ตอนที่ 38 : CHAPTER 01 : คำแนะนำสุดสยิว Loading 50%
“แล้วสรุปฉันจะสั่งอาหารได้หรือยังยัยหนองโพ นี่ใจคอเธอจะให้บริการแต่ไอ้ขุนมันคนเดียวเลยหรือไง ฉันก็เป็นลูกค้าเธอเหมือนกันนะ”
ฉันฉีกยิ้มอย่างไม่เต็มใจนัก แต่ก็เอาเถอะฉันยังอยู่ในหน้าที่ ยังไงเสียก็ต้องให้บริการเต็มที่ที่สุด
“ค่าา รับอะไรดีคะ คุณลูกค้า” ฉันทำเสียงหวานๆ พร้อมปั้นหน้าสวยๆ ตามสไตล์
“เอ้อออ มันต้องแบบนี้สิ อย่างนี้ค่อยน่ารักหน่อย งั้นฉันเอาเป็นข้าวหน้าไก่เทอริยากิกับน้ำพั้นซ์” ไม้เอกพูดไปพร้อมยกนิ้วโป้งสองนิ้ว ทำหน้ากวนๆ เสริมอีก
ฮึ้ยยย!!! มันน่าโมโหนัก ไอ้ไม้หน้าสาม ไอ้ไม้เสียบผี จะชื่ออะไรก็เรื่องของมันเถอะ ชอบกวนโมโหนัก นี่ถ้าไม่ติดว่า สุดหล่อขุนทัพมาด้วยนะ ฉันจะเอารายการเมนูอาหารยัดปากมัน แล้วตะบันหน้าให้หงายท้องตึงไปเลย!
เฮ้อ… หายใจเข้าลึกๆ นะโบอิ้ง เก็บอาการ เก็บกิริยามารยาหญิงไว้ จะทำอะไรที่ไม่ดีไม่งาม ต่อหน้าชายที่แอบชอบไม่ได้นะ แต่ก็อีกนั่นแหละ เธอเองก็ต้องข่มใจเอาไว้ให้มากๆ ด้วยนะโบอิ้ง อย่าปล่อยใจไปมากกว่านี้ ผู้ชายคนนี้... ลิลลาแอบรักมานานแล้ว ยิ่งถ้ายัยลิลลารู้เรื่องนี้เข้า เธอเองนั่นแหละจะเสียใจและเสียเพื่อนได้เลยนะ
พูดถึงยัยลิลลาเพื่อนเลิฟ ฉันเห็นยัยนี่ยืนเหม่อลอยอยู่ตรงหน้าเคาท์เตอร์มาสักพักแล้วนะ นางเหม่ออะไรของนาง ยัยคนนี้มีเรื่องเครียดให้คิดมากอีกแล้วละสิ ชอบทำให้ฉันต้องคอยเป็นห่วงอยู่เรื่อย
ปึก!
“อุ๊ยแหกๆๆ!” ฉันเอามือไปเกาะไหล่ ของลิลลาทั้งสองข้างเพื่อเรียกสติ ยัยลิลลาดันร้องเสียงหลง ด้วยความตกใจ ซึ่งรวมถึงตัวฉันด้วย =_= เสียงอุทานของลิลลาเมื่อสักครู่นี้ดังจนทำให้ลูกค้าในร้านหันมามองด้วยความสนใจเป็นตาเดียว
น่าอายจริงๆ เลยยัยนี่ ร้องตกใจเสียงหลง พาฉันตกใจและต้องอายไปด้วยเลยเนี้ย!
“เห้ยแก ทำไมต้องตกใจโอเว่อร์ขนาดนี้เนี้ย ขวัญอ่อนจริงนะ”
“โธ่… โบอิ้ง! แกเล่นบ้าอะไรเนี้ย! ฉันเกือบหัวใจวายตายแล้วนะ!”
