BRO#Lies รุ่นพี่แกล้งรัก!

ตอนที่ 30 : Lies 22 ► งานพิเศษ [100 Per.]

Lies 22

[บทบรรยายพลูโต] 

เธอกำลังโกหกผมอยู่...

ชมพูคิดว่าผมไม่รู้เหรอว่าสองสามวันมานี้เธอกลับดึกแค่ไหน ผมนอนดึกทุกคืนเพราะรอเธอกลับตลอด ตอนเธอกลับมาถึงบ้านผมเห็นอาการผิดปกติจากเธอ นอกจากสีหน้าที่เพลียๆ แล้ว ผมยังได้กลิ่นเหล้าอ่อนๆ มาจากตัวเธอด้วย ผมยืนแอบในมุมมืดเพื่อมองดูเธอเงียบๆ ทุกคืน

กลิ่นแอลกอฮอล์จางๆ ลอยฟุ้งอย่างชัดเจนแบบนั้นรวมกับคำโกหกของเธอ ตอนนี้ผมมั่นใจแล้วว่า 'งาน' ที่เธอว่าต้องไม่ใช่งานธรรมดาแน่ๆ  

คืนต่อมาผมตั้งใจจะแอบตามเธอโดยพาน้ำเงินไปฝากกับแม่โบอิ้งหนึ่งคืน ตอนที่แม่รู้ว่าผมจะพาน้ำเงินไปนอนด้วยก็ดีใจจัดแจงห้องต้อนรับน้ำเงินอย่างดี นอกจากจะไม่ถามเหตุผลแล้วยังยังกำชับว่าไม่ต้องรีบมารับด้วยซะอีก

หลังจากเคลียร์เรื่องน้ำเงินเสร็จผมแอบตามชมพูจนมาถึงผับแห่งหนึ่ง ภายในใจร้อนรุ่มขึ้นมาทันทีที่เห็นว่าความคิดของผมถูกต้องจริงๆ เธอปิดบังผมเพราะมาทำงานในสถานที่เสี่ยงอันตรายแบบนี้อีกแล้ว ยิ่งคิดยิ่งน่าโมโหนัก!

ผมเข้ามานั่งในผับโดยสวมหมวกปิดบังใบหน้า เลือกที่นั่งห่างจากจุดที่ชมพูทำงานพอสมควร ลอบมองการทำงานของเธออย่างไม่คลาดสายตา งานของชมพูคือการเชียร์เหล้า เธอมีหน้าที่ยิ้มแย้มและขายเหล้าให้กับลูกค้า แม้การแต่งตัวของเธอจะไม่ได้โป๊เปลือยมากเหมือนครั้งนั้น แต่ก็ถือว่าเปิดเผยเนื้อหนังจนผมหงุดหงิดมากอยู่ดี

ตลอดการทำงานของชมพู ผมนี่แทบอยากเข้าไปลากเธอออกมาและพากลับบ้านนับครั้งไม่ถ้วน แต่ก็ต้องอดใจไว้เพราะไม่อยากมีเรื่องมีราวอีก ที่สำคัญผมเองก็ไม่ได้มีสิทธิ์ขนาดนั้น จึงได้แต่ทนมองเธอเดินแจกยิ้มการค้าให้ไอ้พวกผู้ชายหน้าม่ออย่างหงุดหงิด 

ชมพูเดินบริการวนไปเรื่อยๆ เพื่อเอนเตอร์เทนลูกค้า คงเพราะที่นี่มันมืดมากเธอเลยไม่ทันสังเกตเห็นผมจากตรงนี้ จนกระทั่งเธอเดินมาทางโต๊ะของผู้ชายด้านหลังผม เป็นจังหวะที่ไอ้หมอนั่นจับแขนเธอไว้และยื่นแก้วเหล้าเพียวๆ ไปให้เธอ แรกๆ ก็ปฏิเสธอยู่หรอก แต่พอถูกคะยั้นคะยอหนักๆ เข้า สุดท้ายเธอจึงยอมดื่มเข้าไป แต่นั่นก็ไม่ทำให้พวกนั้นเลิกวุ่นวาย ยังคงกักตัวเธอให้ดื่มที่โต๊ะต่อ ผมมีทีท่าจะเข้าไปช่วยเธอ แต่ไม่ทันเพราะเธอรับมาดื่มเข้าไปอีก ให้ตายเหอะ ให้มันได้อย่างนี้สิ นี่สินะผมถึงได้กลิ่นเหล้าจากเธอทุกวันเพราะตามใจไอ้พวกบ้านี่แน่ๆ 

