Destined to love Devil's { BTS X BLACKPINK }

♔THEORA

♔THEORA

 Destined to love Devil's 

{ BTS X BLACKPINK }

คุณ จะ ขอ อะไรก่อนตาย จะเป็น ครอบครัว หรือ ชีวิตของตนเองกัน??

แต่สำหรับ  ' พวกเขา '

พวกเขา เลือก ขอให้ได้ รักพวกเธอ  อีกครั้งไปจน ชั่วกัลปาวสาน

ไม่ว่าฟ้าดินสลายหรือแม้จะต้องเจ็บปวดเพียงใดพวกเขาก็เลือกที่จะขอให้ได้รักพวกเธอเพียงข้างเดียว

" ช่างเป็นอะไรที่ตลกสิ้นดี "

--------------------------------------------------------------------------------------------

ใครหลายๆคนต่างพากันหัวเราะเยาะพวกเขาเพราะคิดว่าพวกเขามันช่างโง่เง่าที่มีโอกาศให้ขออะไรเพื่อตัวเองหลายๆอย่างแต่กลับดันมาขอเรื่องไร้สาระเช่นนี้ กลับกัน พวกเขา ยืนยันในสิ่งที่ปรารถนาเสียงแข็ง พระเจ้าจึงให้โอกาศพวกเขาอีกครั้งถามกลับไปว่า

" พวกเจ้าจะเสียใจรึเปล่าที่รักพวกเธอ? "

แต่คำตอบที่ได้...

" ไม่มีอะไรที่พวกข้าจะต้องเสียใจที่รักพวกนางอยู่แล้ว "

แน่นอนว่าการปรารถนาของพวกเขาเป็นจริงดั่งคำขอแต่มันต้องแลกด้วยการที่ พวกเขา จะต้องเกิดมาซำ้แล้วซำ้เล่าทนเห็น พวกเธอ คนที่ พวกเขา รักตายไปต่อหน้าต่อตาซำ้แล้วซำ้เล่าเช่นกัน พวกเธอ จำพวกเขาไม่ได้มีเพียง พวกเขา ที่ยังจำพวกเธอได้ พวกเขา จึงต้องทุกข์ทรมานอยู่จนถึงทุกลมหายใจนี้ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ พวกเขา ก็ยังยืนยันคำปรารถนาเดิมเพราะสำหรับพวกเขามันยังดีกว่าต้องพรัดพรากจากพวกเธอไปตลอดกาล พวกเขา พยายามจะช่วยพวกเธอแต่มันก็ไร้ประโยชน์ยิ่ง พวกเขา เข้าไปช่วยชีวิต พวกเธอ พวกเขา ก็ต้องเห็นพวกเธอตายอย่างทรมานทุรนทุรายแน่นอนว่าพวกเขารับกับเหตุการณ์ที่ต้องเห็นคนรักตายอย่างทรมานไม่ได้พวกเขาเลยได้แต่ทนมองพวกเธอจากไปอยู่อย่างนั้นด้วยความปวดใจและเสียใจที่ช่วยอะไรพวกเธอไม่ได้เลย..

' เหล่าปีศาจผู้โง่เขลา '

' เหล่าเทพธิดาผู้ต้องรับความเจ็บปวด '

รอยยิ้ม ของเธอเปรียบเสมือนดอกกุหลาบสีแดงสดและช่างงดงามอย่างไร้ที่ติ แต่กลับทำให้เขาต้อง เจ็บปวด จากรอยร้าวในหัวใจทุกครั้งที่เห็นรอยยิ้มของเธอ

" ฉันขอโทษที่เห็นแก่ตัวมากเกินไปจนทำให้เธอต้องทรมานแบบนี้ ฮึก..ขอโทษ "

เธอเหมือนแสงสว่างที่ไม่ว่าเมื่อไหร่เขาก็ไม่เคยเอื้อมไปถึงมันสักที ตัวเขาก็เปรียบเฉกเช่นดอกกุหลาบสีดำที่มีแต่บาปเท่านั้นได้แต่มองเธอที่ค่อยๆเลือนลางจากไปไกลเรื่อยๆ

" ฉันไม่เคยเสียใจที่รักเธอมีแต่เจ็บปวดที่ไม่สามารถไขว่คว้าเธอไว้ได้ก็แค่นั้น "

แววตาอันอ่อนโยนดั่งดอกกุหลาบสีชมพูทำให้หัวใจของเขากำลังร้องไห้ดุจสายฝนกระหนำ่ในวันที่พายุเข้าอย่างรู้สึกเจ็บปวดเจียนจะขาดใจ

" ขอร้องอย่ามองมาที่ฉันด้วยดวงตาสวยคู่นั้นอีกเลยเพราะมันทำให้ฉันต้องร้องไห้ออกมาอย่างหยุดไม่ได้อยู่นะ "

เธอเป็นดั่งดอกกกุหลาบสีขาวสวยบริสุทธิ์ที่เป็นสิ่งเยียวยาจิตใจจากความอ้างว้างอย่างไม่มีที่สิ้นสุดของเขาและเธอเป็นเหมือนเปลวเพลิงอันอบอุ่นที่ทำให้เขามีความสุข

" ถึงแม้เธอเป็นความสุขของฉัน..สุดท้ายฉันก็ทำร้ายเธอจนได้ "

พวกเขาในตอนนี้มีแต่ความเสียใจและรู้สึกผิดที่คอยทำร้ายคนที่ตนรัก เพราะความเห็นแก่ตัว เพราะความโลภ มันจึงทำให้พวกเธอต้องทรมานอยู่ทุกวันและทั้งหมดเกิดจากความรักที่เป็นเหมือนดาบสองคม...ไม่ใช่ความผิดพวกเขามันคือความผิดของความรักถ้าเป็นไปได้พระเจ้าไม่ควรจะสร้างสิ่งที่เรียกว่า ความรัก ขึ้นมาเลยเพราะมันเปรียนดั่งเช่นยาเสพติดชนิดร้ายแรงที่สุดที่คอยกัดกินจิตใจของผู้ที่ได้ลิ้มลองเรื่อยๆจนควบคุมพวกเขาสุดท้ายโทษของมันไม่ใช่ผู้เสพ แต่คือสิ่งที่ผู้เสพรักต่างหาก หากผู้เสพรักตัวเองมากที่สุดความรักก็จะทำร้ายมันแล้วมันจะเป็นผลเสียที่สุดต่อสิ่งที่ผู้เสพรัก ในที่่นี้หมายถึง คนที่ผู้เสพรัก ความรักมันก็จะทำลายสิ่งที่ผู้เสพรักจนยับเยินไม่เหลือชิ้นดีมีเพียงความตายเท่านั้นที่จะทำให้ผู้เสพหลุดพ้นจากบ่วงความรักนี้ จากนั้น ความรัก ก็สอนให้รู้ว่าไม่ควรจะรักผู้อื่นมากกว่าตัวเองเพราะคนที่ต้องมารับผิดชอบจากควารักนี้ไม่ใช่ตัวเราแต่เป็นคนที่เรารักมากที่สุดต่างหากหล่ะ

" ผมไม่เสียใจเลยที่รักพวกเธอ...รักมากเกินไปด้วยซำ้จนมาทำร้ายพวกเธอแบบนี้ "

ฝากนิยายด้วยเด้ออออ !