HUG ME#hugmark

     ตั้งแต่เด็กผมมีเพื่อนคนหนึ่งที่ผมสนิทกับเขามากๆ ผมคิดถึงช่วงเวลานั้นที่เรายังเป็นเด็กซนๆ เล่นกันตามประสาเด็กๆไม่ต้องคิดเรื่องอะไรเยอะมากมาย เมื่อผมโตขึ้น พ่อบอกให้ผมมีความรับผิดชอบมากขึ้น ผมก็ไม่กล้าที่จะทำอะไรเสี่ยงๆแบบตอนเด็กๆได้อีก ผมกังวล ผมกลัวอยู่ตลอดเวลา ผมเอาแต่คิดว่าผมจะเป็นผู้ใหญ่ที่ดีได้ยังไง แต่ตอนนี้ผมก็เริ่มที่จะไม่ค่อยสนใจมันแล้วเพราะผมคิดว่าผมโตแล้วผมคิดอะไรเป็นแล้ว ผมไม่ต้องไปสนใจมันแล้ว ประสบการ์ณจะสอนผมให้เป็นคนที่ดีได้เอง

     "ฮัค รีบๆไปเข้าเรียนได้แล้ว มัวแต่เหมออยู่นั่นแหละ"

     "ไปก่อนเลยเดี๋ยวตามไป"

     "เออๆ รีบๆไปแล้วกัน"

     นั่นแหละจุดเริ่มต้นของผม ชีวิตใหม่ของผมกำลังจะเริ่มขึ้น