ผมเก็บความโมโหไว้ไม่ไหวจริงๆ จึงเดินเข้าไปกระชากชมพูออกมาจากไอ้พวกเวร เธอตกใจนิ่งค้างเมื่อรู้ว่าเป็นใครที่เข้ามาขัดจังหวะ ผมมองเธอด้วยความโกรธก่อนจะลากเธอออกมา ผมลากออกมาจากผับนั้นซึ่งก็ไม่มีใครสนใจเธอด้วยซ้ำว่าไปไหนกับใคร 

เมื่อผมขับรถพาเธอมาถึงหน้าบ้าน เพิ่งจะเห็นว่าท่าทางของชมพูมีอาการแปลกๆ ไป ใบหน้าสวยๆ เรื่อแดง แม้แต่เนื้อตัวก็เรื่อแดงไปหมด เหงื่อเต็มหน้าผาก ดวงตาหวานหยาดเยิ้มอย่างผิดสังเกต

"ชมพูถึงบ้านแล้ว" ผมเขย่าแขนเธอให้ตื่น 

ทันใดนั้นมือบางก็คว้าจับมือผมเอาไว้ 

"ร้อน ร้อนเหลือเกิน" เธอบ่นพึมพำพร้อมเอามือไปขยับที่คอเสื้อตัวเอง ผมขมวดคิ้วเพราะอาการที่แปลกไป พลางคิดว่านี่มันไม่ใช่อาการของคนที่เมาเหล้าธรรมดาแล้วนะ เธอต้องโดนยาแน่ๆ!

ผมขยับมาเปิดประตูฝั่งผู้โดยสาร สภาพเธอคงเดินเข้าบ้านเองไม่ไหว ผมช้อนร่างบางออกมาจากตัวรถ เธอให้ความร่วมมือดีไม่ขัดขืนใดๆ แถมยังเอาหน้าซุกอกผมแทบจะสิงเข้าไปอยู่แล้ว ผมพาเธอเข้าไปส่งในห้องนอนของเธอและค่อยๆ วางเธอลงบนเตียง แต่เธอกลับคว้าคอผมโน้มลงมา ปรือตามองผมด้วยสายตาที่แปลกไป 

“ร้อน อึดอัดไปหมด” ผมนิ่งกับท่าทีชวนเคลิ้มของเธอ เธอค่อยๆ เลื่อนริมฝีปากมาสัมผัสปลายคางและค่อยๆ เลื่อนมาทางแก้มลามไปใบหูของผม กระซิบแผ่วเบาว่าร้อนซ้ำไปซ้ำมา นาทีนี้ผมตัวแข็งทื่อ ในใจผุดคำว่า

ฉิบ-หาย-แล้ว! 

ชมพูขยับลงมาหยุดที่ริมฝีปากอย่างแผ่วเบา ก่อนกดจูบด้วยท่าทางงุ่มง่าม ผมคิดจะผลักเธอออก แต่ริมฝีปากนุ่มนิ่มกลับทำตบะผมแตกกระเจิง เริ่มดูดดึงตอบรับสัมผัสของเธอ เสียงหวานครางฮืออย่างพอใจกับสัมผัสรุกเร้าของผม ขณะที่มือบางพยายามกระชากชายเสื้อผมขึ้น ร่างผมถึงชะงักกึกขึ้นมา รีบผละออกจากร่างบางทันที

เวรแล้วไง....

