มองทำแมว #TaeDo

ผมกำลังจ้องที่หน้าจอโทรศัพท์มือถือด้วยความรู้สึกลังเลปนไม่แน่ใจ ทั้งกลัวแล้วก็งง ที่หน้าจอสว่างวาบตอนนี้กำลังขึ้นแป้นพิมพ์ให้พิมพ์ข้อความไปหาใครบางคน

ฝ่ายที่ผมต้องส่งข้อความไปหา ผมรู้เพียงแค่เขาชื่อ “แทนกาย broadcast นิเทศ” และเสียงของผู้หญิงคนที่ให้ข้อมูลกับผมยังคงวนไปวนมาในหัว ผมไม่เคยรู้จักแทนกายมาก่อน แต่ตอนกดดูรูปโปรไฟล์ก็พอจะเห็นอยู่ว่าแทนกายเป็นคนที่หน้าตาดีใช้ได้เลย แต่เสียอย่างเดียวคือผมต้องทักไปหาแทนกายเพราะจุดประสงค์ของผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งถ้าผมทักไป อีกฝ่ายต้องงงแน่ๆ แต่ผมไม่มีทางเลือกแล้ว เพราะผมติดหนี้ผู้หญิงคนนี้ไว้เยอะมาก ถ้าผมไม่ทำตามคำขอของเธอ ผมอาจจะไม่ได้เรียนต่ออีก


“ Will you be free at 22 p.m. tomorrow? : 14.34 ” ผมตัดสินใจกดส่งข้อความไปหาแทนกาย


“ ว่างครับ 5,000 ไหวไหม : 14.40 ” 
ทันทีที่ผมเห็นโนติของอีกฝ่าย ข้อความนั้นก็ทำเอาผมช็อคไปเลย นี่มึงขายตรงเหรอวะ ผู้หญิงคนนั้นจะเป็นไรไหมเนี่ย..


“ Where will we meet? : 14.41 ” 
ผมตั้งใจพิมพ์ภาษาอังกฤษไปอีกครั้งเพราะไม่อยากให้อีกฝ่ายรู้ว่าผมเป็นใคร เพราะผมไม่ได้ตั้งอะไรที่เกี่ยวกับตัวเองไว้ในโปรไฟล์เลย และผมอยากจะลบไลน์นี้ไปเงียบๆด้วยซ้ำ


“ ตกลงเอาใช่ปะครับ เดี๋ยวส่งโลให้ : 14.41 ” 

เอาเอิวไรเนี่ย นี่มันคนประเภทไหนวะ ผมก็พอรู้มาบ้างว่าย่านนี้ก็มีอะไรแบบนี้ แต่ผมไม่คิดว่าจะนัดกันง่ายแบบนี้ แต่ก็นะ ผมก็ต้องทำตามหน้าที่

“ Sure ” : 14.41

หลังจากจบบทสนทนานั้น ผมก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่าคนที่บอกผมจะให้ผมไปทำอะไร เพราะจุดประสงค์ของเธอคือแค่ให้ผมนัดเจอแทนกายให้ พอผมเห็นแบบนี้ก็เริ่มเป็นห่วง





“ ไอ้เหี้ยดิว มึงทำไรวะ มัวแต่เดินกดโทรศัพท์ ” อุน เพื่อนในกลุ่มผมเดินมาทักระหว่างทางที่ผมกำลังเดินไปเข้าเรียนเซคตอนบ่าย


“ เสือก กูน่ะ ไม่คุยกับหญิงเยอะ ๆ เหมือนมึงหรอกอุนจิ ” ผมรีบเก็บโทรศัพท์ทันทีที่อุนทักผม เพราะเรื่องที่ผมทำเมื่อกี๊เป็นความลับระหว่างผมกับผู้หญิงคนนั้น แล้วดูเหมือนจะเป็นเรื่องไม่ค่อยดีเท่าไหร่ด้วย


“ แหม๊ ไอ้สัด มึงจะคุยเยอะได้ไง ก็แม่มึงเฝ้าอยู่ตลอด ไอ้เด็กติดแม่ๆๆ ”


“ อุนจิเงียบแล้วรีบวิ่ง ไอ้ควายเรียนบ่ายสองแต่นี่จะบ่ายสามแล้ว มึงกับกูมายืนทำเหี้ยอะไรตรงนี้เนี่ยย ” ทันทีที่ผมพูดจบ ผมกับอุนก็รีบวิ่งกันสุดชีวิต เพราะถ้าผมกับชาวคณะขาดเรียนอีก 2 ครั้ง ก็จะหมดสิทธิ์สอบแล้ว

.

