คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : พบรัก สอง 3
ทั้งสองก้าวมาถึงด้านหลังเวทีทุกสายตาของเหล่าบรรดานางแบบต่างจับจ้องมองไปยังทั้งคู่เป็นจุดเดียว
มองทั้งความชื่นชมและอิจฉาในเวลาเดียวกัน พวกหล่อนพยายามทำทุกอย่างให้ได้ใกล้ชิดแทบตาย
แต่ก็สูญเปล่า แล้วเจ้าหล่อนคนนี้เป็นใครกันถึงได้รับสิทธิ์นั้น
“อย่าทำให้ผมผิดหวัง” นุชนารีนิ่งไปหลังได้ยินเขากระซิบบอก
หลังกล่าวจบรัฐภามผละเดินออกจากตรงนั้นไป ไม่สนใจสายตานับร้อยคู่ที่จ้องมายังเขา
ทั้งโปรยความปรารถนาที่พวกหล่อนแสดงออกมาชัดเจน
จนไม่ต้องมองก็รู้ว่าพวกเธออยากจะขึ้นเตียงกับเขาจนใจจะขาด แต่น่าเสียดายที่ผู้หญิงคนนั้นเขาได้เลือกไปแล้ว…
“เชิญเตรียมตัวทางนี้ค่ะ...” หนึ่งในทีมงานก้าวยาวเข้ามารับร่างนุชนารีพาไปเตรียมตัวทางด้านหลังเวที
จะขึ้นแสดงโชว์เป็นคนสุดท้ายและเป็นที่สุดของงานในคืนนี้
“และช่วงเวลาที่ทุกท่านรอคอย
เครื่องเพชรชุดพิเศษที่ได้รับการออกแบบและควบคุมการผลิตทุกขั้นตอนจากท่านประธานหนุ่มสุดหล่อของเราครับ...”
แสงไฟดวงใหญ่ส่องมาที่โต๊ะด้านหน้า ร่างสิงห์แห่งฟานเซสจิวเวลรี่ ลุกขึ้นรับเสียงปรบมือและคำชมมากมายจากแขกที่มาร่วมงาน
บรรดาช่างภาพต่างทึ่งและอดชื่นชมเขาเสียไม่ได้ ผู้ชายคนนี้ไม่ธรรมดาสมกับเป็นบุตรแห่งฟานเซส
ไม่แพ้พี่น้องทั้งสี่ที่ยกย่องในเรื่องการบริหารงาน
จากนั้นแสงแฟลชระรัวใส่เป็นชุดอีกครั้งเมื่อร่างนางแบบสาวสวยปรากฏกายพร้อมเครื่องเพชรชุดพิเศษ
เรื่องราคานั้นไม่ต้องพูดถึงแทบประมาณค่าไม่ได้ ร่างงามก้าวมาหยุดลงด้านหน้าเวทีด้วยท่าทางสง่างาม
สมกับตำแหน่งนางแบบเบอร์หนึ่งของเอเชีย
นิ้วเรียววาดไล้ลงสร้อยเพชรบลูเซปไฟร์สีน้ำเงินประกายม่วงเม็ดใหญ่
ตัวสร้อยทำจากเพชรสีขาวบริสุทธิ์ ร่วมทั้งต่างหู กำไลแขน
แต่ไม่รวมแหวนเพชรน้ำงามที่ประดับอยู่บนนิ้วนางข้างซ้าย ทำให้ผู้ชมในห้องเหมือนถูกมนต์สะกดตึงค้างให้จับจ้องมาที่เธอเป็นจุดเดียว
ขณะที่นักข่าวต่างกดชัตเตอร์ระรัวอย่างบ้าคลั่ง
ความคร่ำหวอดในวงการทำให้เธอไม่รู้สึกประหม่าอย่างที่ควรจะเป็น
ร่างบางเดินหมุนกายอีกรอบ
ทุกท่วงท่าช่างเหมือนกับนางในเทพนิยายที่หลุดออกมาให้ยลโฉม นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนจับจ้องมองตาไม่กระพริบ
เสียงปรบมือดังกราวแสงแฟลชยังคงทำงานได้เป็นอย่างดี
ร่างงามของหญิงสาวก้าวมาหยุดลงด้านหน้าเวที ทุกสายตาจับจ้องมองมายังเธอไม่วางตา
นุชนารีโชว์ชุดเครื่องเพชรบนเรือนร่างด้วยความอ่อนช้อยราวนางพญา
แล้วหมุนร่างอรชรเดินกลับเข้าไปด้านใน แต่ยังมิวายทิ้งสายตาชวนฝันหาให้ทุกสายแทบจะละลายตามไป
ช่างงดงามไร้ที่ติเสียเหลือเกิน
นางแบบทุกคนออกเดินออกมาโชว์ชุดเครื่องเพชรทั้งหมดอีกรอบ
บรรดาแขกเรื่อแต่ละคนต่างปรึกษาว่าจะเอาชุดไหนดี แต่ละชุดสวยงดงาม
น่าจับจองเก็บสะสมไว้เสียทุกชิ้น
