ถ้าไม่เฮี้ยนก็คงจะเพี้ยน {Yaoi}

ปัตถ์ ชายหนุ่มหน้าตีดีมีสกุลรุนช่อง(?) นักศึกษาปี 4 กำลังประสบปัญหาโดนเพื่อนเทแบบไม่ทันตั้งตัว ชิ ไอ้คนเห็นเมียดีกว่าเพื่อน!

 มีเมียแล้วมันย้ายไปอยู่กับเมียไม่ว่า แต่มายกเลิกสัญญาเช่าเพื่อ!?

ด้วยกรรมดีที่สั่งสมมาทำให้ได้ย้ายที่สิงสถิตมาอยู่คอนโดใจกลางกรุงที่คุณตาซื้อทิ้งไว้ 

แต่เฮ้ย คือหรูน่ะไม่เถียงหรอก แต่ไอ้บรรยากาศเย็นๆวิเวกวังเวงนี่ชักยังไงๆ ไอ้สายตาไม่รักดี อย่าเพิ่งเห็นอะไรแปลกๆตอนนี้นะ! 

ยอดชายนายปัตถ์ยังอยากอยู่อาศัยแบบสงบสุขกับเขาบ้าง! 

.

.

.

.

“เหอๆ เด็กน้อย นี่กลัวผีหรอ”

 

“บ้าแล้วเฮีย ไหนใครกลัวไม่มี้!”

“เสียงสูงเพื่อ? สบายใจได้ ตึกนี้เขตปลอดผี จะมีก็แต่พวกสัมภเวสีว่ะ” *ปรายตามองคู่สนทนา*

“โห สิงเฮียคืนเดียว ผมกลายเป็นสัมภเวสีเลยหรอ”*บีบน้ำตา*

.

.

.

“วรั้ยตั่ยแล้ว เขาสิงกันแล้วเจ้าค่าาาา”!!!!

สวัสดีค่ะ นักอ่านที่หลงเข้ามาทุกท่าน เครียดๆเลยลองเขียนนิยายดูไม่รู้จะรอดไหม*กุมแก้มเขิน* ยังไงก็ขอฝากหนูปัตถ์กะเฮียปั้นไว้ในอ้อมแขนอ้อมใจด้วยนะคะ 

ฝากติดตามและคอมเม้นท์กันด้วยนะ จุ๊บๆ

****เรื่องนี้แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิง ตัวละคร สิ่งของ สถานที่ เป็นสิ่งที่สร้างจากจินตนาการของผู้เขียน ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับในชีวิตจริงใดๆทั้งสิ้น

****ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ หรือดัดแปลงส่วนหนึ่งส่วนใดในนิยายเรื่องนี้