How About You ? [LeoN]

ความลำบากเป็นสิ่งที่เกิดมาคู่กับชีวิตคนเราเสมอ

"ถึงฮัคยอน น้าหนีไปตอนกลางคืนแล้วนะ บ๊ายบาย ...จากน้า"

แต่ว่านี่มันโหดร้ายไปแล้วนะ

ญาติที่เหลือเพียงคนเดียวมาทิ้งกันแบบนี้...

แล้วต่อไปนี้ ฉันจะใช้ชีวิตต่อไปยังไงดีล่ะ...

" คืนเงินมา ! " (ข้อความจากป้ายที่เจ้าหนี้เอามาแปะเตือนอยู่ที่หน้าประตูบ้าน)

จะมามัวสิ้นหวังก็ไม่ได้ เราต้องทำตัวเหมือนปกติ

เรื่องแบบนี้จะให้คนอื่นรู้ก็ไม่ได้ด้วย

          "จองแทคอุน ตื่นเดี๋ยวนี้นะ !"

เพราะชาฮัคยอนคนนี้เป็นหัวหน้าห้องผู้เข้มแข็ง

          "นี่! อย่านอนต่อสิ!" ฮัคยอนยืนต่อว่าแทคอุนเพื่อนร่วมห้องที่เอาแต่ฟุบหน้านอนไม่สนใจใครตั้งแต่เข้าห้องมา และที่มันทำให้ฮัคยอนโมโหมากขึ้นไปอีกก็เป็นเพราะว่าแทคอุนนั้นทำเมินเฉยกับคำพูดของเธอนั้นแหละ "คนร้ายคดีมาสายแล้วยังจะมานอนอีก !! นายมาโรงเรียนทำไมเนี่ย?!"

(ถ่ายรูปตอนแทคอุนหลับได้แล้ว)

(ส่งให้ฉันหน่อย)

(ฉันด้วยๆ)

          "นี่ หัวหน้าห้อง ฉันน่ะทดลองสอบทั่วประเทศได้ที่ 1 ...แล้วก็ช่วยทำให้อันดับคะแนนของโรงเรียนเราดีขึ้นนะ" แทคอุนพูดขึ้นมาอย่างนั้นโดยทั้งที่ยังคงฟุบหน้าหลับอยู่แบบนั้นด้วย

          "แล้วมันทำไมล่ะ?" ฮัคยอนท้าวเอวถามต่ออย่างไม่เข้าใจ

          "เป็นแค่พวกสมองช้าก็อย่ามาออกคำสั่งกับฉันสิ" ตึง!

          "ถ้ามาดูถูกคุณฮัคยอนผมจะไม่ยกโทษให้นะ!" รองหัวหน้าห้องอีแจฮวาน

          "จะเป็นอัจฉรยะหรือว่าคนธรรมดา ทุกคนเขาก็เท่าเทียมนะย่ะ อย่านอนสิ!" เจ้าหมอนี่มันน่าโมโหที่สุด

          "หัวหน้าห้อง รองหัวหน้า...ปล่อยแทคอุนเขาไป แล้วเรามาว่ากันต่อเถอะ" เสียงจากครูที่ปรึกษาที่ยืนมองดูเหตุการณ์มาตั้งแต่ต้นเอ่ยขึ้น

(เป็นตัวของตัวเองดีจังเนอะ ฮะๆๆๆ)

(ฉันก็อยากเกิดมาเป็นอัจฉริยะบ้างจัง)

(หล่ออะ ให้อภัยหมด)

จองแทคอุน เป็นผู้ชายที่ไม่มีเหตุผลอะไรเลย (ฮัคยอนรู้สึกโกรธจนมีออร่าสีดำออกมา)

กิ๊ง ก่องๆ

ในโลกนี้มีแต่เรื่องที่ไม่มีเหตุผลทั้งนั้นเลย

-ห้องน้ำหญิง-

ฮัคยอนกำลังนั่งกดโทรศัพท์หยิกๆอยู่ในห้องน้ำเพื่อหางานพิเศษทำ

          'ยังไงตอนนี้ก็ต้องหาเงินก่อน...งานดีๆ...'

'ดูสิๆ รูปท่านแทคอุนจากห้อง A'

'แต่เห็นว่านิสัยไม่ดีไม่ใช่เหรอ?'

'ไม่เห็นเป็นไรเลย ก็เอาไว้เชยชมไง' (เสียงพูดคุยของนักเรียนหญิงที่อยู่ด้านนอก)

แต่ถึงอย่างนั้นถ้าเรายังไม่หมดหวัง...

[ช่วยงานบ้าน นัดสัมภาษณ์ รายละเอียดทางอีเมล์]

แสงสว่างก็จะต้อง...

