ขออภัย พอดีอยากเป็นนางเอก

ฉันชื่อ หยก นั่นคือชื่อของฉันก่อนที่จะตายด้วยอุบัติเหตุ ฉันคิดว่าฉันคงต้องไปชดใช้กรรม เเต่เเล้วมี ผู้ชายคนหนึ่งที่อ้างตนว่าเป็นพระเจ้า ยื่นข้อเสนอให้ฉันไปเกิดใหม่เพราะว่าเขา ดั้นสดุดเส้นชะตาชีวิตฉันเลยทำให้ฉันตาย

มันหน้าฆ่า ให้ตายเลยไหมเเต่ถึงอย่างนั่นฉันก็ได้รับพร ที่เต็มใจอยูู่บ้างอย่าง อย่างเช่นหน้าตา พระเจ้าให้พรฉัน สี่ข้อ

หนึ่ง เขาขอให้ฉันรูปร่างหน้าตาของฉันงดงาม ใครเห็นก็ต้องยอมเเพ้

สอง เขาขอให้คนรอบข้างตัวฉันมีเเต่คนเอ็นดู รักใคร่

สาม ขอให้ฉันมีเก่ง ทุกด้านตามที่ฉันอยากเรียน

เเละสี่ เขาขอให้ฉัน มีฮาเร็มเป็นของตัวเอง(พรข้อนี้บอกเลยว่า จะเอามาให้ทำไมฉันไม่ต้องการผู้ ได้ยินไหม ไอพระเจ้าาา)

เเละนั่นเเหละค่ะสาเหตุ เเละฉันตอนนี้ปัจจุบันนี้ ฉันกำลังนอนอยู่ในเเปลเด็กที่บอกเลยว่านุ่มสุดอ่ะ และฉันก็พึงรู้ว่าเเม่ที่ให้กำเนิดฉันนั่นตายไปเเล้วหลังจากให้กำเนิดฉัน

เเละพอฉันลืมตาดูก็เห็นว่ารอบตัวฉันมีเเต่งของโบราณสวยหรู อย่างกับวังในหนังจีนต่างๆเเต่คุณรู้ไหมว่ามันคือเรื่องจริงค่ะฉันเกิดมาในโลก จีนโบราณ เเต่เรื่องนี้คงต้องดูต่อไปเเล้วละว่าเป็นยังไงต่อ

"ฮ้องเต้เสด็จจจ~ เสียงเเหลมของขันทีก็ดังขึ้น"

ฮ้องเต้ ฮ้องเต้ ที่ว่าก็คือราชา ราชากับฉันก็เท่ากับว่า ฉันเป็นองค์หญิงเหรอเนี้ยยย

"มาเเล้วรึ ฮ้องเต้"

"เสด็จ เเม่ลูกมาเเล้ว"

"ดีๆ มานี้สิ"

เเละเเล้วก็มีหญิงสูงวัยคนหนึ่ง ก็เข้ามาอุ้มฉันอย่าถนุถนอมไว้ในอ้อมกอด

"นางเป็นลูกของเซียเซีย "

"......"

ฉันที่เห็นพ่อของตนเองครั้งเเรก บอกเลยว่าเเม่เจ้า หล่อตายควายล้มจ้า จะหล่ออะไรเเรงเเบบนี้เนี้ย เเต่ทำไมเขาทำหน้าตาเฉยชาเเบบนั่นละถ้าคนเป็นพ่อเห็นลูกก็ต้องดีใจสิ เเต่นี้กลับดูเฉยๆไม่ทุกร้อนอะไร

"ท่านเเม่เรียก ลูกมาก็เพื่อที่จะให้ลูกมาดูนางเนี้ยนะ ลูกเห็นจนชินตาเเล้วพ่ะย่ะค่ะ"

"ฮ้องเต้ เจ้านี้ละก็ ดูนางๆดีสิ"

เสด็จพ่อของฉัน ก็จ้องฉันไม่ว่างตา เเต่ทำไหมฉันรู้สึกว่าสายตานั่นมันหน้ากลัวเเหะ

"ก็ไม่เห็นมีอะไร ก็เเค่เด็กทารก"

"เฮอ...นี้เจ้าไม่ตั้งใจสังเกต หรือไงว่านางนะ หน้าตาคลายเจ้าทุกอย่าง ทั้งตา จมูก ปากถึงจะได้เซียเซียมาก็เถอะ เค้าโครงเหมือนเจ้าหมด ดูสิ..."

เเละเสด็จก็จ้องมองฉัน อีกทีีรอบนี้รู้จะขนลุกหน่อยๆเเหะ

"เจ้าลอง อุ้มนางดูสิ"

ห๊า ไม่ๆไม่ นะข้าไม่อยากถูกเขาอุ้ม ข้ากลัวว่าเขาจะทำให้ตกพื้นตายมากกว่า ไหนๆก็ได้เกิดใหม่เเล้วเเท้ๆ เเต่เเล้วฉันรู้สึกได้ถึงอ้อมกอด ที่อบอุ่น มากๆฉันเลยลืมตาขึ้นก็เจอกับ ดวงตาที่ดูเย็นชา เเต่ว่าฉันรู้สึกว่ามันเป็นดวงตาที่มองฉันด้วยความห่วงใย...