.

.

.

19 / 05 / 2021 : 22 : 00
หลังจากที่ผมอาบน้ำแต่งตัวรอเวลาสี่ทุ่มตามนัด ในที่สุดเวลานี้ก็มาถึง แต่อีกฝ่ายยังไม่ส่งโลเคชั่นมาสักที ผมรอจนจะท้อใจแล้ว รอนานกว่านี้หัวผมอาจจะขาดได้

หรือผมควรทักไปทวงดี อีกฝ่ายอาจจะลืม แต่คิดว่าไม่น่าจะลืม ก็เล่นถามราคามาซะแบบนั้น
..แต่ถ้าผมไม่ทักไป ผู้หญิงคนนั้นต้องตามมาเบิ๊ดกะโหลกผมแน่ ๆ ที่ผมไม่ยอมทำตามข้อตกลง
เอาวะ ทักก็ทัก

“ TG send a location : 22.03 ” ทันทีที่ผมกำลังจะทักไปหา อีกฝ่ายก็ส่งโลเคชั่นกลับมาพอดี



“ มาเร็วหน่อยนะครับผมจะรอไม่ไหวแล้ว 22.03 ” 

นี่มันเหี้ยไรกันเนี่ย..หรือจะเป็นเรื่องอย่างว่าจริง ๆ บอกเลยนะครับว่าผมไม่เอาด้วย ผมแค่ไปเอาของ เพราะข้อตกลงผมคือ แค่ไปเอาของกับคนที่ชื่อแทนกาย ถ้ามันทำไรผมขึ้นมา ผมกระทืบจริง ๆ นะ



“ เห้ยยยยยยยยย ไน่สิ่ดนายวสบหบ ” ผมกำลังเดินลงจากหอ ก็ได้ยินเสียงแว่ว ๆ เหมือนคนตะโกนด่ากัน แต่นั่นเป็นเรื่องปกติของชาว rxangsit มากครับ โดยเฉพาะซอยหอผม เรียกได้ว่าถ้าไม่เถื่อนอยู่ไม่ได้จริง บางทีแค่คุยกันยังเหมือนตะโกนด่ากันเลยครับ


“ กูบอกให้ ฟิ้ววววววววววววววววววววววววววววววววววววว ไอ้เห แหมนๆๆๆๆๆๆๆ แม๊น ” 

ก็เดาได้เลยว่าเสียงที่ฟิ้ว ๆ แหมน ๆ นั่นก็คือรถ
ผมกำลังจะเดินออกจากหอ ก็เห็นลุงยามมายืนมองตรงทางออกแบบชะเง้อคอไปมา 

ผมเลยถือโอกาสถามลุงยามไปด้วยเลยว่าเกิดอะไรขึ้น “ ลุงครับ ข้างนอกทำไรกันเหรอครับ ”



“ เห็นป้าแม่บ้านเขาบอกว่าเด็กนิเทศกับเด็กบริหารกินเหล้าเมาแล้วตีก๊าน โอย ไม่รู้ว่าเมาหรือไม่ถูกกันอยู่แล้ว ” เด็กบริหาร ผมก็เรียนบริหารนี่หว่า ถ้างั้นก็พอเดาออกแล้วว่าใครเป็นหัวโจก แต่ไม่น่าจะไม่ถูกกันแล้วตีกันง่าย ๆ แบบนั้น นี่มันก็ปีไหนแล้ว ไม่น่าจะเพราะไม่ถูกกันมั้งครับ น่าจะเป็นเพราะมีปัญหาส่วนตัวกันมากกว่า


เพราะรู้ว่าเป็นเด็กบริหาร เลยทำให้ผมตัดสินใจเดินออกจากหอไปแบบไม่กลัวลูกหลง เพราะผมรู้ว่าเด็กบริหารจะไม่ต่อยตีใครง่าย ๆ แบบไม่มีเหตุผล แล้วตัวผมเองก็โนเนมด้วย คงไม่มีใครรู้หรอกว่าผมเป็นใคร อีกอย่างผมก็อยากรีบ ๆ ไปตามนัดกับแทนกาย แล้วให้มันจบ ๆ ไป จะได้ไม่ต้องสละเวลาการทำงานมาทำเรื่องแบบนี้อีก


