[Fic hxh ] fuda o hiita

ตอนที่ 5 : ใช่เสียงส่วนมากในการไปต่อ+หึง

[ตัดไปที่หอคอยที่แยู่กลางป่า]

"นี้หรอสนามสอบรอบต่อไป"กอร์นพูดพร้อมกับแววตาที่เป็นประกาย

"อืม~นั้นสิน้า~น่าสนุกจัง(ประชด)...ว่างั้นไหมเรย์"คิรัวว่าอย่างหน้าตาย

"อ่า~..นั้นสิน้า~"เรย์ว่าอย่างหน้าตายเหมือนกัน

บนหอคอย

"ที่นี่คือหอคอย trick tower(ใช่ป้ะ...สระกดมั่วนะเนี้ย//ไรต์)กติกาก็ง่ายๆครับ..แค่ลงไปข้างล่างให้ได้ภายในเวลา72ชั่วโมงครับ"..ใครซักคน..จำชื่อไม่ได้..อธิบายกฎกติกาเสร็จแล้วก็ขึ้นเรือเหอะไปกับเนเทโร่ที่มีผ้าพันแผลเต็มตัว

กึกๆๆๆ

เสียงเคอะกำแพงดังขึ้น

"มีประตูรับอยู่...ไปไหม..ท่านพี่"เรย์ว่าอย่างเบื่อโลก

"อ่า~..งั้นเราไปกัน...พี่ขอประตูข้างๆนะ...พวกนายก็ลงไปด้ายหละ"คิรัวว่าพร้อมกับลงไปพร้อมๆกับน้องสาว

"เราไปกันบ้างเถอะ!!"กอร์นว่าพร้อมกับกระโดดลงไปในประตู

"อื้ม!!"×2

---------------------------------------

[ตัดไปที่ข้างล่าง]

"ท่านพี่...."เรย์เรียกพร้อมกับเดินไปหา

"อ้าวเรย์..ดีจังที่ได้อยู่ด้วยกัน"คิรัวว่าพร้อมกับกอดน้องสาว

กึกๆๆๆ

เสียงเหมือนมีอะไรมา

"อ้าว...คิรัวกับเรย์...แล้วก็เลโอลีโอ..คุราปิก้า"กอร์นที่ลงมาพร้อมกับเรียกชื่อทุกคน.....เรย์ยิ้มอ่อนโยนให้กอร์น...กอร์นก็ได้แต่หน้าแดง..เพราะด้วยหน้าตาที่สวยระดับเทพ..พร้อมกับรอยยิ้มอ่อนโยนนั้น..อ่า~ช่างสวยงาม....คิรัวที่เห็นน้องสาวสุด(ที่)รัก(?)สุดหวงยิ้มให้กอร์นอย่างอ่อนโยนนั้น..ก็เกิดอาการหงุดหงิดขึ้นมา....ทำไมไปย้มให้มันแบบนั้นนนนนนนน...ยิ้มให้พี่คนเดียวก็พอแล้ว!!.แค็กๆๆ...ไม่มีไร(มันหลุดออกมาหมดแล้ว//ไรต์)

"ชิร์"คิรัวจิ๊ดปากอย่างหงุดหงิด

"กอร์นเนี้ย...น่ารักจัง..."เรย์ว่าพร้อมเดินไปหากอร์นใกล้ๆ..พร้อมกับ

ฟอดดดดดดด

หอมแก้มกอร์น

"อะ..อะ...อะ..."กอร์นที่โดนหอมแก้ม..ถึงกับหาเสียงตัวเองไม่เจอ....ถึงจะโดนคุณมิโตะหอมบ่อยๆก็เถอะ...แต่ทำไม่โดนเรย์หิมถึงหัวใจเต้นแรงแบบนี้เนี้ย....กอร์นได้แต่คิด.....แล้วอยู่ๆบรรยากาศก็มาคุแปลก...ส่วนกอร์นก็ไม่รู้สึกอะไรเพระกำลังเพ้ออยู่

