ตาม แรงแค้น ทวงชีวิต

ตอนที่ตัดสินใจเขียนเรื่องนี้ขึ้น ก็เท่ากับว่าฉันเอาความลับของตัวเองที่เก็บเอาไว้แต่เพียงผู้เดียวอยู่หลายปี มาเปิดเผยให้ใครต่อใครได้รับรู้ ลังเลอยู่หลายวันเหมือนกันว่าจะเขียนดีหรือไม่ แต่แล้วด้วยพลังอะไรบางอย่างได้ดลจิตดลใจให้ฉัน เขียนมันขึ้น

ฉันไม่ได้หวังอะไรมากมายไปกว่าจะสามารถทำให้วัยรุ่นสมัยนี้รู้จักการป้องกันและระมัดระวังในการมีเซ็กส์ให้มากขึ้น ฉันเข้าใจว่า เซ็กส์มันเกิดขึ้นในขณะที่ไม่ได้เตรียมอะไรไว้เลย ถ้าฉันจะบอกว่า การที่ผู้หญิงพกยาคุมไว้ติดกระเป๋าถือ ในสมัยนี้มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกและน่าอับอาย เพราะมันก็ยังดีกว่าที่คุณเกิดตั้งท้องโดยไม่รู้ตัวและบากหน้าไปทำแท้ง

ไม่มีใครสามารถย้อนเวลากลับไปได้ ฉันจึงไม่สามารถกลับไปแก้ไขในสิ่งผิดพลาดและการตัดสินใจในครั้งนั้นของฉันได้ สิ่งที่ฉันสามารถทำได้ในวันนี้คือทำอะไรก็ได้เพื่อให้ชีวิตของเด็กน้อยที่ไม่มีความผิดอะไร รอดพ้นจากการทำลาย

การทำแท้งร้ายแรงกว่าที่ใครหลายๆคนคิด และร้ายแรงขนาดที่ไม่มีใครคาดว่ามันจะเกิดเรื่องราวอีกมากมายตามมาด้วย นอกจากการเจ็บตัวที่คุณจะได้รับการบาดเจ็บจากร่างกาย บาดเจ็บทางจิตใจสำหรับใครบางคนที่เอาข้ออ้างว่าจำเป็น หรือจำใจขึ้นมาแก้ต่างให้ความผิดของตัวเองลดน้อยลง 

สิ่งที่คุณจะได้รับติดตัวกลับมาจากการทำลายโดยที่คุณไม่มีทางรู้ตัวเลย คือความอาฆาต พยาบาทของเด็กที่ได้ชื่อว่าเป็นลูกของคุณ  บางคนชอบหลอกตัวเองว่า การทำแท้งนั้นเพียงเป็นแต่ก้อนเลือดไม่บาปเท่าไหร่ แต่ในความเป็นจริง  การทำแท้งเป็นเพียงการเอาร่างกายหรือตัวอ่อนที่ยังเป็นก้อนเลือด ก้อนเนื้อของเด็กที่มาเกิดเป็นลูกของคุณออก ส่วนจิตวิญญาณของเด็กคนนั้นไม่ได้ตามออกมาด้วย จะยังคงผูกพันติดตามผู้เป็นแม่ด้วยความโกรธแค้น พยาบาท และจะคอยหาโอกาสแก้แค้นที่ไปฆ่าเขา ด้วยการทำให้ผู้เป็นแม่มีอันเป็นไปต่างๆ นานา

นอกจากนี้วิบากกรรมก็ไม่ได้ตกอยู่แต่แม่เด็กอย่างเดียว มันจะตกไปถึงผู้ที่มีส่วนร่วมในการกระทำทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นผู้ให้เงิน ผู้พาไป หรือผู้ที่สมรู้ร่วมคิด ใครดวงแข็งก็จะทำอะไรไม่ขึ้น มีอุปสรรคต่างๆมาขัดขวาง  ใครดวงตกสุดความตายก็จะเข้ามาพิพากษาทันที

อย่าปล่อยให้ความสนุกสนานเข้ามาครอบงำจิตใจของคุณจนต้องมาเป็นตราบาปไปตลอดชีวิตเหมือนอย่างที่ฉันเป็นอยู่ทุกวันนี้  อย่าปล่อยให้ปัญหาเกิดแล้วค่อยมาแก้ เพราะถ้าหากคุณได้ตัดสินใจผิดไปแล้ว สิ่งที่คุณจะสูญเสียมันจะเพิ่มเป็นทวีคูณจนคุณคาดไม่ถึง อย่างที่ฉันเป็น

สุดท้ายนี้...ฉันขออุทิศความดีงามของหนังสือเล่มนี้ทั้งหมดให้ทุกดวงวิญญาณที่ฉันทำลายก็ดีหรือมีส่วนร่วมในการทำลายก็ดี และในขณะเดียวกันก็ขอขอบคุณกำลังใจที่มาจากสิ่งที่ไม่มีใครสามารถพิสูจน์ได้ว่าเป็นวิญญาณหรือพลังงาน แต่ฉันสามารถรับรู้ได้ด้วยใจ ด้วยสัมผัส และความผูกพัน ทุกครั้งที่ฉันบรรจงเคาะนิ้วลงบนแป้นพิมพ์ ฉันมีความรู้สึกว่า “ เค้า “ คอยเป็นแรงใจให้ฉันอยู่ไม่ไกลจากที่ฉันนั่งอยู่ตรงนี้