นิยาย All SF EXO VELVET : Dek-D.com

ลูกสาว คุณคิดยังไงกับคำๆนี้?

“พ่อ ไปกับเพื่อนนะ กลับไม่เกิน3ทุ่ม”

“เพื่อนคนไหน แล้วไปไหนกันถึงจะกลับ3ทุ่ม” เสียงทุ้มของชายวัย(เริ่มจะ)กลางคนเรียกดักเอาไว้ก่อน ก่อนที่ลูกสาวตัวดีมันจะวิ่งจี๋โดดไปซ้อนท้ายมอ’ไซด์เพื่อนซะก่อน

“กับจอย ไปแถวนี้แหละ มีร้านขนมเปิดใหม่อ่ะเห็นเค้าว่าอร่อย”
“แล้วเค้าว่านี่ใครว่าวะ” คนเป็นพ่อแกล้งแหย่ลูกสาว
“ก็เค้านั่นแหละ เค้าว่ามา จิ๊ ถามมากจังเดี๋ยวก็ขอตังค์ซะเลย”
“เออ งั้นจะไปไหนก็ไปเลยลูกสาว อย่าไปเฉี่ยวผู้ชายกลับบ้านเป็นพอ”
“แต่เฉี่ยวไปบ้านผู้ชายได้ใช่ป่ะ”
วืดด... ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะว่าเด็กสาวจะเจ็บตัวเพราะสลิปเปอร์ที่พ่อสะบัดออกจากเท้ามาใส่ คือบ้านนี้เค้าเลี้ยงดูกันมาแบบนี้ เจ้าตัวแสบนี่รู้วิถีกระสุนเป็นอย่างดี อาวุธของพ่อที่บินมาไม่มีทางทำอะไรเธอได้แน่นอน

ลู่หานในวัย34ปี นั่งถอนหายใจอยู่ที่เดิม 17ปีมาแล้วที่เค้าต้องเลี้ยงดูลูกสาวคนนี้มาเพียงลำพัง แต่มันก็ไม่ได้เลวร้ายซะทั้งหมด

ลู่หานในวัย17คือเด็กหนุ่มที่อยากรู้อยากลองเหมือนวัยรุ่นทั่วๆไป ตอนนั้นเค้ามีแฟนคนนึง เธอเป็นคนเกาหลีใต้ที่ได้ทุนมาเรียนแลกเปลี่ยนที่ไทย จริงๆเค้าก็แทบจะลืมไปแล้วว่าหน้าตาเธอเป็นยังไงถ้าไม่มีลูกสาวที่หน้าถอดแบบแม่มาไม่มีผิดเพี้ยนคอยเตือนความทรงจำ แต่ที่จำได้ดีคือเธอเป็นผู้หญิงที่สวยและมีเสน่ห์มาก ผู้ชายหลายคนต่างรุมจีบทั้งๆที่ก็สื่อสารกับเค้าไม่ค่อยจะรู้เรื่องหรอก แต่ชายผู้โชคดีที่ได้นางฟ้ามาครองก็ไม่ใช่คนอื่นไกล ก็พี่เฮียหานคนนี้แหละ เราคบกันเป็นแฟนได้3เดือน ทุกอย่างปกติดีไม่มีวี่แววว่าเรือรักจะล่ม

แต่หลังจากนั้น2เดือนเราก็เลิกกัน ด้วยเหตุผลที่ว่าเราเข้ากันไม่ได้ แม้เราเข้ากันไปแล้วและหลายรอบด้วย...

อีก5เดือนถัดมา เธออุ้มทารกน้อยมาหาที่หน้าบ้านพร้อมกับน้ำตา เธอพร่ำพูดอยู่อย่างนั้นถึงความจำเป็นว่าให้เค้าเลี้ยงลูกไปคนเดียวนะ เธอจำเป็นต้องมีอนาคตที่ดี ที่ต้องไม่มีเด็กคนนี้ก่อนจะยื่นเด็กน้อยเข้าสู่อ้อมกอดเขา ลู่หานในตอนนั้นช่างโง่เขลายิ่งนัก จำได้ว่าเค้ามึนงงไปหมด ไม่รู้ว่าควรจะต้องทำเช่นไร ถ้าพ่อรู้จะต้องโดนด่ามากมายขนาดไหน และจะเลี้ยงดูเด็กคนนี้ยังไง และแน่นอนว่าทันทีที่พ่อรู้ ไอ้หานก็โดนไล่ออกจากบ้านโดยมีเพียงกระเป๋าเสื้อผ้าใบนึงที่แม่เป็นคนเก็บให้และเงินสดอีกสองหมื่นที่อาม่าและแม่แอบยัดใส่ในกระเป๋ามา แต่เหนือความโชคร้ายที่ถาโถมเข้ามาในชีวิตก็ยังมีความสุขเล็กๆที่เติบโตขึ้นอย่างช้าๆแต่ทว่าช่างงดงาม

ตอนนั้นลู่หานเพิ่งเอ็นทรานต์เข้ามหาลัยได้แต่ก็ต้องดรอปไว้ก่อนปีนึงเพื่อเลี้ยงลูก ตอนนั้นเค้าต้องหาเงินใช้เอง โชคดีหน่อยที่มีแม่และอาม่าคอยแอบหยิบยื่นความช่วยเหลือให้ตลอด ไหนจะป้าเจ้าของห้องเช่าที่เค้าเช่าอยู่ที่คอยดูแลลูกสาวให้เวลาเค้าออกไปทำงาน เอาเป็นว่ากว่าชีวิตจะเข้าที่เข้าทางก็ล้มลุกคลุกคลานอยู่พักใหญ่ ส่วรความสัมพันธ์กับพ่อก็ค่อยๆดีขึ้น เป็นธรรมดาของคนแก ถึงจะโกรธมากแค่ไหนแต่พอเห็นหน้าหลาน เจอหลานอ้อนเข้าให้หน่อยใจก็อ่อนยวบเป็นขี้ผึ้งลนไฟทุกรายนั่นแหละ

“เฮีย ลูกค้ามีเรื่องกันอีกแล้ว” ไอ้แบค เด็กในร้านวิ่งหน้าตั้งเข้ามาหาเจ้าของร้านที่นั่งรำพึงรำพันถึงอดีตอยู่
“มึงไม่จัดการหล่ะ แค่นี้ต้องให้กูทำหรอ”
“เฮียจัดการแหละถูกแล้ว ไอ้คนที่มีเรื่องน่ะเพื่อนเฮีย”
“อีกแล้ว?”ลู่หานส่ายหัวอย่างเหนื่อยใจ เอาเป็นว่าขอไปเคลียร์ปัญหาก่อนนะ เดี๋ยวเฮียกลับมาเล่าใหม่

มะลิ
ลูกสาวเฮียหาน

เซย์
xxx?

เฮียหาน
เจ้าของร้านเหล้า เหงาๆไม่มีเมีย

ครูอิน
(ครูสอนบัลเลต์)

ลุงอู๋
(เพื่อนพ่อ)

จอย

กะปิ
ชื่อกะปิเพราะแม่ตั้งให้ แต่จริงๆไม่ชอบกะปิ วาซาบิก็ไม่ชอบ

พอก่อนๆ ตัวละครเยอะเหลือเกิน