รักเหงาเราสองคน

     สวัสดีค่ะ กลับมาเจอกันอีกแล้วกับนิยายเรื่องนี้ รักเหงาเราสองคน 

ที่วันนี้ไรท์เอามานำเสนอให้ได้อ่านกันทางหน้าเว็บ 

ซึ่งมีวางจำหน่ายให้หาโหลดกันได้แล้วนะคะในรูปแบบของอีบุ๊ค 

นักอ่านท่านใดที่ใจร้อนก็สามารถ 

กดตามลิ้งก์รูปภาพด้านล่างไปหามาอ่านกันก่อนได้เลยนะคะ ^^)

ขอบคุณอย่างยิ่งสำหรับการอุดหนุนค่า

ชอบนิยายเรื่องนี้กดแอดแฟนที่นี่เล้ย

กับ รักเหงาเราสองคน สักเล็กน้อย

มีข่าวมาบอกค่ะ 

กับนิยายทำมือ (พรีออเดอร์) เรื่องแรก

“แฟนคุณน่ะ เขาสวยไหม?” 

ครั้งนี้ใบเฟิร์นที่จู่ๆเหมือนถูกอะไรบางอย่างเข้าสิงหรือกำลังถูกอะไรบางอย่างครอบงำเอ่ยถามเขาออกไปอย่างเผลอไผล เธอกำลังนึกอิจฉาผู้หญิงคนนั้นที่หล่อนได้รับความรักจากเขา แต่เธอกลับไม่ได้รับความรักจากผู้ชายคนไหนแบบผู้หญิงคนนั้นเลยสักคนเดียว

“ใช่เธออาจจะสวย แต่คุณก็สวยไม่น้อยไปกว่าเธอหรอกนะ พวกคุณไม่เหมือนกันเลยสักนิด ผู้หญิงแต่ละคนก็มีเสน่ห์และความสวยที่แตกต่างกันออกไปในแบบของพวกเธอเอง เพราะฉะนั้นไม่มีใครสวยมากหรือสวยน้อยไปกว่ากันหรอก” แอนเจลโล่บอก เขาคิดแบบนั้นจริงๆ ผู้หญิงสำหรับเขาก็เหมือนดอกไม้ มีหลากสีหลายพันธุ์ให้เลือกจับต้องดอมดมสูดกลิ่นหอม และเด็ดติดมือมาเชยชม ซึ่งนั่นต้องหมายถึงพวกเธอเหล่านั้นต้องยินยอมพร้อมใจด้วยเช่นกัน ไม่อย่างนั้นก็ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะได้ดอกไม้ที่ยังไม่ยอมลืมต้นพวกนั้นมาครอบครอง

“คูณเป็นผู้ชายที่เยี่ยมที่สุดเลย แต่ทำไมแฟนคุณถึงได้ตาถั่วทิ้งคุณปายแบบน้าน...” ใบเฟิร์นว่า ยกมือข้างที่ไม่ได้จับก้านแก้วไวน์เอาไว้ขึ้นมากำหมัดแน่นชูขึ้นเหนืออกของตัวเอง ด้วยใบหน้าท่าทางจริง

ลมหายใจหวานปนกลิ่นแอลกอฮอล์หอบฟืดฟาดไปด้วยแรงสั่นไหวอย่างคิดจริงจังกับเรื่องอะไรบางอย่าง พลอยพาให้ทรวงอวบอัดที่โผล่พ้นชุดเดรสสายเดี่ยวตัวจิ๋วขาวสล้างเป็นเนินนูนนั้นสั่นไหวกระเพื่อมขึ้นลงตามไปด้วย

พวงแก้มทั้งสองข้างของหญิงสาว บัดนี้แดงสุกปลั่งเพราะร่างกายได้รับแอลกอฮอล์ ทั้งยังมีแรงสูบฉีดของเลือดจากแรงฮึด เพราะเธอกำลังนึกคิดอยู่ในใจว่า ผู้หญิงคนไหนที่กล้าทิ้งผู้ชายแสนเพอร์เฟ็กต์อย่างเขาคนนี้ ที่กำลังนั่งอยู่ข้างๆเธอ ผู้หญิงคนนั้นก็โง่ที่สุดแล้ว!

ฝากเพจของ เนตรสีนิล/ เนตรนัยนา ด้วยนะคะ

สามารถเสิร์ชหา หรือกดที่ภาพได้เลยนะคะ

อัพเมื่อ 18 พค.  2559

สวัสดีค่ะนิยายเรื่องนี้ ไรท์อัพให้อ่านกันไม่จบนะคะ

เนื่องจากมีเป็นรูปเล่ม E-book ให้ติดตามกันแล้ว

ขอความกรุณาช่วยอุดหนุนกันด้วยนะคะ

ขอบคุณมากๆค่ะ

 

สปอยนิดนะคะ

     เปรมมิกา สุริยง หญิงสาวดวงซวยสุดสวย ต้องมาซวยถูก นิคาซิโอ้ โอลิเว่อร์ เจ้าพ่อวงการคมนาคมขนส่งแห่งเอเธนส์เข้าใจผิด คิดว่าเธอเป็นสาวขายบริการที่สามารถสั่งซื้อหามาได้ด้วยอำนาจของเงิน 

     แล้วเธอจะทำยังไง เมื่อถูกตะล่อมให้ตกบ่วงของจิ้งจอกสังคมแสนเจ้าเล่ห์ร้ายกาจอย่างเสกสรรค์ ผู้จัดการร้านอาหารที่เธอทำงานอยู่อย่างไม่รู้ตัว! 

     

     “ดื่มสิ” เสียงเข้มยังคงออกคำสั่งเสียงเรียบนิ่ง
     เปรมมิกาหยิบแก้วค็อกเทลทรงสวย ที่บรรจุน้ำสีฟ้าและถูกตบแต่งด้วยผลเชอรี่บนปากแก้วเอาไว้แล้วเป็นอย่างดีขึ้นมา มือบางสั่นเล็กน้อย สายตาสวยแว่วหวานสั่นระริก ปรายตามองนิคาซิโอ้อย่างรู้สึกกริ่งเกรงในอำนาจของเขา ที่หญิงสาวสัมผัสรับรู้ได้ แม้เธอจะมองไม่เห็นด้วยตาเปล่าก็ตามที
     “อึ่กๆ....” 
     “ดื่มให้หมดแก้วล่ะ” 
     นิคาซิโอ้ยกยิ้มพึงพอใจ เมื่อเห็นว่าเปรมมิกายกแก้วขึ้นดื่มเครื่องดื่มสีฟ้าสวยในแก้วเข้าไปแล้ว เพราะเครื่องดื่มพวกนี้แหละที่จะให้เขาเสพสุขกับพวกผู้หญิงขายบริการเหล่านี้ได้อย่างเต็มที่แบบสุดเหวี่ยง
     ใช่!....มันคือเครื่องดื่มผสมยาปลุกเซ็กส์ เพราะความต้องการของเขามีมาก และชายหนุ่มต้องการผู้หญิงที่จะสามารถตอบสนองเขาได้อย่างเต็มที่ เพราะฉะนั้นก่อนที่จะร่วมบรรเลงเพลงสวาทด้วยกัน นิคาซิโอ้จึงมักจะสั่งเครื่องดื่มแก้วพิเศษให้กับผู้หญิงพวกนี้เสมอ