[Harem]...พลิกตำนานสุดป่วนตะลุยแดนหยินหยาง

พลิกตำนานสุดป่วนตะลุยแดนหยินหยาง

เมื่อกาลเวลาผลัดเปลี่ยนกงล้อแห่งโชคชะตาก็เริ่มหมุนขึ้นเพื่อเริ่มต้นตำนานบทใหม่ของเด็กสาวปริศนาที่หลุดเข้ามาในอดีตแห่งนี้ชักจูงให้เส้นด้ายแห่งชะตากรรมที่ค่อยๆถักทอยขึ้นมาจนยากที่จะแก้มัน...เอาล่ะมาเปิดความอลวนไปด้วยกัน

เรื่องย่อ

"ลี่เหมย" หญิงสาวอัจฉริยะด้านการแพทย์อย่างเธอต้องมาตกม้าตายเพราะคนไข้โรคจิตยิบมีดหั่นผลไม้มาแทงเธอตายดับอนาจคาห้องผู้ป่วยแล้วไหนอยู่ๆตื่นขึ้นมาอีกทีถึงได้มาอยู่ในกงขังโดนจับล็อคกุญแจมืออย่างกับค้าทาสในสมัยก่อนงั้นล่ะ!!?

'เดี๊ยวๆขอเวลาเธอทำใจสักแปปได้มั้ย!!!!!'

................................................................................................................................

             "ลี่เอ๋อร์ใยเจ้าถึงไม่แต่งหน้า"

             "อย่าเลย...ข้ามิอาจงามได้เยี่ยงท่าน"

             "แต่เจ้าเป็นหญิง!?"

             "ใช่ข้าเป็นเป็นหญิงที่มิอาจงดงามได้เยี่ยงพวกท่านที่เป็นชาย!!!!"เพราะงั้นปล่อยข้ากลับไปนอนต่อเหมือนเดิมเถิดดดดดดด   

.

.

.

.

.

.

               "ลี่เอ๋อร์นี้เจ้าแอบขโมยยาพิษข้าไปใช่หรือไม่!!!"

               "ข้านอนอยู่ในฝู่ทั้งวันจะไปเอาเวลาใดไปขโมย"ข้าเอ่ยออกไปด้วยสีหน้างัวเงีย

               "เจ้าคนโกหกหน้าตายคาบพิษของข้ายังอยู่ที่มุมปากเจ้าอยู่เลย"

               "โอ๊ะ!!...สงสัยข้าเดินละเมอไปทาน"ลี่เหมยยกมือขึ้นแตะมุมปากของตัวเองเบาๆด้วนสีหน้าเรียบนิ่ง

               ใครเขาให้เธอมาเกิดใหม่ในร่างเด็กสาวหน้าตายแบบนี้กันเวลาทำอะไรก็มีสีหน้าเดียวตลอดงาน แถมในร่างนี้เด็กสาวยังชื่นชอบการเสพติดยาพิษต่างๆเข้าไปในร่างกายอีกต่างหาก!!!!

                "ลี่เอ๋อร์เจ้าช่าง!!"

.

.

.

.

.

.

                "ลี่หยางคือชื่อของเจ้าต่อไปนี้เวลาอยู่ที่นี้เจ้าต้องแต่งตัวเป็นบุรุษ"

                "ขอรับ"

                "เจ้าห้ามออกมาเดินเพ่นผล่านในยามวิกาล"

                "ขอรับ"

                "ห้ามเดินเข้าห้องผู้อื่นก่อนได้รับอนุญาติ"

                "ขอรับ"

                "ห้ามแอบอู้งานโดยการนอน"

                "ขอรับ"

                "ลี่เอ๋อร์!!! นี่เจ้ายังฟังข้าอยู่หรือไม่"

                "ขอรับ..."

                "ลี่เหมย!!! นี่เจ้าแอบหลับในเวลาที่ข้าพูดรึ!!!!"