“แหมๆ ก็เห็นแกใจลอยตั้งแต่เริ่มงานแล้วอ่ะ ถามจริงเหอะ มีอะไรให้คิดนักหนาเนี้ย”
ฉันค่อยๆ ขยับตัวมายืนข้างลิลลา ยัยนี่นะ เป็นผู้หญิงรูปร่างเล็ก น่ารักน่าทะนุถนอม ผิวขาว หน้าตาสะสวยมากเลยทีเดียว ที่สำคัญนิสัยดีมากกก ฉันหวงเพื่อนคนนี้มากเลยนะ จะต้องคอยกันท่าพวกผู้ชายเจ้าชู้ที่เข้ามาหยอดขนมจีบยัยนี่ตลอด ไม่ใช่เพราะว่าฉันอิจฉานางหรอกนะ ฉันกลัวว่าเธอจะตามความเจ้าชู้พวกผู้ชายจอมกะล่อนพวกนั้นไม่ทันต่างหากล่ะ
แต่ก็มีเพียงคนเดียวแหละที่ฉันยอมให้ยัยนี่เพ้อมโนและหลงใหลได้ก็คือ ขุนทัพ และเขาก็เป็นคนเดียวที่ฉันเองก็เผลอใจไปแล้วเช่นกัน
“ก็เรื่องบทใหม่นั่นแหละแก ฉันจะทำยังไงดีอ่ะโบ ฉันไม่เคยมีประสบการณ์พวกนั้นเลยนะ ไม่รู้จะไปหาฟิลลิ่งพวกนั้นมาจากไหน” สีหน้ายัยลิลลาดูวิตกกังวลมาก ที่ต้องมาปรับทุกข์กับเรื่องที่ตัวเองไม่เคยมีประสบการณ์ เพราะทั้งชีวิตของลิลลาส่วนมากอยู่แต่การทำงานพาร์ทไทม์ และต้องคอยหาเงินมาจุนเจือค่าใช้จ่ายภายในครอบครัว ไอ้เรื่องมีฟงมีแฟนเนี้ยเลิกคิดไปได้เลยค่ะ! นางไม่มีเวลาหาหรอก
“เอ่อ… ฉันก็อยากจะแนะนำแกนะลิล แต่ไม่รู้ว่าแกจะกล้าพอหรือเปล่า” ฉันเสนอแนะความคิดที่ผุดขึ้นมากะทันหัน แต่มันออกจะ… บ้าบิ่นไปสักหน่อย ไม่รู้ว่ายัยหนูน้อยนี่จะยอมทำตามหรือเปล่า
“หืม? แกจะแนะนำอะไรฉันอ่ะ ไหนๆ บอกมาเลยๆ ฉันจะทำทุกอย่างเลยนะโบ เพื่อสร้างฟิลลิ่งอันสุดสยิวนั่น”
ฉันไม่ประหลาดใจเลย ที่เห็นลิลลามีท่าทีกระตือรือร้นแบบนี้ เพราะคนแบบลิลลาถ้าต้องทำอะไรแล้ว ก็จะทำอย่างตั้งใจและจริงจัง อย่างสุดพลัง แต่ปัญหาคือ...
“คือ...” กลับเป็นฉันที่เริ่มไม่แน่ใจขึ้นมาเสียอย่างนั้น มันติดจะกระดากปากอยู่หน่อยๆ ถ้าจะให้พูดออกไปโต้งๆ งั้นกระซิบเอาแล้วกัน “ลองเปิดหนังอีโรติคดูสิแก มันอาจจะช่วยได้นะ”
“หาาา!! เปิดหนังอีโรติค!!”
โอ๊ยยย!! ยัยลิลลา แกจะแหกปากลั่นร้านทำไมเนี้ยย! แล้วดูสายตาลูกค้าในร้านทั้งเด็กเล็ก ผู้ใหญ่ ทั้งหลายพากันมองเป็นตาเดียว รวมทั้งขุนทัพและเพื่อนตัวกะล่อนของเขาด้วย ฉันรีบเอามือตะครุบปิดปากยัยลิลลาแน่น สายตานี่อาฆาตอยากจะฆ่านางนักยัยเพื่อนบ้า!!
“แกจะแหกปากทำไมเนี้ยลิลลา อายคนอื่นบ้างไหมห๊ะ!” ฉันทำเสียงกระซิบดุลิลลา
“อือๆ” ลิลลาพยายามแกะมือฉันออกจากปากตัวเอง ก่อนทำหน้าตกใจราวกับเพิ่งสังเกตเห็นว่ามีใครคนหนึ่งนั่งอยู่ในร้านด้วย “ปล่อยมือออกก่อน โอ๊ยหายใจไม่ออก!”
