ชีวิตของกาย

สวัสดีเราชื่อกายอายุ 19 ปี กายเป็นร่าเริง ยิ้มเเย้มเเจ่มใส ใครๆเขาอาจจะว่า กาย คงมีชีวิตที่สุขสบาย แต่ความจริงนั่น......

กายเติบโตมาในบ้านที่เป็นฐานะปานกลาง เป็นต่างจังหวัดคนหนึ่ง ที่บ้านก็ประกอบอาชีพค้าขาย ครอบครัวกายดูมีความสุขดี จนกายได้เข้าเรียนอนุบาลเป็นชีวิตที่สดใส ไป รร กลับบ้าน กิน นอน เเค่นั้น ชีวิตดูมีความสุขไม่ต้องคิดอะไรมากมายให้ปวดหัว จริงหรือไม่จริงล่ะ ??5555 พอขึ้นประถม กายก็ใช่ชีวิตเหมือนเดิมนะครับ เด็กบ้านๆก็จะไม่มีเป้าหมายเพราะยังเด็กด้วยแหละ ขนาดอยู่ป6ยัง ปัญญานิ่มอยู่เลย บ้าๆบอๆ5555 กาย ดูเป็นถ่อมตัว ถ่อมตน เป็นเด็กน่าเอ็นดูนะครับ พอเขาขึ้นม1 อะไรๆมันก็เปลี่ยนไป

ม1 ณ รร ใกล้บ้านเเห่งหนึ่ง
กายมาจบจากป6 รร ในเมืองเป็น รร เอกชน ก็ถูกเพื่อนถามมากมายว่า
นาย.... ทำไมมึงเลือกมาเรียน รร แบบนี้วะ เรียนในเมืองมันก็ดีอยู่แล้ว
กาย: ก็เอิ่มม... พ่อ ยากให้เรียนนี่ จะทำไงได้
รร เเห่งนี้ก็ไม่ได้ดังอะไรมากหรอกครับ คุณครูที่สอนก็หวีงตัวเด็กไม่กี่คนเองครับ เพราะว่าเด็กบ้านคนเเค่ม1ก็ทำตัวไม่ดี ไม่ว่าครูไม่เอาเลยนะครับ เเต่ครูก็สอนปกตินี่แหละครับใส่ใจทุกคนเเเค่คนไหนไม่สนใจก็ปล่อยผ่าน ไม่ก็จับมาทำหน้ากระดานดำ ส่วนผมเป็นเด็กที่จบจาก รร ดีเป็น รร ดังของจังหวัด ครูเหมือนจะแบบหวังในตัวผมเยอะไป
ครู:แบบเธอมาจากที่นี่เธอต้องเก่งเเน่นอน
ผม(ก็ได้เเค่ยิ้ม ผมก็ได้กล่าวในข้างต้นแล้วว่าผมไม่ได้จริงจังกับชีวิตเลยแบบ ไม่ได้มีแรงบันดาลใจขนาดนั้น)

หลังจากที่ครูชมในวันนั้น ผมก็ตั้งใจเรียนมาตลอด ได้ท็อปเกือบทุกวิชาเลย( รร ก็ไม่ได้ออกข้อสอบยากมากเเต่ก็มีข้อยากแหละ เเต่ไม่ออกยาก เป็นห่วงเด็กที่เรียนไม่ได้ด้วย)

จบเทอม1 ผมก็เรียนได้ลำดับที่1 ของห้อง ซึ่งผมก็แบบเราทำได้ขนาดนี้เลยหรอ จากเด็กที่ไม่เคยอ่าน หนังสือ ไม่เคยทำการบ้าน กลับตัวกลับใจมาทำทุกสิ่งทุกอย่างให้ตัวเองดีขึ้น ให้ตัวเองได้ภาคภูมิใจ ได้เห็นรอยยิ้มจากพ่อแม่