THE GENIUS สอนรักอัจฉริยะ

       ช่วงเวลาโพล้เพล้ใกล้ค่ำ"เอม"นักเรียนมัธยมม.6 โรงเรียนแห่งหนึ่ง ผู้ที่เป็นทั้งนักกีฬาประจำโรงเรียนและนักเรียนการเรียนยอดเยี่ยมเดินมาที่อาคารหอพักนักกีฬา ท้องฟ้าบริเวณนั้นทอแสงสีส้มอ่อน อาการกำลังเย็นสบายประกอบกับกลิ่นไม้หอมอ่อนพัดเข้ามาที่จมูกของเอม เอมรู้สึกเคลิ้มกับบรรยากาศบริเวณนั้นเอมจึงล้มตัวลงนอนไปที่โถงใต้อาคารหอพักนักกีฬา แต่พอนอนไปได้สักพักเอมได้ยินเสียงคล้ายคนทะเลาะกันที่พุ่มไม้ใหญ่ที่ติดกับสนามบอล เอมจึงเดินเข้าไปที่บริเวณนั้น ทำให้เอมได้พบกับนักเรียนชายกลุ่มนึงที่กำลังจะทำร้ายเด็กม.4สองคน

     "เห้ย พวกแกจะทำอะไรกันหนะ" เอมตะโกนไปที่กลุ่มเด็กผู้ชาย

     "อย่ามาเสร่อเพื่อนเขาจะคุยกัน"

     "คุยกับผีอะไรก็เห็นอยู่ว่าแกจะทำร้ายน้องสองคนนั้น"

     "มึงจะไปดีๆหรือจะไปด้วยน้ำตา ถึงเป็นผู้หญิงกูก็ไม่เว้นนะเว้ย" แม็กเดินเข้ามากระชากคอเสื้อเอม

     "เห้ยไอ้แม็กมึงอย่ามีเรื่องกับมันเลยวะ มันมีพ่อเป็นถึงเจ้าของค่ายมวยเลยนะเว้ยกูว่ามันน่าจะเป็นมวยอยู่แหละ"เด็กชายอีกคนในกลุ่มเดินเข้ามาห้ามแม็ก

     "ลูกเจ้าของค่ายมวยแล้วยังไงวะ กูไม่สนอะไรทั้งนั้นแหละ"

     "พอเหอะแม็ก รีบกลับบ้าน" มุก แฟนสาวของแม็กเดินเข้ามาห้าม

     "ก็ได้ กลับก็กลับ ฝากไว้ก่อนนะมึง"

     "อย่าลืมมาเอาคืนด้วยหละ"

     "น้องไปอะไรมากไหมค่ะ"

     "ไม่เป็นอะไรครับ"

     "แล้วน้องหละ เจ็บตรงไหนรึเปล่า"  น้ำไม่ตอบกลับเอมพร้อมกับทำหน้าเรียบเฉย

     "ไม่ค่ะ"

     "ทำไมน้องเขาหน้านิ่งจัง" เอมหันไปพูดกับเด็กชายที่อยู่ข้าง

     "คือน้ำมันเป็นโรคไร้ความรู้สึกอ่ะครับ สีหน้าแววตาของมันจะนิ่งเหมือนไม่มีความรู้สึกแถมร่างกายของมันก็ไม่ตอบสนองต่อความเจ็บปวด มันก็เลยถูกมองเป็นตัวประหลาดแล้วก็โดนรุมแกล้ง มันก็มีผมคนเดียวที่คบบมันอ่ะครับมันน่าสงสารากเลยนะครับบ้านมันก็ไม่ได้รวยเท่าไหร่เข้ามาได้ก็เพราะทุนของโรงเรียน" 

เอมนิ่งไปสักพัก พร้อมกับรู้สึกสงสารน้ำจับใจ

     "กลับบ้านแล้วนะพูม" น้ำพูดพร้อมกับสบัดกระโปรง

     "น้องๆให้พี่ไปส่งไหมคะ"

     "ไม่เป็นไรค่ะ หนูสบายดี"

     "สบายดีตรงไหน แผลใหญ่ขนาดนี้"

     "ก็ไม่เห็นเป็นอะไรนี่ค่ะแค่แผลนิดเดียว"

     "เดี๋ยวก็ติดเชื้อหรอกแผลใหญ่ขนาดนี้" หลังจากที่เอมพูดจบน้ำก็มองไปที่เข่าของตัวเองด้วยสีหน้าเรียบนิ่งเสมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

     "ปล่อยมันไปเถอะค่ะเดี๋ยวมันก็หาย" 

พอน้ำพูดจบเอมก็อุ้มน้ำไปที่รถของตัวเองที่จอดไว้ที่หน้าโรงเรียนทันที     

     "พี่ค่ะ ปล่อยน้ำ" น้ำพูดด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง

เอมไม่ฟังที่น้ำพูดเอมได้แต่เดินไปที่รถ พอถึงรถเอมก็เอาน้ำเข้าไปที่รถหรูของเธอ

     "นั่งตรงนี้ก่อน เดี๋ยวไปพาไปโรงพยาบาล"

หลังจากที่เอมพาน้ำไปโรงพยาบาลเสร็จ ด้วยความเพลียน้ำเลยเผลอหลับไป พอถึงบ้านของเอม เอมหยุดรถและโน้มตัวไปทางน้ำ

     "ดูไปดูมาก็สวยเหมือนกันนะเนี่ย ถ้ายิ้มสักหน่อยคงสวยไม่น้อยเลยเนอะ" เอมคุยกับน้ำในขณะที่น้ำหลับ

หลังจากนั้นเอมก็อุ้มน้ำเข้ามาในบ้าน

     "เอ้าเอม อุ้มใครมาหนะลูก" เอมไม่ตอบพ่อของเธอเพราะกลัวว่าน้องน้ำจะตื่น ได้แต่ทำเสียง"ชูววว"ให้พอของเธอเงียบแล้วเธอก็รีบอุ้มน้ำขึ้นไปบนห้องของเธอแล้ววางเธอลงบนเตียงลายstar warอันแสนนุ่น หลังจากที่เธอวางน้ำลงบนที่นอนเธอก็เอามือมาแตะที่หน้าผากของน้ำ

     "มีไข้หนิ ไปเอาผ้ามาเช็ดตัวดีกว่า" พอรู้ว่าเด็กสาวผู้หน้าสงสารมีไข้เธอก็รีบเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดที่ตัวของน้ำ เธอบบรจงเช็ดตัวให้น้ำอย่างระมัดระวัง

     "หลับลึกเหมือนกันนะเราอ่ะ" เอมพูดจบก็จุมพิตไปที่หน้าผากของน้ำ 

     "พี่จะทำให้น้องมีความรู้สึกเอง" พูดจบเอมก็ล้มตัวเข้าไปกอดน้ำบนเตียงนอนแล้วคล้อยหลับไป....

ปล.รบกวนช่วยติชมผลงานด้วยนะคะ