“ยัยบ้าเอ๊ย แกทำให้คนอื่นมองฉันด้วยสายตาแปลกๆ อีกแล้วนะ!”
“โธ่ๆ ฉันขอโทษ ก็ฉันตกใจนี่หว่า” ลิลลาเอ่ยขอโทษพลางแอบชำเลืองมองไปทางผู้ชายคนนั้น
“เออว่าแต่…. นั่นมันขุนทัพไม่ใช่เหรอ? เขาเข้ามานั่งในร้านตั้งแต่เมื่อไหร่อ่ะ ทำไมฉันไม่เห็นรู้เรื่อง”
เฮ้อ.. ฉันละเชื่อยัยเพื่อนคนนี้จริงๆ เลย ยืนเหม่อจนไม่รู้เลยว่าใครเข้ามาในร้านบ้าง นี่ถ้าเป็นโจรมาปล้นร้านนะ โจรมันคงปล้นเสร็จแล้วกลับบ้านไปนอน ยัยลิลลาก็ไม่รู้เรื่องอีกแน่ๆ แต่เอ๊ะ! โจรที่ไหนมันจะมาปล้นร้านไก่ทอดเนี่ย ฉันนี่ก็คิดอะไรแปลก =.,=
“ไหน อ้อ... หมอนั่นเข้ามาตั้งแต่แกยืนเหม่อแล้วละยัยบ๊อง! ฉันเป็นคนรับออเดอร์เขาเอง” ฉันตอบเหมือนไม่ได้ใส่ใจแล้วหันกลับมาทำออเดอร์ตรงหน้าต่อ
“แปลกจัง ไหนเขาบอกว่ามีธุระต่อไง” ยัยลิลลาพึมพำเบาๆ ฉันได้ยินไม่ค่อยถนัด
“หืมม... แกว่าไงนะ”
“หะ? อ้อ เปล่าๆ ไม่มีอะไร” ลิลลารีบบอกปัดแล้วหันมาช่วยฉันจัดการออเดอร์ให้ลูกค้าต่อทันที
หลังจากที่พวกเราช่วยกันจัดออเดอร์ และส่งอาหารให้ลูกค้าครบถ้วนแล้ว ฉันคงยังตื้อถามลิลลาต่อ เพื่ออยากรู้ว่าเพื่อนรัก จะโอเคกับคำแนะนำของฉันหรือเปล่า
” แล้วตกลงเรื่องที่ฉันแนะนำแกจะว่าไงล่ะ”
“เห้ย! แกจะบ้าเหรอโบอิ้ง จะให้ฉันนั่งดูหนังอีโรติคเนี้ยนะ! อึ้ยยย! แค่คิดก็ขนลุกแล้วอ่ะ มันน่ากลัวเกินไปสำหรับสาวน้อยวัยใสอย่างฉัน” ลิลลาทำท่าทางขนลุก บ่งบอกถึงความขยะแขยงหนังอีโรติคมาก จนฉันเริ่มหมั่นไส้ในตัวเพื่อนฉันคนนี้
“ความจริงแกกับฉันก็ไม่ใช่เด็กๆ แล้วนะ อายุยี่สิบสองแล้วนะยัยลิล จะจบปริญญาอยู่แล้วเนี่ย! ทำไมชอบมโนว่าตัวเองยังอยู่มอปลายตลอดเลยห๊ะ”
“ก็แหม… อายุเป็นเพียงตัวเลขป่ะแก หน้าตาพวกเรายังสวยใสวัยมัธยมอยู่เลยนะ”
ฉันว่านะ เอาจริงๆ ยัยลิลลานี่ก็หลงตัวเองไม่ใช่เล่นเลยนะ ไม่แปลกเลยที่เรายังคบกันเป็นเพื่อนรักเพื่อนซี้กันจนถึงทุกวันนี้ เพราะว่าเรามีบางอย่างเหมือนกัน เรื่องของความหลงตัวเองนี่ไง จะอะไรล่ะ มันเป็นอีกส่วนหนึ่งที่คล้ายๆ กัน
“พอๆ ฉันขี้เกียจเถียงเด็กน้อยอย่างแกแล้ว เอาอย่างนี้ แกไปนอนค้างที่บ้านฉันวันนี้แล้วกัน แล้วฉันจะหาหนังแนวๆ นั้นให้แกดู”
เรื่องนี้ฉันจริงจังนะลิลลา ฉันจะคอยช่วยเหลือแกเอง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่ ฉันหวังว่าแกคงไม่คิดว่าฉันเข้าไปวุ่นวายเรื่องส่วนตัวแกนะและที่สำคัญอย่าขัดใจฉันเด็ดขาด!
