เรือนมายา - นิยาย เรือนมายา : Dek-D.com - Writer
×

    เรือนมายา

    เขาไขว่คว้าสูงส่ง แม้วิธีการต่ำช้าก็คิดจะยินยอม กระทั่งได้พบเจอกับเธอ ผู้ทำให้เข้าใจว่า ที่แท้ชีวิตต้องการสิ่งไร ทว่า...เธอไม่ใช่คน

    ผู้เข้าชมรวม

    506

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    29

    ผู้เข้าชมรวม


    506

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    3
    จำนวนตอน :  5 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  29 ก.ค. 60 / 15:44 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


    เรือนมายา
    By อรุโณชา


    เป็นนิยายที่อยู่ในกองดองของเจ้าแก้ว บัดนี้ได้ฤกษ์ขุดขึ้นมาอ่านแล้ว
    อาจจะช้าไปสักนิด เพราะหนังสือออกมาตั้งแต่ปีที่แล้ว แต่คงไม่ช้าไป
    สำหรับจะพูดถึงหรือหาซื้อมาอ่านกันบ้างหรอกนะคะ Smiley


    "เรือนมายา" เปิดตัวด้วยเรื่องผีอย่างไม่ปิดบัง อารมณ์ประมาณหนังผี
    เรื่อง "เปนชู้กับผี" กล่าวคือ นิยายเรื่องนี้เป็นนวนิยายย้อนยุคนั่นเองค่ะ
    ดังนั้นบรรยากาศในเรื่องจึงอยู่ในช่วงบ้านเมืองกำลังพัฒนา ข้าราชการ
    ยังคงมียศฐาบรรดาศักดิ์เป็นราชทินนามกันอยู่ แต่เรื่องไม่น่าเบื่อตามความเก่า
    แก่ของยุคสมัย แถมออกจะฮานิดๆ ด้วยซ้ำค่ะ


    เรื่องเริ่มต้นที่ "ทรงธรรม" ชายหนุ่มผู้มีอุปนิสัยไม่สมกับชื่อ นอกจาก
    เป็นคนรูปหล่อและมีการศึกษาหน่อย นอกนั้นแทบไม่มีอะไรดี 
    เจ้าชู้ เสเพล หวังรวยทางลัด เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ ทุกอย่างรวมอยู่ในตัวทรงธรรม
    แล้วแบบนี้หรือเป็นพระเอก...ใช่แล้วค่ะ อีตานี่เป็นพระเอกจริงๆ ค่ะ


    ทรงธรรมเป็นคนไทยส่วนน้อยที่รู้ภาษาอังกฤษ ทั้งนี้เพราะได้เรียนภาษา
    กับมิชชันนารีซึ่งเรียนฟรี ทำให้ได้รู้จักกับ "อุ่นเรือน" ลูกสาวพระยาอเนกคุนากร
    ซึ่งปลอมตัวเป็นผู้ชายเข้าไปเรียน แหม...เปรี้ยวเปิ๊ดสะก๊าดซะไม่มี


    แต่อย่าคิดว่าพระเอกเราดูไม่ออกว่าผู้หญิงปลอมเป็นผู้ชาย ที่ฮาคือดูออก
    กันทั้งโรงเรียนแต่ทุกคนทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ทรงธรรมก็ตีซี้เข้าจีบส่วนอุ่นเรือน
    ก็ชอบอกชอบใจตกลงปลงใจเป็นแฟนกัน แต่ติดปัญหาที่ฝ่ายชาย
    ไม่มีหัวนอนปลายเท้า ส่วนหล่อนเป็นถึงลูกพระยา ทรงธรรมผู้หวังรวยทางลัด
    อยากเป็นเขยพระยาก็เลยตีเนียนเข้ามาอยู่ในบ้าน ท่านเจ้าคุณก็อยากจะเขี่ยทิ้ง
    แต่เกรงใจลูกสาว เลยวางแผนให้ไปอยู่ตึกร้างอันเป็นตึกฝรั่งประยุกต์
    ซึ่งขึ้นชื่อว่าผีดุสุดๆ จนร่ำลือกันไป ล่าสุดก็เพิ่งมีคนมาตายในบริเวณบ้านอีก
    กะว่าเจ้าหนุ่มจะโดนผีหลอกเผ่นแน่บไปในวันสองวัน แต่ที่ไหนได้ 
    ไอ้หนุ่มหัวเสดันกลายเป็นเพื่อนกับผีไปเสียได้


    ตรงนี้แหละค่ะฮา ตอนแรกพระเอกก็กลัวผี วิ่งหนีไปเกือบถึงภูเขาทอง
    ต่อมาเจอเรื่องเซ็ง เครียดชีวิต ผีจะหลอกก็หลอกไปไม่สนแล้ว เครียด!
    ผีเลยหลอกไม่สำเร็จ หนำซ้ำยังต้องมาช่วยลุ้นทรงธรรมกับแม่อุ่นเรือนอีก