ตอนที่ผมออกจากหอแล้วกำลังมองไปข้างหน้า ผมก็เห็นผู้ชายแก๊งหนึ่งกำลังวิ่งเข้ามาในซอย และกำลังวิ่งเข้าใกล้มาทางผมเหมือนหนีอะไรสักอย่าง ผู้ชายคนหนึ่งในแก๊งนั้นโดดเด่นมาก ผมดูแล้วรู้สึกคุ้น ๆ เหมือนกับว่าเคยเห็นจากไหนมาก่อน 

ผู้ชายคนนั้นลักษณะตัวสูงแต่ไม่สูงมาก หน้าตาดี หน้าเรียวยาว เห็นสันกรามและจมูกชัดเจน ผมสีเทา ๆ ดำ ๆ ทองนิด ๆ ผมไม่รู้มันต้องเรียกยังไง เรียกว่า ไอ้หนุ่มหัวทองละกัน ผมว่ามันตลกดี 55555 ในมืออุ้มตะกร้าอะไรสักอย่างมาทางผม



“ ไอ้ส้นตีนแทนกายมึงหยุด ” แก๊งข้างหลัง ซึ่งผมเดาว่าเป็นอีกแก๊งตะโกนไล่หลังมาหาคนหน้าสุด
เดี๋ยวนะ แทนกาย… ทันทีที่ผมได้ยินแบบนั้น ผมเลยกดเข้าไปดูรูปโปรไฟล์ของแทนกายที่ผมดีลไว้อย่างรวดเร็ว แล้วมองโทรศัพท์สลับกับมองผู้ชายที่กำลังวิ่งมาทางผมไปมาอย่างรวดเร็ว



นนะนี่มัน แทนกาย แทนกายนิเทศ.. เชี่ยแล้ว แล้วผมต้องหยุดแก๊งนี้ยังไง ถ้าผมเข้าไปห้าม ผมจะโดนลูกหลงไหม แต่ผมต้องการของที่ผมต้องมารับนัดให้ผู้หญิงคนนั้น


“ แทนกายยยยยยย ผมมาเอาของกับเงิน 5 พันนนนนนนนนนน ” ผมตัดสินใจตะโกนออกไปจังหวะที่แก๊งแทนกายกำลังจะวิ่งตัดหน้าผมไป ทันทีที่ผมตะโกนไปแทนกายก็หยุด และนั่นทำให้อีกแก๊งหยุดวิ่งตาม แต่คนข้างหลังแทนกายก็โดนรวบเสื้อกระชากคอทันทีที่หยุดวิ่ง




“ แฮ่กๆ ขอโทษ มาเลทไปหน่อย นี่ของครับ โอนเงินได้นะ มีพร้อมพะ... ”


“ ไอ้แทนกาย มึงคุยธุระเสร็จแล้วมาหากูด้วย มีเรื่องต้องคุยกัน ” แก๊งที่อยู่ข้างหลังตะโกนมาหาไอ้หนุ่มหัวทองที่เพิ่งพูดกับผมไปเมื่อกี๊แต่ยังพูดไม่ทันจบประโยคเลย แล้วเขาก็เดินไปรออยู่ที่มุมหอผม ผมไม่สนหรอกว่ามีเรื่องอะไรกัน ผมแค่ต้องการของเท่านั้น



“ แล้วไหนอะครับของที่ว่า ” ผมถามกลับไปเพราะไม่เห็นไอ้หนุ่มหัวทองนี่จะถืออะไรมาเลยนอกจากตะกร้า



“ นี่ไงครับ แมวไทยสีดำ อายุ 2 เดือนมั้ง ไม่แน่ใจ แต่ผมฉีดวัคซีนกับถ่ายพยาธิให้แล้ว น้องอยู่ในตะกร้าสีฟ้าพาสเทล เพราะน้องเป็นตัวผู้ ผมประกาศขายไว้ 5 พัน ” 


ห๊ะ แมวไทยเนี่ยนะ ราคา 5 พัน บ้าแล้ว ผู้หญิงคนนั้นบ้าแน่ ๆ ให้ผมไปจับเอาที่แถวบ้านก็ได้มั้ง



“ ครับ ตกลงจะเอาของไปได้ยัง ผมต้องไปเคลียร์กับกุ๊ยอย่างที่คุณเห็น ^—-^ ” 


ไอ้หนุ่มหัวทองฉีกยิ้มกว้างให้ผม แต่ตาก็เหลือบไปมองแก๊งที่ว่านั่นแบบจะเอาเรื่องให้ได้ แล้วผมต้องทำยังไงต่อจากนี้เนี่ย แมวเนี่ยนะ จะบ้าแล้วผม