"เรย์น้องรักจ้ะ.....ทำอะไรอะหื้ออออ~"คิรัวยิ้มเย็น

"ก็หอมแก้มกอร์นไง.....ก็กอร์นเพื่อนพี่ก็เท่ากับพี่อีกคนของหนูนี้นา"เรย์ว่าพร้อมกับเอียงคออย่างงงๆ

"อืม~ก็จริง..แต่ไม่ห็นต้องหอมแก้มเลยนี่"คิรัวยังถาม

"อ้าว..ก็กอร์นทำตัวน่ารักนี่นา"ดรย์ว่าพร้อมกับทำหน้าตามีความสุข

ฉ่า~

กอร์นเราเขินหน้าแดงไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว...หนะ...หนะ...หน้ารัก...น่ารัก...น่ารัก...คำๆนี้วนเวียนอยู่ในหัวกอร์น

ตูม!!

เสียงเหมือนระเบิดดังข้นในหังกอร์น

"งั้นหรอ....งั้นต้องโดนทำโทษเด็กหลายใจซะแล้วหละ"คิรัวพูดพร้อมกับเดินเข้าไปใกล้ๆเรย์

"น่าๆๆ...หนูมีพี่คนเดียวจริงๆ(มั้ง)นะ"เรย์ว่าพร้อมพูดคำว่ามั้งเบาๆ...แต่มีหรือที่พี่คนนี้จะไม่ได้ยิน

"หึๆๆๆ...หรอจ้ะ"คิรัวชะงักไปแปบเดียว(แปบเดียวจริงๆ)พร้อมกับเดินเข้ามาเลื่อยๆพร้อมกับที่เรย์ถอยไปจนติดกำแพง

"แฮะๆๆ..จริงนะ ไม่ดะ...อุ๊บ"เรย์กำลังพูด..แต่ทุดคำถูกกลืนลงไปในลำคอเมื่อคิรัวประกบปากเข้ามา...จูบครั้งนี้มันรุนแรงมาก...มันมีความหึง หวง โกรธ และไม่พอใจ....คิรัวเริ่มสอดลิ้นเข้ามา..แล้วทำทุกอย่าง..ทั้งดูด..ทั้งพัน..และอื่นๆอีกมากมาย...จนพอใจแล้วก็ถอนออก

แฮ็กๆๆๆ

"ทีหลังอย่าทำแบบนี้อีกนะ...พี่หึง"คิรัวพูดข้างหูเรย์ด้วยเสียงแหบพร่าง

"คะ...ค่ะ"เรย์รับคำอย่างยากรำบาก

"เอาหละ!!..ถึงเวลาเล่นเกมแล้ว"คิรัวว่าอย่างนั้นพร้อมกับหันมาบอกทุกคนที่แข็งค้างยังไม่ได้สติกับเหตุการณ์เมื่อครู่

---------------------------------------

[ตัดไปที่ทางแยก]

"มันมี2ทางหละ"กอร์นว่า

"งั้นโหวดกัน..ใครทางซ้ายกด○ใครทางขวากด×"

ติ๊ดๆๆๆ

○2   ×4

"ทำไมไม่ไปทางซ้ายหละ!"เลโอลีโอโวยวาย

"มนุษย์ส่วนมากถ้ามีทางเลือกส่วนมากจะเลือกทางซ้ายสินะ"คุราปิก้าว่า

"ฉันเคยอ่านเจอเหมือนกัน"คิรัวว่า

คลื่นนนนนนนน

เสียงเปิดประตูขึ้นพร้อมกับทางเดินต่อ

--------------------------------------ตัดจบ

คุยกานนนนนนนนนนนน

เอาหละคิดซะว่ามีทิม้าอยู่ด้วยก็แล้วกันนะ..เพราะโดนค่มแหงโดยจิตสังหารของเรย์ที่บอกไปในๆว่า'เงียบไปซ้ะถ้าไม่อยากตาย'ประมาณนี้........แต่ที่แน่ๆ.....แต่งเองเขินเอง...อ้ายยยยยยยยยยย.....เป็นลมแปป...คล็อก......

อ้ะๆ...อย่าเป็น"นักอ่านเงา"น้าาาาาบ้ายบายยยยยยยยย...อ้ายยยยยยยยยยย