อาญารักซ่อนใจ

ลำดับตอนที่ #26 : บทที่ 5 สิทธิอันชอบธรรม (6)

บทที่ 5 สิทธิอันชอบธรรม

เสียงหวีดร้องดังอู้อี้เมื่อเจ้าตัวขบริมฝีปากกลั้นเสียงไว้จนแทบห้อเลือด ร่างบางสะท้านเกร็งไปทุกสัดส่วน แม้ว่าการหลอมรวมจะไม่ได้เสร็จสิ้นไปจนหมดแต่ความรู้สึกอึดอัดคับแน่นราวกับร่างกายถูกฉีกทั้งเป็นเสี่ยงๆ จากประสบการณ์ครั้งแรกฉีกทึ้งความรู้สึกทั้งหมดทั้งมวลก่อนหน้านี้ไปจนหมด

บ้าฉิบ! จากที่เขาเคยได้ยินมา อุรัสยาไม่น่ามีอะไรแบบนี้นี่

คริสเตียนสบถในใจพลางกัดฟันแน่นเมื่อตัวตนที่ฝั่งเข้าไปเพียงครึ่งเดียวถูกบีบรัดแน่นจนแทบขยับไม่ได้ เพราะเขาคิดว่าเธอคงเคยชินกับเรื่องพวกนี้ และคงไม่ใช่เรื่องยากที่จะฝั่งลึกลงไปความอ่อนนุ่มนั้นเขาถึงไม่ได้ทำให้เธอพร้อมมากกว่านี้ แต่กลับไม่เป็นอย่างที่คิดนอกจากเธอจะไม่ได้ช้ำชอง เธอกลับยังมีสิ่งที่เขาไม่คาดคิดว่าจะยังเหลืออยู่

“หยุดดิ้น แล้วก็อย่าเกร็ง” ชายหนุ่มกระซิบรอดไรฟันที่ขบแน่นเพื่อข่มกลั้นอารมณ์สั่งคนใต้ร่าง แต่หญิงสาวกลับหลับหูหลับตาไม่ฟังเสียงเขาเลยสักนิด

“เอื้อเจ็บ” อุรัสยาร้องออกไปพลางดิ้นรนหนีและผลักไสมือที่ยึดสะโพกเธอไว้แน่นออก แต่เขากลับยึดมันไว้แน่นขึ้นอีก

“บอกให้หยุดดิ้นไง” คริสเตียนขู่คนใต้ร่างเสียงเข้ม แต่อีกฝ่ายก็ยังไม่ยอมฟัง ชายหนุ่มตัดสินใจฝั่งตัวตนที่ยังค้างคาจนสุดตัวต้นด้วยการโจนจ้างเพียงครั้งเดียว ก่อนจะทิ้งน้ำหนักลงทาบทับร่างเล็กที่ไม่ยอมหยุดดิ้นเอาไว้ เขากัดฟันแน่นเพื่อระงับอารมณ์ไม่ให้รุนแรงกับเธอ แต่เส้นทางรักที่ตอบสนองตัวตนของเขาอย่างรุนแรงก็ทำให้ชายหนุ่มต้องครางออกมา

“โอ้ย!” ตัวตนที่แทรกแซงเข้ามาในกายจนสุดฝั่งฝันทำเอาอุรัสยาสะดุ้งเฮือก ความเจ็บแปลบราวกับร่างถูกฉีกทึ้งทำให้น้ำตาหยดหนึ่งไหลออกมาอย่างห้ามไม่อยู่

“พะ...พี่คริสเตียนปล่อยเอื้อเถอะนะ พี่ทำแบบนี้ไม่ได้ ถ้าพี่ทำแบบนี้ พี่จะไม่ได้...อื้อ”

เป็นครั้งที่เท่าไรไม่รู้แล้วที่เสียงของอุรัสยาถูกกลืนหายไปในริมฝีปากร้อนระอุ คริสเตียนขบริมฝีปากล่างที่บวมเจ่อจากการถูกบดขยี้ซ้ำๆ ก่อนจะแทรกปลายลิ้นอุ่นชื้นเข้าไปควานหาความหวานล้ำพร้อมกับมอมเมาหญิงสาวให้กลับมาหลงอยู่ในภวังค์แห่งความหวามไหวอีกครั้ง