-ที่นัดสัมภาษณ์-

          "ไม่จ้างนะครับ" ใบหน้าหล่อของชายหนุ่มเอ่ยพูดคำปฏิเสธฮัคยอนด้วยรอยยิ้มแสนใจดี

          "ทำไมล่ะคะ? ฉันยังไม่ได้พูดอะไรสักคำเลยนะคะ" ฮัคยอนช็อคจนพูดไม่ออกในตอนแรกที่ได้ยินเขาพูดอย่างนั้นขึ้นเป็นประโยคแรก แต่พอตั้งสติได้แล้วเธอก็รีบถามเหตุผลทันที

          "ครอบครัวเราเป็นผู้ชายหมด เพราะฉะนั้นเด็กผู้หญิงมันก็คงจะไม่ค่อยดี...ยังไงก็ทานพาเฟ่ต์ก่อนสิ" เขาบอกเหตุผลไปตามความจริงด้วยรอยยิ้มและน้ำเสียงสุภาพ และในตอนท้ายประโยคก็ยังใจดีบอกให้ฮัคยอนทานพาเฟ่ต์ที่เค้าสั่งมาให้ด้วย

ไม่จริงน่า...

          "จะว่าไปโทรศัพท์ฝาพับของเธอนี่เก่ามากเลยนะ คิดถึงจังเลยนะโทรศัพท์ไซส์นั้น"

          "อันนี้เป็น...ของคุณพ่อกับคุณแม่ที่ตายไปแล้วให้มา...เป็นของสำคัญ"

          "เอ๊ะ...ขอโทษที่เสียมารยาทนะครับ"

          "ไม่หรอกค่ะ...เรื่องมันตั้ง 4 ปีก่อนแล้วค่ะ..." ฮัคยอนก้มหน้ากำโทรศัพท์ที่สำคัญเอาไว้แน่น

ครืด

          "คือว่า" ฮัคยอนลุกขึ้นยืนด้วยสีหน้าที่จริงจังและพูดออกไปอย่างมุ่งมั่นว่า "หนูขอโอกาส..แค่สัมภาษณ์ก็ได้ค่ะ!"

          "..." ชายหนุุ่มนิ่งมองเธออย่างตกใจและคาดไม่ถึงว่าเธอจะมีความมุ่งมั่นมากขนาดนี้

          "คุณพ่อกับคุณแม่ของหนู เขาอยากให้หนูเรียนสูงๆค่ะ เพราะฉะนั้นหนูเลยอยากเรียนต่อ...หนูอยากจะหาเงินเพื่อเป็นค่าเรียนค่ะ! แล้วต่อจากนี้หนูก็ต้องหาค่าเช่าบ้านด้วย เพราะว่าคุณน้าที่อยู่ด้วยกันเขาย้ายออกไปแล้ว !"

          "คุณน้าเป็นผู้ปกครองอยู่ใช่ไหมล่ะ? ย้ายไปด้วยกันเลยสิ" ชายหนุ่มพูด

          "จริงๆแล้วคุณน้าเขาพยายามเลี่ยงหนูมาตั้งแต่เมื่อก่อนแล้วค่ะ แล้วเขาก็ถือโอกาสที่หนีเจ้าหนี้เงินกู้ไปตอนกลางคืนและทิ้งหนูเอาไว้ค่ะ !"

          "เอ๊ะ?" ชายหนุ่มทำหน้าตกใจเมื่อได้ฟังเรื่องของฮัคยอน 

          "อายุ 15 ถ้าไม่ได้คำอนุญาตจากผู้ปกครองจะทำงานพิเศษไม่ได้นะครับ"

หมดกัน...เขาไม่จ้างเราแน่เลย

          "..." ชายหนุ่มเองก็รู้สึกสงสารฮัคยอน เขาเห็นใจเธอแต่ก็ไม่รู้จะช่วยยังไงดี

          "..." ฮัคยอนรู้ว่าตัวเองคงไม่ได้งานแล้ว ก็รู้สึกหมดหวังเลยได้แต่ก้มหน้านิ่งอย่างคนมืดมนอยู่อย่างนั้น

          "ที่บ้านของเธอมีคนน่ากลัวๆมาสินะ? จะกลับไปก็อันตราย" นานอยู่พักหนึ่งชายหนุ่มจึงได้เอ่ยขึ้นมาอีกครั้ง

          "ไปเป็นแม่บ้าน แล้วพักกับเราไหมล่ะ?"

ชาฮัคยอน

vs

4 พี่น้องสกุลจอง

วอนชิค(ลูกคนโตอายุ 26ปี)

ฮงบิน(ลูกคนรองอายุ 18 ปีมหาลัยปี 1)

แทคอุน (ลูกคนที่สามอายุ 16 ปี ม.4)

น้องเล็กซังฮยอก(ลูกคนเล็กอายุ 12 ปี ม.1)

และรองหัวหน้าห้องอีแจฮวาน