    พระเอกเราก็ใช้ผีคุ้ม ตกลงแลกกันโดยหาวิธีพาผีไปเที่ยวนอกบ้าน
    (อาศัยมนตราจากหมอผีเพื่อนรัก)บรรดาผีสาวที่ติดอยู่ในบ้านนาน
    ออกไปเที่ยวได้ก็ลัลล้ามีความสุขชีวิตทรงธรรมเลยคล้ายๆ อยู่ในฮาเร็ม Smiley
    จะติดนิดเดียวก็ตรงมีผีเจ้าระเบียบเป็นผีผู้ใหญ่อย่าง "คุณแส" คอยขัดคอ
    ให้อยู่กับร่องกับรอย


    นอกจากคุณแสแล้วก็ยังมี "แสงเพ็ง" ผีสาวแสนสวย ที่คอยเอาใจช่วย
    ซึ่งเจ้าพ่อคุณก็เห็นผีเป็นที่ระบายความทุกข์ ผลัดกันเล่าไปมาเริ่มจะปลื้มๆ
    กันเสียเอง แต่จะทำยังไงดีในเมื่อแสงเพ็งเป็นผี ส่วนทรงธรรมเป็นคน
    แถมยังมีแม่อุ่นเรือนที่เป็นคนรักอยู่อีกทั้งคน กลุ้มเลยทีนี้ผีก็แสนดี
    คนก็แสนร่ำรวย เอาไงดีน้อ?


    ส่วนที่เหลือต่อจากนี้ไม่สปอยล์แล้วค่ะ เอาเป็นว่ามันเป็นส่วนของดราม่า
    และการฆาตกรรมเข้ามา รวมไปถึงเรื่องราวในอดีตที่ทำให้คุณแสติดอยู่ในเรือน
    หลังนี้อีกด้วยค่ะ แล้วเรื่องราวจะคลี่คลายไปทางไหน หนำซ้ำท้ายๆ บรรดา
    ผีสาวยังถูกยมทูตไล่ตามจับอีก เรื่องเลยวุ่นวายไปกันใหญ่ 


    แต่ทั้งหมดที่เล่ามานี่เจ้าแก้วอ่านรวดเดียวจบเลยค่ะ อ่านแล้วเพลินเชียว
    ทำให้อยากรู้อยากเห็นว่าเรื่องจะเป็นยังไงต่อ ทั้งที่พระเอกแสนจะไม่น่า
    เอาใจช่วยเลยสักนิด ซึ่งช่วงแรกๆ พระเอกมันเข้าข่ายผู้ชายกะล่อน
    หวังตกถังข้าวสาร แต่เรื่องดำเนินไปเรื่อยความคิดของพระเอกก็ค่อยๆ 
    เปลี่ยนไปตามประสบการณ์ที่ได้รับ และในที่สุดก็รู้ว่าสิ่งที่ต้องการในชีวิต
    จริงๆ นั้นต้องพยายามด้วยตัวเอง เป็นเรื่องที่ดีที่สุดค่ะ


    บรรยากาศในเรื่องทำให้นึกถึงนิยายยุคเก่าอย่าง แนว "ตรี อภิรุม" หรือ 
    "ภูติพิศวาส ของ รพีพร" อะไรทำนองนั้น ไม่ได้ให้ความรู้สึกว่าเป็นเรื่องย้อนยุค
    หรือเขียนเรื่องโดยใช้เวลายุคเก่าเป็นฉาก แต่ให้ความรู้สึกว่าเป็นเรื่องราว
    ที่เกิดขึ้นในยุคนั้นจริงๆ อย่างไม่ติดขัดอะไรเลย ตรงนี้ต้องชมผู้เขียนค่ะ
    ว่าเขียนแล้วไม่ทำให้เกิดความรู้สึกว่าเมกฉาก แนวทางก็เป็นแนวฮิตรุ่นนั้น
    แบบได้กลิ่นอายเก่าๆ ค่ะ 


    เรื่องนี้อาจจะไม่ใช่เรื่องรักหวานแหวว พระเอกออกแนวทุเรศเล็กน้อย
    ไม่ค่อยมีสวีตหวานกัดผ้าเช็ดหน้าแบบเรื่องบังคับในนิยายยุคนี้ แต่เนื้อหา
    ของเรื่อง และการดำเนินเรื่อง ทำให้เพลิดเพลินอ่านแล้ววางไม่ลงค่ะ
    สรุปว่า ชอบเรื่องนี้ล่ะ สนุกดี แต่ไม่ใช่สนุกแบบคนที่ชอบนิยายรักแล้วมีผี
    เป็นพร็อบนะคะ เรื่องนี้บทเด่นกระจายๆ กันทั้งผีทั้งคน ไม่ใช่แค่เรื่องราว
    ของคนใดคนหนึ่งแต่เป็นเรื่องของตัวละครทั้งกลุ่มค่ะ ซึ่งให้ความแตกต่าง
    จากนิยายบนแผง ที่มักมุ่งเน้นไปที่ตัวพระ-นาง อยู่พอสมควรค่ะ


    สรุปง่ายๆ แล้วกันนะคะ สนุกค่ะ Smiley แต่คนอื่นอ่านแล้วคิดยังไงก็ไม่รู้นะคะ
    แล้วแต่รสนิยม ส่วนตัวชอบค่ะ Smiley

    รีวิวโดย แก้วกังไส
    http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=babyrose&month=05-2013&date=18&group=7&gblog=97 






    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น