คริสเตียนลากริมฝีปากลงไปตามลำคอระหง ก่อนจะดูดึงผิวเนื้อนุ่มละเอียดที่ให้ความรู้สึกเรียบรื่นราวกับแพรไหม และนุ่มลิ้นเหมือนขนมหวานรสดีเข้าปาก พร้อมกับสอดมือเข้าไปใต้แผ่นหลังของเธอปลดตะขอเสื้อชั้นในออกอย่างรวดเร็ว มือหนารั้งสายบราเซียลงไปตามท่อนแขน

อุรัสยากัดริมฝีปากแน่น พยายามกระเสือกกระสนเรียกสติของตัวเองคืนมา แต่ทันทีที่ยอดอกถูกดูดกลืนความพยายามของเธอก็กลายเป็นเพียงความพยายามที่ไร้ความหมาย

“อื้ออออ” เสียงที่ครางออกมาทั้งแหบพร่าและสั่นไหวตามแรงอารมณ์

เส้นผมสีน้ำตาลเข้ม นุ่มลืมดุจเส้นไหมคลอเคลียอยู่ตรงปลายคางตอนที่ริมฝีปากอุ่นร้อนครอบครองยอดอกของเธอข้างหนึ่ง หญิงสาวหายใจกระเส่า เธอจิกมือเข้าไปในกลุ่มผมสีน้ำตาลนุ่มกดใบหน้าของเขาให้แนบชิดและแอ่นกายขึ้นปรนเปรอให้เขาอย่างลืมอาย

เมื่อรับรู้ได้ถึงความพรักพร้อมของหญิงสาวใต้ร่าง คริสเตียนก็เริ่มขยับกายในความคับแน่น ตัวตนที่ถูกบีบรัดทำให้ลมหายใจของเขาหนักหน่วง นัยน์ตาเขาหลับแน่นเพื่อซึมซับความสุขล้ำที่ได้รับ

เขากอบกุมทรวงอกล้นมือเอาไว้ นวดเฟ้น บีบเคล้าสร้างความปั่นป่วนรัญจวนจนร่างของเธอบิดเร้า ใช้ปลายนิ้วคีบยอดอกไว้แล้วบีบขยี้ พร้อมกับขยับกายเข้าออกจากความอ่อนนุ่ม

ความร้อนที่ไม่แน่ใจว่าคืออะไรบิดวนอยู่ในท้องน้อย มันทำให้เธอทรมานและซาบซ่านไปในเวลาเดียวกัน อุรัสยาจิกเล็กลงบนไหล่กว้างเพื่อระบายความรู้สึกที่เกิดขึ้น

“พะ...พี่คะ” อุรัสยาหอบหายใจ พลางเรียกเขาซ้ำๆ และยิ่งเธอเรียกหาเขาอีกฝ่ายก็ยิ่งโถมกายเข้ามาแรงขึ้นอีกจนเธอแทบขาดใจ

ร่างชื้นเหงื่อเสียดสีกันจนแทบลุกเป็นไฟความรู้สึกยากจะบรรยายไหลวนไปทั่วร่าง อุรัสยาจิกเท้าลงบนเตียง กอดรั้งร่างหนาไว้แน่นราวกับกลัวว่าเขาจะหายตัวไปในวินาทีใดวินาทีหนึ่ง

เสียงครางๆ ต่ำๆ ในลำคอดังขึ้นประสานกับเสียงครางแผ่วหวาน มือหนากดสะโพกพ่ายเอาไว้แน่น พร้อมกับโถมกายเข้าหาความทรมาน ครั้งแล้วครั้งเล่าที่เขาสร้างความสุขสมหวามไหวให้กับตัวเอง และมอบความรู้สึกไม่แตกต่างกันให้กับคนใต้ร่าง

ไม่นานจังหวะเนิบนาบหนักหน่วงก็เพิ่มดีกรีเป็นรุนแรงไร้ความปราณี ทั้งเสียงครวญและเสียงครางดังขึ้นเมื่อจังหวะการขยับกายถูกเร่งเร้าให้กระชั้นถี่ ความทรมานหวามไหวหมุนวนอยู่ในร่างรุนแรงและอัดแน่น จนสุดท้ายก็ระเบิดออกเป็นการปลดปล่อยแสนหวานที่ทำให้ทั้งเธอและเขาลืมเลือนทุกสิ่งทุกอย่างอย่างสิ้นเชิง