แนะนำตัวละคร

ลี่เหมย/ลี่เอ๋อร์/*ลี่หยาง(*ชื่อที่ใช้ในขณะปลอมตัว)

เด็กสาวอัจฉริยะหน้าตายที่ชื่นชอบการเสพติดพิษต่างๆเข้าสู่ร่างกายจนร่างกายสามารถทนรับพิษต่างๆนั้นได้แล้วนำมาคิดสูตรยาพิษที่ร้ายแรงกว่าตัวเดิมเป็นเท่าตัว แต่ต้องแลกด้วยพลังกายที่น้อยนิดจนทำเอาลี่เหมยถึงกับเหนื่อยใจ

"ข้ามิได้อยากวนท่านเสียหน่อย แต่สีหน้าของข้ามันตายด้านนิ..."

อวี๋ซี(เจ้าของหอนายโลมจันทรา)

คนที่ช่วยลี่เหมยออกมาจากพ่อค้าทาสเป็นทั้งอาจารย์และพี่เลี้ยงของลี่เหมยสอนสิ่งต่างๆในยุคนี้ให้แล้วเข้าเป็นสมาชิกหนึ่งในหอนายโลมแห่งนี้

"ลี่เหมยเมื่อไรเจ้าจะเลิกแอบมาขโมยยาพิษของข้าไปสักที!!!"

อวิ้นเซียน(ชายงามลำดับ1แห่งหอนายโลม)

ชายหนุ่มรูปงามที่มีความงามที่ยากจะจับต้องใบหน้านิ่งเรียบของเขาและฝีมือการบรรเลงดนตรีดึงดูดความสนใจของแขกให้ลุ่มหลงและเขายังเป็นพี่ชายบุญธรรมที่แสนอ่อนโยนของลี่เหมยสอนวิธีการเล่นเครื่องดนตรี

"ลี่เหมยเจ้าหัดทำตัวให้สมกับเพศของเจ้าหน่อยได้หรือไม่"

หมิงหลาน(ชายงามลำดับ2แห่งหอนายโลม)

ชามหนุ่มรูปงามที่มีเสน่ห์เย้ายวนจนมิอาจต้านทานได้มีนิสัยเจ้าเล่ห์ ชอบเย้าแหย่ใส่ลี่เหมยทุกครั้งที่เจอกันเป็นคนที่หวงลี่เหมยแต่ไม่แสดงอาการให้เห็นจึงชอบมาหาเวลามาแกล้ง สอนลี่เหมยเกี่ยวกับวิธีวางตัวเวลาอยู่ในหอจันทรา

"เจ้านี่มันซนจริงๆลี่เหมย"

ฮุ่ยหนิง(แม่ทัพแห่งแคว้นฉวี่)

องค์รักษ์หนุ่มมาดขรึมที่ตามติดอ๋องแปดเยี่ยงเงาและยังเป็นแม่ทัพผู้เก่งกาจอีกด้วย ได้เจอเข้ากับลี่เหม่ยตอนที่ใช้ชื่อลี่หยางปลอมตัวเป็นชายในการทำงานอยู่ที่หอจันทรา บุรุษผู้นี้เป็นคนตรงไปตรงมามากจนน่าตกใจเมื่อได้ทำความรู้จักกับชายตรงหน้านี่จริงๆ

"เจ้าเคยโดนกระทำหรือไม่..."

เสวี่ยหลง(อ๋องแปดเพื่อนสนิทของฮุ่ยหนิง)

อ๋องแปดผู้รักสนุกแม้ภายนอกของเขาจะดูเป็นคนไม่เอาไหนและเอาแต่รักสนุกจึงมิได้เป็นที่โปรดปรานต่อฮ่องเต้มากนัก แต่ใครจะคิดเหล่าว่าในตลาดมืดเขามีอำนาจมากมายเพียงใด...

"ข้ากับเจ้าเราเคยเจอกันหรือไม่หนุ่มน้อย"

       สวัสดีเหล่านักอ่านทุกคนนนนวันนี้ไรท์ก็เริ่มแต่งนิยายแนวจีนโบราณครั้งแรกเองนะเออ ภาษาที่ใช้อาจอ่านไม่ค่อยไหลลื่นเท่าไรก็ขอโทษด้วยนะ เนื้อเรื่องก็ยังคงมึนๆตามนิสัยนักเขียนเหมือนเดิม555  แล้วก็ขอขอบคุณทุกคนที่หลงเข้ามาอ่านกันนาาา>..<

                

                 

PANANG

  

PANANG