My love is dead

               สวัสดีค่ะ ฉันชื่อลลิน เป็นนักศึกษาปีสองของมหาลัยแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร ปกติชีวิตประจำวันของลินก็ไม่มีอะไรมาก เวลาส่วนใหญ่หลังเลิกเรียนก็อยู่แต่กับเพื่อนๆ เที่ยวเล่นใช้ชีวิตสุนกๆ แบบที่วัยรุ่นส่วนใหญ่เขาทำกัน และตัวลินเองเป็นคนที่ชอบการเข้าสังคมออกงานปาร์ตี้กับเพื่อนๆ บ่อยมากทุกวันไม่เคยขาด ซึ่งมันทำให้ลินมีความสุขมาก ลินไม่รู้สึกขาดอะไรเลยไม่รู้สึกเหงาเพราะทุกเวลาลินอยู่กับเพื่อน กลับมาลินก็มีรูมเมทที่น่ารักอยู่ด้วยมันคืิความสบายใจมากที่สุดในช่วงเวลานั้น เวลาเริ่มผ่านไปเรื่อยๆ พอเริ่มเรียนหนักงานก็เริ่มเยอะไม่เหมือนช่วงปี 1 ตอนนี้อยู่ปี 2 งานเยอะมากจนแทบไม่มีเวลาออกไปไหนเลยเป็นช่วงที่ลินไม่ได้ออกไปปาร์ตี้กับเพื่อนๆ เลย ลินก็นั่งทำงานอยู่ในห้องปกติซักพักรูมเมทเราก็เข้ามาในห้องกับผู้ชายอีกคนนีง ซึ่งเค้าสองคนเป็นแฟนกัน เราก็ได้สนใจอะไร ลืมบอกไปรูมเมทเราชื่อ พาย ส่วนแฟนพาย ชื่อ นิค ทั้งสองคนเรียนคณะเดียวกับเราแต่เรียนกันคนละสาขาไม่ค่อยได้เจอกันเท่าไหร่ส่วนใหญ่จะเจอกันตอนกลับห้องมา 

               

               อย่าพึ่งคิดไปไกลนะค่ะที่พูดถึงรูมเมทกับแฟนครั้งนี้มันไม่ใช่รักสามเศร้าแน่นอนค่ะ แต่สิ่งที่จะเล่าให้ฟังมันหลังจากนี้ต่างหาก

หลังจากที่ทุกคนเริ่มมีเวลาเป็นส่วนตัวมากขึ้นเพื่อนหลายคนก็เริ่มมีแฟนตัวลินเองก็มีคนเข้ามาคุยด้วยหลายคนแต่ช่วงนั้นเราไม่ได้คิดอะไรมาก เค้าอยากคุยเราก็คุยไปตามมารยาท จะว่าไปลินก็ไม่ได้หน้าตาดีขนาดที่ทุกคนต้องมารุมจีบเราก็หน้าตาบ้านๆ ธรรมดาอาจจะเป็นเพราะเราชอบเที่ยวบ่อยๆ มันเลยทำให้มีคนเข้ามาคุยด้วยแต่ก็อย่างว่าแหละ ผู้ชายสมัยนี้เข้ามาเพราะอะไรเราเองก็รู้เราเลยไม่ได้คุยกับใครจริงจัง มีคนนึงที่เรารู้สึกดีกับเค้า เค้าเป็นรุ่นพี่ที่เรียนคณะเดียวกับเราแต่เค้าจบแล้ว แต่เราได้เจอพี่เค้ามาที่มหาลัยช่วงรับปริญญาหลังจากนั้นเราก็คุยกันมาตลอด บางทีก็นัดทานข้าวกันความรักดูสวยงามอ่ะ จริงๆ รู้สึกดีมากรักมากแบบไม่ลืมหูลืมตาเค้าพูดอะไรเราก็เชื่อชี้นกเป็นนกชี้ไม้เป็นไม้ แต่มันก็คงเป็นความรักของเราคนเดียวนั่นแหละ หลังจกคบกันได้ไม่นานเราจับได้ว่าพี่เค้าคุยกับแฟนเก่าอยู่ แล้วก็ยังคุยกันตลอดเราเลยจะเลิกกับเค้าแต่สุดท้ายเค้าก็ง้อเราและก็เลิกคุยกับแฟนเก่า เราคบกันได้ประมาณ 2 เดือนพี่เค้าก็ไปเรียนต่อที่ออสเตรเลีย เราคุยกันตลอดรายงานทุกเรื่องวีดีโอคอลคุยกันตลอดเวลาที่เราว่าง ความรักดูอบอุ่นจนมีอยู่วันนึงพี่เค้ากลับมากจากออสเตรเลีย เขาบอกว่ากลับมาคราวนี้เค้าจะพาเราไปเที่ยวตามที่เคยสัญญากันไว้ แต่เค้าขอพาครอบครัวไปก่อนพอเค้ากลับมาเค้าจะพาเราไป เราก็ตกลงตามนั้น แต่ตลอดเวลาที่เค้ากลับมาที่่ไทยเราคุยกันน้อยมาก แทบไม่ได้คุยเลยเพราะเราติดต่อเค้าไม่ได้จน 3 วันต่อมาเค้ามาหาเราประมาณ 3 ทุ่ม เค้าขอโทษเราบอกเหตุผลว่าทำไมถึงติดต่อไม่ได้ เราก็เชื่อเค้าพาเราไปพัทยา ขับรถไปด้วยกันตอนนั้นเลย เรามีความสุขที่เค้ามาหาเรานะค่ะแต่ยังข้องใจเรื่องที่เค้าหายไปอยู่ดีทั้งที่เค้าหาเหตุผลมาอธิบาย แต่เชื่อหลายคนก็คงเป็นเหมือนลิน เรารู้สึกมีเซ็นต์อะไรซักอย่างแต่เราก็ปล่อยผ่านไป วันนั้นลินกับพี่เค้านั่งเล่นกันที่ชายหาดพัทยาประมาณ ตี 2 เราก็กลับช่วงเวลานั้นมันมีหลายความรู้สึกรวมๆ กัน ทั้งคิดถึง มีความสุข แล้วก็ยังสงสัยด้วย แต่เราก็ปล่อยมันไป จนพี่เค้าเดินทางกลับออสเตรเลีย เราอยากไปส่งเค้าที่สนามบินแต่เค้าบอกว่าไม่ให้เราไป นี่ก็ทำให้เราแปลกใจเหมือนกันทั้งสองครั้งที่เค้าเดินทางเราไม่เคยได้ไปส่งเค้าเลยเพราะเค้าไม่ให้เราไป แต่ก็ทำได้แค่สงสัยไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม