คืนวันนั้นฝนตกครับหลังจากที่เดินออกจากร้านเกมมา ฝนก็เทลงมาไม่เป็นท่า ขืนกลับบ้านตอนนี้ก็พอดีชุ่มทั้งตัว พวกเรามองทางซ้ายทางขวาเพื่อหา ที่หลบฝน ทางซ้ายก็ป้ายรถเมล์หลบฝนได้เเต่คงหนาวตายพอดี มองด้านขวาก็เป็นที่โล่งเเจ้ง
ส่วนด้านหน้าก็เป็นบ้านคน เราคงเข้าไปหลบไม่ได้เเน่เพราะไม่รู้จักคนในบ้านหลังนั่น ผมหันหลังกลับมาเเละก็เจอ หอสมุด ใช่หอสมุดครับ... ค่อนข้างเก่า
เเต่ยังเปิดให้บริการเเล้ว เราทั้งสองคิดว่าไม่มีที่ไหนเหมาะไปกว่า
หอสมุดเเล้ว จึงตัดสินใจวิ่งจากจุดที่ยืนอยู่ไปหอสมุด ซึ่งระยะทางก็ไม่ได้ไกลมากเท่าไหร่
ตอนนี้ผมเเละเพื่อนของผมก็เข้ามาอยู่ในหอสมุดเเล้ว พวกเราสองคนตัดสินใจเดินดูหนังสือชั้นสองที่พนักงานบอกว่าเป็นหนังสือเก่า เดินมาผ่านทาง
เชื่อมมาเรื่อยก็พบห้องนึงที่เขียนว่า ห้องศาสตร์ ผมไม่รู้หรอกว่าหมายความว่าอะไรเเต่สิ่งที่รู้คือ ผมจะเข้าไป ....
ในห้องนี้ก็ไม่ได้เเตกต่างจากห้องอื่นมากนะก็มีเเต่หนังสือเก่าๆ เว้นเเต่มีหนังสือเล่มนึงตกอยู่ที่พื้น หน้าปกก็ไม่มีชื่อเขียนเเต่กระดาษสอดไว้หน้า
กลาง ผมดึงมันออกมาเเล้วอ่านให้เพื่อนที่มากะผมฟัง เรียกเราเมื่อคุณต้องการ
" อะไรวะโดยอง ขำชิบหาย ไหนมึงเรียกเขาดิ "
" พี่จ๋าๆออกมาหน่อย "
" น้องอยากเจอ "
ผมกะมันหยอกเล่นกันใหญ่สักพักผมก็เก็บหนังสือนั่นไว้บนโต๊ะที่อยู่ข้างประตูเพราะผมไม่รู้ว่าตู้เก็บหนังสือนี้อยู่ตรงไหน
เมื่อเราออกจากหอสมุดนั่นก็เห็นว่าฝนเริ่มหยุดเเล้วจึงเเยกย้ายกันกลับบ้าน
เเละนับตั้งเเต่วันนั้น ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น