“เอางั้นเหรอ... มันน่ากลัวนะแก”
แน่ะ! ไม่ทันไรเริ่มขัดใจอีกแล้ว
“ยัยบ้า! หนังอีโรติคนะ ไม่ใช่หนังผี มาน่ากงน่ากลัว วู้!”
ยัยนี่ท่าจะบ้า มาบอกว่าน่ากลัว แถมว่าขนลุกอีก หนังพวกนี้ไม่เห็นจะน่ากลัวเลย มันเป็นเรื่องธรรมชาติของคนไม่ใช่เหรอ ใครๆ เขาก็ดูกัน คงมีแต่ยัยนี่ละมั้ง ที่ไม่เคยดู อ่อนต่อโลกเสียจริง แล้วจะไปพากย์การ์ตูน 18+ ได้ยังไง ถ้าไม่ดูหนังแบบนี้ไว้ให้เป็นกรณีศึกษา
นี่ถ้าหากฉันเสียงสวยๆ เหมือนเธอนะลิลลา ฉันจะไปพากย์เป็นนางเอกแทนเธอเลย ถึงตัวฉันจะไม่เคยมีประสบการณ์ ทั้งด้านการพากย์หรือเรื่องอย่างว่าก็เถอะ แต่ได้พากย์เสียงคู่กับขุนทัพ โอ๊ย! แค่คิดก็ฟินจนกำเดาจะพุ่งแล้ว
ไม่ๆ ดึงสติกลับมาก่อนยัยโบอิ้ง เธอจะมาคิดอะไรแบบนี้ไม่ได้นะ ยัยบ้าเอ๊ย!
“ฉันปฏิเสธไม่ได้เลยใช่ไหมอ่ะ!”
“แน่นอน คืนนี้เตรียมตัวเตรียมใจได้เลยยัยหนูลิลลา >o<”
ฉันและลิลลาเจรจากันลงตัวและได้ตกลงกันว่าตอนกลับบ้าน เราจะแวะซื้ออะไรเข้าไปกินกันตอนที่เราเปิดหนังอีโรติคดูด้วยกัน เพื่อให้ได้บรรยากาศและอรรถรส ระหว่างนั้นฉันเองก็ยังไม่วายที่จะเหลือบไปมองขุนทัพ อยู่เนืองๆ ไม่ต่างจากลิลลาเลยที่คอยแอบมองตลอด
ขุนทัพเป็นผู้ชายที่ดูอบอุ่น สุขุม อ่อนโยนเสียจริง >_< แต่ต้องมาสะดุดกับคนที่มานั่งร่วมโต๊ะกับขุนทัพตั้งแต่ตอนแรก ก็คืออิตาไม้เอก ตัดอีตานี่ออกไปได้ไหม ให้ตายเหอะ! ฉันไม่เคยรู้สึกชอบขี้หน้านายไม้เสียบผีนี้เลยจริงๆ ดูสิ ๆ ยังจะไปม่อสาว ทำเจ้าชู้ใส่ กับน้องมอปลายโต๊ะข้างๆ อีก
ใครได้หมอนี่เป็นแฟนคงต้องกระอักเลือดช้ำในตายวันละหลายร้อยหนแน่ๆ!
[ Loading...50% ]
TALK::วอแหวน
ขออนุญาตรีอัพใหม่นะคะ เพื่อแจ้งเตือนสำหรับผู้ที่เข้ามาติดตามใหม่ค่ะ
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