เราสองคนสบตากันนานมาก รู้ตัวอีกทีเสด็จพ่อมือใหม่นี้ก็เดินมานั่งที่เก้าอี้หรือบัลลังดีละ ไม่รู้สิช่างเถอะ โดยอุ้มฉันไว้ในอ้อมกอด อย่างเบามือสุดๆอ่ะ เขาก็มองฉันไม่ละสายตาไปไหนเลยฉันเองก็ ก็ด้วย ถ้าฉันละสายตาจากเขาฉันมีหวังตายเเน่ไม่รู้ว่าเขาจะทำอะไรกับฉันบ้าง

เสด็จพ่อ ยกมือขึ้นมาเเละเอานิ้วชี้ มาเขียจมูกฉันเออ.....

"หึ"

เขาก็หัวเราะในลำคอออกมาเเค่นั่น

"นางชื่ออะไร เสด็จเเม่"

"นางยังไม่ชื่อ"

"เจ้าชื่อ เฟย หลานซู่เฟย องค์หญิงลำดับที่12"

"เออ...ฝ่าบาท พ่ะยะฮะ พระองค์มีองค์หญิงสิบสองเเล้วนะพ่ะยะฮะ"

"กงกง ข้าบอกว่านางคือองค์หญิงสิบสอง ที่ถัดจากองค์ชายสิบเอ็ดยังไงละ"

ห๊าาาาา ฉันรู้สึกได้ว่า ห้องทั้งห้องเงียบมาก ใครทำเข็มหล้นคงได้ยินหมด นี่ท่านกำลังบอกว่า ฉันคือองค์ชายในคราบองค์หญิงเหรอออ เเต่เดี๋ยวนะชื่อนี้มันคุ้นๆจัง คงไม่ใช่ชื่อของนางร้าย ในนิยายเรื่อง ฮาเร็มรักองค์หญิงจอมป่วนหรอกนะ

"เจ้าเอาชื่อของเจ้า ไปผสมเป็นชื่อนางดีนัก หลานซู่ฟง กับ หลานซู่เฟย 555เจ้าตั้งชื่อที่ไพเราะะหนัก"

เดี๋ยวนะ หลานซู่ฟง นั่มันชื่อของตัวละคร เรือบาปของนางเอก ในนิยายเรื่อง ฮาเร็มรักองค์หญิงจอมป่วนนิ OMG ไม่จร๊งง นั่นก็เท่าว่าฉันคือตัวรายในนิยาย ที่จะถูกข้าตายโดย หนุ่มๆในฮาเร็มของนางใช่ไหม

ไม่ มันจะไม่เป็นเเบบนั่น ในเมื่อเราได้เกิดใหม่เเล้วเราต้องเปลี่ยนชะตาชีวิตของเรา ถ้าเราเปลี่ยนจากนางร้ายมาเป็นนางเอกละ.........หึหึ ชีวิตฉันก็จะไม่ตายเเน่นอน

เเต่อีกความคิดหนึ่ง

นี่ฝ่าบาท/ฮ้องเต้ พระองค์ ให้องค์หญิงอยู่ลำดับถัดจากองค์ชายก็หมายความว่า พระองค์อย่างให้องค์หญิงมีสิทธิ์ขึ้นบัลลงด้วยเหรอ เเละที่ตั้งชื่อเมื่อกี่ องค์หญิงมีคำว่าเฟย อยู่ด้วย องค์ชายที่มีคำว่าหานอยู่ในชื่อ มีเเค่ องค์ชายหนึ่ง องค์ชายสอง องค์ชายห้า องค์ชายเเปด เท่านั่นเอง ถ้ารวมองค์หญิงน้อยนี้ก็ ห้าคน

"ต่อไปนี้ จงจำไว้ว่านางคือองค์หญิงสิบสอง ที่ถัดจากองค์ชาย นางไม่ใช้องค์หญิงที่ลำดับถัดจากองค์หญิงองค์อื่น เข้าใจกันนะ"

"เพค่ะ/พ่ะยะค่ะ"

"ฮ้องเต้ เจ้าเเน่ใจเเล้วรึ ว่าจะทำให้พวกขุนนางไม่พอใจได้นะ"

"ใคร กล้าขัดข้า ข้าก็เเค่ให้มันไปนอนคุยกับรากต้นไม้สะ"

อึก เสด็จพ่อ ทำไมท่านถึงโหดเเบบนี้ ชีวิตฉันจะอยู่ได้นานเเค่ไหนกัน

ฮ้องเต้ เเคว้นเฟย

เฟย หลานซู่ฟง

เป็นฮ้องเต้ ที่ปรีชาสามารถ เก่งทุกด้าน โดยเฉพาะด้านการรบ

นิสัย เย็นชา ไม่ชอบให้ใครบังคับ ฆ่าได้ฆ่า เอาเป็นว่าอย่าทำให้เขาโกรษก็พอ

"หึ ซีเอ๋อร์ เจ้าเป็นของข้าตั้งเเต่ที่ข้ามอบชื่อให้เจ้าเเล้ว"