ชะตากรรม รัก ของผู้ใช้เวทย์

"ฮะๆๆ ฮ่าๆๆ ดูสิๆยัยประหลาดมาโรงเรียนด้วยล่ะ" เสียงของนักเรียนหญิงกลุ่มหนึ่งดังขึ้นมาเเละพร้อมที่จะปาสิ่งของต่างๆใส่ฉัน "อย่างเธอน่ะ!!จะใส่ทำไมผ้าปิดตาใครๆก็รู้ว่าเธอมันประหลาด" เด็กผู้หญิงคนหนึ่งในกลุ่มเดินออกมากระชากผ้าปิดตาออกจากฉัน "อ..เอาคืนมานะ!" เด็กสาวร่างบางที่มีผมสีดำม่วงโดยที่ไม่ผ่านการ ย้อมเเต่อย่างใดกับดวงตาที่มีอักขณะพิเศษอยู่บนดวงตาได้ขอคืน เเม้ว่าจะขอร้องอ้อนวอนเเต่อย่างใดเเต่เขาก็ไม่เลิกกลั่นเเกล้งเธอซะที..ทำไมกัน "ยัยพุดหยุดเถอะเธอไม่รู้รึไงว่าพ่อยัยนี่น่ะเป็น..." เสียงกระซิบนั้นเบามากจนไม่ค่อยได้ยิน "ชิ!ฝากไว้ก่อนล่ะยัยประหลาด" พูดจบเธอก็เขวี้ยงผ้าปิดตาลงพื้นอย่างเเรง ราวกับว่าเธอคนนั้นกำลังโกรธมากๆ เเต่ฉันก็ไม่รู้เหตุผลที่คนนั้นรังเกียจเธออยู่ดี...เพราะอะไรล่ะ? ฉันเกิดมาเเปลกก็จริงเเต่คนพวกนี้เอาเเต่หาเรื่องฉันตลอดทำไมนะ.. อิจฉา ริษยา หรืออะไรกัน? เเต่เอาเถอะถึงฉันจะหาเหตุผลไม่ได้เเต่ฉันก็ชินซะ เเล้วล่ะ. "เเคททททท!!" เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นข้างหลังฉัน "ขอโทษทีนะพอดีติดธุระน่ะ" เด็กสาวร่างบางสูงผมสีดำสนิทสัดส่วนกำลังพอดีได้กล่าวขึ้น "อืม ไม่เป็นไรหรอก ^^;," "จริงนะพวกเขาไม่ได้รังเเกเธอใช่มั้ย" "อ..อื้อ" พีชเพื่อนรักของฉันเพราะตระกูลของฉันกันเธอสนิทกันเลยได้รู้ว่าทำไมฉันถึงเเตกต่างจากคนอื่นทำไมถึงเเปลกประหลาดพีชเคยอธิบายเหตุผลที่ฉันเป็น เเบบนี้เเล้วเเต่ผลที่ได้คือ..เสียงหัวเราะ ___________________________________________ ถ้าเขียนผิดประการใดหรือไม่สนุกก็ขออภัยด้วยนะ ค่ะ #อาจจะอัพช้านิดนึงเนอะเพราะไรต์อยู่ ป.6 ค่ะ #อย่าลืมเม้นท์กันเยอะๆน้าา