รัตนาจอมราชัน

รัตนาจอมราชัน

 “เราชอบเจ้า มาเป็นชายาของเราเถอะ”

เขาคือพระยุพราชตัวน้อยแห่งอาณาจักรตรีโลเกศ

“เอาไว้ให้เธออายุมากกว่าพี่ แล้วพี่จะยอมชายาของเธอ”

หญิงสาวพูดกระเซ้าแล้วเอื้อมมือบีบแก้มเด็กแก่แดดเบาๆด้วยความหมั่นเขี้ยว

พระยุพราชตัวน้อยแค่นเสียงฮึ และก่อนจะเชิดหน้าเดินจากไปได้กล่าวว่า

“ห้ามผิดสัญญากับเรา”

“จ้ะ พี่สัญญา”

เธอเอ่ยสัญญากับเด็กน้อยเพื่อที่จะกลับไปสู่บ้านของเธอ

“ที่สำคัญหากกลับไปแล้ว ห้ามลืมเราเป็นอันขาด

เราไม่ยอม”

กลายเป็นบ่วงมัดที่ทำให้เธอต้องกลับมาเด็กน้อยผู้นั้นอีกครั้ง

ในโลกคู่ขนาน“พิภพพันทิวา”

แต่ครานี้พระยุพราชตัวน้อยได้เติบใหญ่

กลายเป็นกษัตริย์

สง่างาม     เยือกเย็น     อำมหิต

และ

ไร้หัวใจ

ความทรงจำที่เขามีต่อเธอเลือนมลายไปสิ้น

แผ่นดินตรีโลเกศลุกท่วมเป็นไฟด้วยเพลิงสงคราม

แผ่นดินที่งดงามในวันวานได้หายไป เหลือแต่โลหิตที่เจิ่งนองพื้นธรณี

ซากศพของเหล่าผู้ปราชัย หยาดน้ำตาของปวงประชา

แล้วผู้หญิงที่มีดีแค่เล่นดนตรีอย่างเธอจะไปทำอะไรได้

ในเมื่อตัวเธอยังถูกจับเป็นทาสเชลยเพียงเพราะข้ามพิภพมาอยู่ในฝั่งของผู้พ่ายสงคราม!

“หากยังชักช้าข้าจะสังหารเจ้าเสีย!”

“ขะ...ขออภัยเจ้าค่ะ”

พ่อดินลืมพี่แล้วหรือ

“เหมือนเคยเห็นหน้าเจ้า”

“ไม่แน่เราอาจจะเคยพบกันก็ได้นี่เพคะ”

จำพี่ให้ได้สิเจ้าเด็กน้อย

พี่ไม่ได้ลืมเธอ แต่ทำไมเธอถึงลืมพี่เสียแล้วเล่า

 “เพลงอะไร? ไม่เคยได้ยิน เพราะดี”

ร่างแข็งแกร่งที่เอนตัวกับหมอนอิงเอ่ยถามเมื่อเธอสีซอสามสายจบเพลง

พอเงยหน้าขึ้นสินธราลัยจึงเห็นใบหน้างดงามที่ทำท่าเรียบเฉย

แต่ดวงตาสีอำพันทรงอำนาจจดจ้องคล้ายรำลึกบางสิ่ง หญิงสาวสบตากลับแล้วยิ้มตอบ

“แสนคำนึงเพคะฝ่าบาท”

“แสนคำนึงนึกถึงท่านเมื่อวันวาน            เราจำจารพรากจากเพราะมีห่วง

ครานี้กลับมาหาเพราะถูกทวง                สัญญาลวงต้องทำให้เป็นจริง”

ใครกันที่จะหยุดสงคราม?

ใครกันที่จะทำให้แผ่นดินที่เต็มไปด้วยไฟสงครามกลับมางดงามเหมือนเดิม!!!

สตรีที่มีแค่ดนตรีไม่รู้เรื่องราวอันใด

ฉันแค่กลับมาตามสัญญา…

หรือเป็นเขาที่ความแค้นเต็มหัวใจ

เราจะละเลงเลือดพวกมันให้ท่วมแผ่นดิน!!!!

“สงครามกับคีตามีหรือจะไปรอด            ไม่ม้วยมอดฝ่ายใดก็ฝ่ายหนึ่ง

ยามโฉมงามบรรเลงเพลงชวนคะนึง       ข้าคิดถึงวันแผ่นดินยังงดงาม”

สวัสดีครับไรท์คนเดิมเพิ่มเติมคือรีไรท์รอบที่ 3….(ชาตินี้จะจบไหม?)

ยินดีต้อนรับนักอ่านที่เคยและไม่เคยอ่านเรื่องนี้ของผม

หากพวกท่านที่เคยอ่านเรื่องนี้เมื่อ 3 ปีก่อน ขอบคุณจริง ๆ ครับที่ยังไม่ลืมกัน

สุดท้ายผมก็ขอฝากแม่เพชรกับพ่อดินสู่ดวงใจนักอ่านทุกท่านนะครับ 

CR.SQW