“ว้าย!” ร่างสูงโปร่งของนุชนารีเซถลาไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว
ดวงตากลมเรียวเบิกกว้างตกใจสุดขีด
รัฐภามจับจ้องมองอยู่ก่อนแล้วรีบพุ่งพรวดขึ้นไปรับร่างบางเอาไว้
นุชนารีลืมตาขึ้นเมื่อรู้สึกเหมือนมีเบาะนุ่มมารองรับไว้
ใบหน้านวลแดงระเรื่อขึ้นเมื่อได้รู้ว่าที่เธอนอนทับอยู่คือร่างเจ้าของเครื่องเพชรที่เธอสวมอยู่
ดวงหน้าหวานห่างจากใบหน้าคมไม่ถึงคืบ
ทั้งคู่สบตากันนิ่งจนแทบจะลืมไปว่างานยังไม่จบ และเป็นหญิงสาวที่หลบก่อน
ขื่นตัวลุกออกจากร่างสูงที่เธอนอนทับอยู่ ยังดีที่เวทีไม่สูงมากไม่อย่างงั้นคงได้แขนขาหักกันพอดี
“ขะ ขอบคุณค่ะ” นุชนารีพูดติดขัด
เอ่ยขอบคุณเขา
“เจ็บตรงไหนหรือเปล่า” ดวงตาคู่คมมองสำรวจร่างบางอย่างรวดเร็ว
“เป็นอะไรไหมครับ” ลูกน้องทั้งสองรีบปรี่เข้าไปช่วยนายหนุ่มและนางแบบสาวขึ้น
“มะ ไม่เป็นไรคะ ...อ๊ะ”
ร่างบางเซน้อยๆ
จากอาการเจ็บเมื่อลุกขึ้นยืนเต็มเท้า และเกือบได้ไปนั่งเล่นจับกบกับพื้นอีกรอบ โชคดีที่ได้อ้อมแขนแข็งแรงของคนตรงหน้ารับไว้ได้ทัน
“นี่เหรอไม่เป็นไร” สิงห์หนุ่มก้มลงตำหนิ
“...” นุชนารีเถียงไม่ออก
ตอนที่นั่งอยู่บนตัวเขาเธอไม่รู้สึกเจ็บนี่น่า ให้จะไปรู้ว่าตัวเองได้รับบาดเจ็บ
แสงแฟลชรอบตัวยังคงทำงานได้เป็นอย่างดี
เรียกได้ว่ารัวเป็นชุดใหญ่ชนิดไม่ลืมหูลืมตากับภาพที่หาชมได้ยากเหลือเกินสำหรับสิงห์หนุ่มแห่งฟานเซส
ที่ลงทุนเอาตัวเองพุ่งเข้ารับร่างของนางแบบสาวอย่างไม่คิดกลัวความเจ็บ
“จับมือผมไว้ แล้วเดินตามมา”
“คะ”
คิ้วเรียวสวยขมวดเข้าหากัน ก้มลงมองมือหนายื่นมาตรงหน้า
แม้ยังงงงวยอยู่แต่ก็ยอมยื่นมือไปจับมือแกร่ง รัฐภามดึงร่างบางขึ้นจากพื้น
แม้จะเป็นเพียงแรงไม่มาก แต่ด้วยร่างบางที่ร่างกายไม่มั่นคงจึงเซถลาเข้าแนบชิดอกกว้าง
รัฐภามไม่มีเวลาคิด แขนแกร่งวาดโอบเอวคอดกิ่วพาเดินกลับขึ้นไปบนเวที
“อุ้ย! คุณจะทำอะไร”
“ไม่ต้องถาม ทำตามที่ผมบอกก็พอ ...ยิ้ม”
นุชนารีปรับสีหน้าอย่างรวดเร็ว
รู้ว่าที่เขาทำเพราะต้องทำงานให้จบ ริมฝีปากบางแย้มยิ้มแต่พองาม
ก้าวตามจังหวะที่ชายหนุ่มพาไป ทั้งสองเดินเคียงคู่ไปบนเวทีอย่างสง่างาม
เรียกเสียงปรบมือและเสียงกรีดร้องจากแขกในงานอย่างล้นลาม
“นังนุช!”
ตีระยายืนกำมือแน่น เจ็บใจที่แผนการของหล่อนทำอะไรนางแบบรุ่นน้องไม่ได้ แถมอีกฝ่ายยังได้อยู่ในอ้อมกอดของ รัฐภาม ฟานเซส ทำไมโชคถึงเข้าข้างมันตลอด เพราะอะไรถึงไม่เป็นเธอ!
ฝาก "ติดตาม" / "คอมเมนต์" ติชมกันเข้าได้น้า เข้ามาเป็นกำลังใจให้กันไปเรื่อยๆ
หรือจะมาพูดคุยกันได้นะคะ Love... >>___<<
ลิ้งก์ ดาวน์โหลด EBook ที่เว็บ Mebmarket.com
--> https://www.mebmarket.com/ebook-51146-พบรักรัฐภาม-Men-Of-Lions <---
(ช่วงนี้จัดโปรโมชั่นอยู่น้า ^^)
ติดตามนิยาย "เรื่องใหม่" ได้ที่เว็บไซค์ : https://www.raniyaramdow.com
ติดตามข้อมูลข่าวสารได้ที่... เฟชบุ๊คแฟนเพจ : รานีญา รัมย์ดาว Raniya
ความคิดเห็น