BREAK THE RULES AND BE YOU ; #ระบบร้ายตามหารัก

     
     ตายแล้วไปไหน

     คงคำถามที่ตอบไม่ได้อันดับหนึ่งของมนุษยชาติ การที่ไม่รู้ว่าชีวิตหลังความตายเป็นอย่างไร คงเป็นปริศนาที่หอมหวานจนก่อให้เกิดจินตนาการถึงโลกหลังความตายอย่างไม่มีที่สุด บ้างก็ว่ามีดินแดนแห่งการพิพาษารออยู่ บ้างก็ว่าเป็นดินแดนว่างเปล่า บ้างก็ว่าเป็นสวรรค์ ดินแดนสุขาวดี บ้างก็ว่าไม่มีหรอกโลกหลังความตายอะไรกัน ทุกจิตนาการถึงโลกหลังความตายล้วนแตกต่างไปตามศาสนา ความเชื่อและทัศนคติของแต่ละคน แต่ถ้าถามผมว่าโลกหลังความตายเป็นยังไง ผมคงตอบไม่ได้เพราะตัวผมนั้นไม่มีแม้แต่สิ่งที่เรียกว่าชีวิต

     ในเมื่อไม่มีชีวิตแล้วจะตายได้ยังไง

     ดังนั้นตัวผมจึงไม่เคยคิดถึงโลกหลังความตายเลย เพราะตัวผมปรารถนาที่จะมีชีวิตมากกว่าสิ่งอื่นใด กว่าหลายร้อยหลายพันชาติที่ผมท่องไปตามโลกต่าง ๆ ชาติภพเหล่านั้นไม่ใช่ของผมแต่เป็นของโฮสต์ที่มีผมผูกติดอยู่กับจิตวิญญาณ ผมคอยมอบหมายภารกิจให้บรรลุถึงเป้าหมาย เกิดเป็นรอยยิ้ม เสียงหัวเราะและน้ำตา บ้างก็เกิดเป็นความผูกพันลึกซึ้งข้ามภพข้ามชาติ

     ท่ามกลางเรื่องราวเหล่านั้นมีเพียงตัวผมเป็นแค่จุดแสงสีขาวเล็ก ๆล่องลอยอยู่ในความมืด ไม่มีใคร ไม่มีเสียงหัวเราะ ไม่มีรอยยิ้ม เสียงหัวเราะที่ควรเป็นเสียงแห่งความสุขกลับเสียดแทงความรู้สึก เสียงร้องไห้เมื่อได้ยินกลับเศร้ายิ่งกว่า

     เศร้าที่สิ่งเหล่านั้นไม่ใช่ของผม!