[fic Pandora hearts ]ไดอารี่ลับเมื่อ100ปี(jack x Oswald)

.

.

.

.

"เลซี่ ชั้นชอบเธอนะคบกับชั้นได้มั้ย" เสียงที่สดใสร่าเริงตลอดเวลาของร่างสูงผมทอง ได้พูดพร้อมยิ้มให้กับหญิงสาวเรือนผมดำสนิทดวงตาสีแดง แต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะไม่ได้มีความรู้สึกเดียวกันกับร่างสูงเลย

"ขอโทษนะ แจ็ค ชั้นเป็นมากกว่าเพื่อนกับนายไม่ได้จริงๆ" ร่างบางได้บอกกับอีกฝ่ายไปพร้อมก้มหน้าหนีด้วยความรู้สึกที่จุกในอก

"อืม ไม่เป็นไรชั้นเข้าใจ นี่หละเลซี่ที่ชั้นรู้จักถึงเธอจะคิดว่าชั้นเป็นแค่ของเล่นหรืออะไรก็ตามชั้นก็ยินดีนะ ถ้ามันทำให้ชั้นยังได้อยู่กับเธอ" ร่างสูงส่งยิ้มให้กับหญิงสาวด้วยความเต็มใจแม้จะเจ็บอยู่ในอกบ้างแต่เขาก็ยินดีที่จะยิ้มออกไปและเดินออกจากหญิงสาว แต่ว่าจู่น้ำใส่ๆก็ไหลออกจากดวงตาของหญิงสาวอย่างกลั้นไม่อยู่ พร้อมกับเสียงที่เบาจนแทบไม่ได้ยิน

"ที่ชั้นปฏิเสธนาย เพราะนายคือคนที่ดีที่สุดของชั้นต่างหากหละ"

สายลมผ่านผ่านเส้นผมที่พลิ้วไหวไปพร้อมกับน้ำตาที่ไหลลงมาอาบแก้ม ท่ามกลางความเศร้าของคนสองคน แต่กลับมีอีกคนได้ได้แต่หลบอยู่หลังต้นไม้พร้อมน้ำตาที่ไหลลงมาไม่ต่างกัน

"งั้นหรอ นายรักเลซี่สินะ แจ็ค ความรู้สึกของชั้นมันคงไม่มีทางส่งไปถึงนายสินะ"

.

.

.

.

แนะนำตัวละคร

แจ็ค เบซาริอุส

             ลูกชายนอกสมรสของตระกูล เบซารออุสได้ไปพบกับ"เลซี่ บาสเคอร์วิล"โดยบังเอิญและทำให้เขาสองคนมีความสัมพันธ์กันจนมีอยู่มาวันนึงเลซี่ได้จากเขาไปและเขาก็ได้ตามหาเธอมาตลอด8ปีจนเจอ และเพราะเหตุนี้ เขาถึงได้เข้าออกคฤหาสน์บาสเคอร์วิลอยู่ตลอด

นั่นเป็นท่วงทำนอนที่เศร้ามาก แต่เพราะเธอร้อง

เพราะเธอยิ้มและบอกว่าเป็นเพลงที่ชอบ

ดังนั้นชั้นจึง

.

.

.

ออซวาลด์ บาสเคอร์วิล

          ผู้สืบทอดตำแหน่ง"เกลน"ของตระกูลบาสเคอร์วิลและเป็นพี่ชายของเลซี่ เพราะการที่แจ็คได้เจอกับเลซี่ครั้งแรกทำให้ทั้งคู่ได้รู้จักกัน(ถึงแม้จะไม่ใช่แบบปกติก็ตาม)และเพราะแจ็คเข้าออกคฤหาสน์บ่อยเลยทำให้ทั้งคู่เป็นเพื่อนสนิทกัน

นายน่ะ เหมือน"น้ำ"แผ่นน้ำใสสงบนึ่งขนาดปลายังอยู่ไม่ได้

ชะโงกมองก็เห็นแต่ตัวเอง ไม่อาจล่วงรู้ภายในของอีกฝ่าย

ทั้งที่อยู่ต่อหน้าแต่แปลกประหลาดเหมือนไม่มีใคร

.

.

.

เลซี่ บาสเคอร์วิล

           ผู้ถูกตีตราว่าเป็นเด็กบาปหนาเพราะมีดวงตาสีแดง มีอยู่วันหนึ่งเลซี่ได้หนีออกจากคฤหาสน์ทำให้เขาได้ไปพบกับแจ็ค เลซี่ได้มอบแสงสว่างให้กับแจ็คอีกครั้ง ทั้งคู่ช่วยเหลือกันและกันจนเลซี่กลับไปคฤหาสน์อีกครั้งแล้วแจ็คก็ทำทุกวิธีทางจนหาเลซี่จนพบ

ฉันเกลียดคำว่าสามัญสำนึก ลองมองโลกจากมุมต่างๆสิ

โลกแสนสวยที่โหดร้ายและกลับกลอกนี้

.

.

.

จะอยู่หรือจะตาย ก็ไม่เคยสนใจทั้งนั้น

จนกระทั่งได้พบกับเธอ เลซี่