ผมสะบัดหน้าไล่ความต้องการเธออย่างรุนแรงออกจากหัว ผมจะฉวยโอกาสกอดชมพูแบบนี้ไม่ได้ นี่มันไม่ต่างจากไอ้สารเลวที่วางยาเธอเลยไม่ใช่เหรอวะ ไม่ได้... ผมจะทำเรื่องเลวระยำแบบนั้นกับชมพูไม่ได้

เมื่อความเป็นคนดีมันเรียกให้กลับมามีสติอีกครั้ง ผมตัดสินใจอุ้มร่างบางที่ตอนนี้พร้อมจะจู่โจมผมตลอดเวลาเข้ามาวางลงอ่างในห้องน้ำ แต่มือไม้ของเธอยังคงไขว้คว้ารัดคอผมอยู่ตลอด สุดท้ายถูกเธอดึงให้เข้าไปในอ่างด้วยกัน ร่างของเราสองคนเปียกไปหมด ผมถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่แล้วขยับตัวนั่งซ้อนด้านหลังกอดเธอไว้

ไอ้โตหนอไอ้โต... ชาตินี้คงทำเวรทำกรรมกับผู้หญิงไว้เยอะถึงได้ถูกฟ้าดินลงโทษแบบนี้ ผู้หญิงที่อยากจะกอดกำลังกอดก่ายตัวเองอยู่ตรงหน้าแท้ๆ แต่กลับไม่อาจตอบสนองเธอได้ เพราะถ้าผมพลั้งเผลอกอดเธอตอบจริงๆ หลังจากชมพูตื่นขึ้นมา ผมคงได้เสียเธอตลอดไปแน่ๆ

หลุบตามองร่างบางที่ตอนนี้นั่งตัวสั่นจากอาการทั้งร้อนทั้งหนาวสลับไปมา ผมกอดเธอแน่นโดยอาศัยน้ำจากฝักบัวนี้ชะล้างอาการร้อนรุ่มออกไปจากตัวเธอและผม ให้สายน้ำชุ่มฉ่ำดับความเร่าร้อนในกายเราสองคนไปให้หมด 

“ฮึก... ร้อน” ริมฝีปากเล็กสั่นระริก ผมกอดกระชับเธอเข้าสู่อก ลูบผมสีดำเปียกน้ำเบาๆ พลางกระซิบปลอบเสียงอ่อน

“ไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวก็หายแล้ว เด็กดี... พี่อยู่นี่แล้ว”

TO BE CONTINUED 

TALK::

 ในเรื่อง BRO Lies รุ่นพี่แกล้งรัก

ไรท์จะอัพเพิ่มอีก 2 อัพ คือเท่ากับ 1 ตอนนะคะ 

จริงๆ โควต้าที่ตั้งใจจะอัพถึงแค่ตอนที่ 20 

แต่ด้วยความสำนึกผิดที่มาๆ หายๆ 

ไรท์จึงขอโทษด้วยการอัพเกินโควต้ามัน แฮร่!!

ทั้งนี้ไรท์ขอกราบขอบคุณมิตรรักแฟนเพจที่ติดตามผลงานนะคะ

และอย่าลืมเอ็นดูหนูมัจฉา ในเรื่อง จันทร์เร้นรัก 

ที่ไรท์กำลังทยอยอัพอยู่ 

ขอกำลังใจเป็นคอมเม้นท์+กำลังใจนะคะ

#รัก

ซีรี่ย์ชุด•หลงนาง•

v

v

รายละเอียดการชำระด้านล่างเด้อค่าา

ถ้ารักกันแล้วอย่าลืมพร้อมเปย์ด้วยน้าา เอาไปนอนกอด

เปิดโอน #BRO #Lies #รุ่นพี่แกล้งรัก #พี่พลูโต

#ราคา
#เดี่ยว 420 บาท

#ครบเซ็ต 1,680 บาท
#ฟอร์มสั่งซื้อ >> https://joo.gl/pUOgt5

::ขั้นตอนการสั่งซื้อนิยาย::
#ธนาคารกสิกรไทย 
เลขที่บัญชี :: 030-3-35530-8
ชื่อบัญชี :: มณีนุช ปุ่นประโคน
สาขา :: พันธุ์ทิพย์ งามวงศ์วาน (ออมทรัพย์)
#พร้อมเพย์ 0970084427

ถ้าชอบพี่โตและนุ้งชม รีดที่รักโปรดกดติดตามเลยฮับ

v

ADD FAVORITE

กดไลค์แฟนเพจ "วอแหวน / แววจันทร์"
[ติดตามนิยาย+เข้ากลุ่มลับ]

+++