ทำไม ผม โหด จัง

ผมโยธิน หรือ จอน เด็กหนุ่มธรรมดาที่เรียนวิทยาลัยนึงในชัยนาท ผมอยู่ปีสามเป็นปีสุดท้ายของชั้น ผมอยู่คนเดียวเพราะเพื่อนผมรึคนอื่นก็ไปกินเลี้ยงสังสรรค์กันหมด ผมดันเป็นคนดีไม่กินเหล้า เลยคิดว่าไม่ไปเเม่ง ไปก็ไปหารตัง เเต่ ขณะ เดินไปเอารถอยู่ดีๆ ผมก็เห็นแฟนสาวของผม ผมกำลังเดินตามเธอไป ผมวิ่งกำลังจะเรียกเธอ เเต่สิ่งที่ทำให้ผมช็อคมาก เเละทำไรไม่ถูก ผมได้เห็นแฟนผมกอดกับเพื่อนสนิทผม ผมกำหมัดเเน่น อยากจะวิ่งไปชกหน้ามันสักหมัด เเต่ผมก็ทำใจกับเหตุการที่เกิดขึ้นไม่ได้ อยู่ๆ ดีน้ำตาของผมก็ไหลออกมา เเละจังหวะนั้นผมทำไรไม่ถูกหัวมันตื้อไปหมด ผมเดินถอยหลังไป เดินไปเรื่อยๆ คิดในใจว่าผมทำไรไม่ดีหรอ

    เอี้ยดดดดด เสียงยางรถ ลากยาวมา ทั้งที่ผมเห็นมาเเต่ไกลเเต่ขาผมไม่ยอมวิ่งหนี ดันเดินเขาหามันสะอย่างงี้น

      ตูม โครม วีว้อ วีว้อ วีว้อ วีว้อ

ขณะนั้น ในใจตอนนั้นผมอยากบอกเเม่ว่าขอโทษ ที่ทำไรโง่ เเบบนี้ เพราะ ผู้หญิง คนเดียว ตัวผมตอนนี้น้ำตาไหลออกมาไม่หยุด พร้อมกับเลือด ที่ไหลออกมาจากช่องท้องอย่างเขื่อนเเตก เเขนหักผิด รูป

ก่อนสติผมจะมืดลง 

ทันใดนั้น เอง วูบ