กับซายะตลอดไปไง”

เด็กหญิงกระพริบตาปริบๆก่อนจะหัวเราะยกมืออีกข้างที่ยังว่างอยู่มาทาบที่แก้มของอีกฝ่ายเบาๆ

“อื้อ! งั้นโตขึ้นเรามาแต่งงานกันนะ! ถ้าอาซาฮีผิดสัญญาล่ะก็ซายะจะโกรธแล้วก็จะหนีไปไกลๆเลย! จะไปแต่งงานกับคนอื่นด้วย!”

เด็กหญิงพยายามปั้นหน้าให้ดูน่ากลัวที่สุด อาซาฮีหัวเราะ

“อยากหนีก็หนีไปเลย เพราะยังไงอาซาฮีก็จะหาซายะเจออยู่แล้วอีกอย่างนะ...ตั้งแต่ซายะตอบตกลงซายะก็กลายเป็นของอาซาฮีแล้ว”

และนั่นคือคำสัญญาในวัยเด็กที่เด็กหญิงยังจำได้ไม่ลืมเลือน

เฮือก!

“ฝันเหรอ?”

ร่างบางยกมือขึ้นมาวางบนหน้าอกสัมผัสถึงหัวใจที่กำลังเต้นแรง ดวงตาสรแดงเหมือนผู้เป็นแม่เลื่อนไปยังนาฬิกาที่ตั้งอยู่บนหัวนอน

06:50

“สายแล้วนี่นา!” 

ร่างบอบบางที่อยู่บนเตียงรีบลงไปด้านล่างเพื่อจัดการตัวเองรู้เลยว่าต้องโดน’พี่ชายฝาแฝด’ล้อเลียนเรื่องตื่นสายแน่ๆ

“เห~ซายะตื่นสายเหรอ?”

‘นั่นไงคิดยังไม่ทันขาดคำ’

ร่างบางแอบบ่นกับตัวเองเบาๆเมื่อเห็นหน้าอันแสนกวน...ของพี่ชายฝาแฝดที่โผล่หน้ามาจากในครัว 

“ถ้าฉันตื่นเช้านายจะเห็นฉันรีบร้อนอย่างนี้มั้ยล่ะ!”

คนเป็นพี่ชายไม่ได้ตอบอะไรกลับมาแต่ส่งเสียงหัวเราะที่ฟังดูชั่วร้ายออกมาแทน 

“อ้าวๆอย่ามัวแต่เถียงกันสิ ซายะเองก็ไปแต่งตัวได้แล้วอีกนิดร้านจะเปิดแล้วนะ”

ผู้เป็นพ่อห้ามสงครามที่จะเกิดขึ้นกลางบ้านได้ทันเวลา ส่ายหน้าให้กับความสามัคคีของพี่น้องคู่นี้ก่อนจะส่งเสียงห้ามอีกครั้งเมื่อได้ยินลูกสาวเพียงคนเดียวยังทะเลาะกับพี่ชายอยู่

“ยูกิฮิระ ซายะ!”

ยูกิฮิระ ซายะ สะดุ้งเฮือกหันไปตอบรับพ่อแล้วแลบลิ้นใส่พี่ชายก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปจัดการตัวเอง ใช้เวลาไม่นานนักเด็กสาวก็ออกมาพร้อมกับเสื้อผ้าหน้าผมที่เรียบร้อย

“งั้นหนูไปเปิดร้านก่อนนะคะ”

เด็กสาววิ่งไปที่หน้าร้านพลิกป้ายเป็น’เปิดแล้ว’ วิ่งกลับเข้าไปในครัวหอมแก้มพ่อเดินไปประจำที่

ครืด!

“ร้านยูกิฮิระยินดีต้อนรับค่ะ!/ครับ!”

ยะโฮ่! มาแต่งเรื่องใหม่ค่า55555 ถ้าเรื่องหนูไอจบจะแต่งเรื่องนี้ต่อทันทีเลยจ้า