รัดเกล้า เงาปีศาจ
ชีวิตของเด็กหญิงที่แม่หายตัวไปอย่างปริศนาตอนเธออายุ 4 ขวบ ซ้ำร้ายวันหนึ่งเธอก็ได้รู้ว่าตัวเองเป็นปอบ การตัดสินใจของเธอจึงเกิดขึ้น คือเลือกที่จะตาย หรืออยู่ที่จะใช้ชีวิตที่เหลืออย่างเป็นสุข...
ผู้เข้าชมรวม
295
ผู้เข้าชมเดือนนี้
129
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
“ขอบคุณค่ะแม่” เด็กหญิงตัวน้อยๆ ในชุดนอนสีเหลืองลายดอกไม้ บอกกล่าวแม่ของเธอที่นั่งข้างกายด้วยใบหน้าที่เปื้อนรอยยิ้มไร้เดียงสา หลังจากที่แม่ของเธอผูกสร้อยข้อมือที่ร้อยด้วยหินหลากสี เม็ดเล็ก ซึ่งสายสร้อยทำด้วยเชือกคล้ายกับเถาวัลย์เก่าๆ จากนั้นแม่ของเธอก็ก้มลงหอมหน้าผาก
“ฝันดีนะ ดวงใจของแม่” ด้วยความมืดแพร่ไปทั่วบริเวณ ทำให้เด็กหญิงสนใจเพียงหินเม็ดสีฟ้าเปล่งประกายอ่อนสะท้อนแสงจันทร์ โดยไม่รู้เลยว่าผู้เป็นแม่พูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือราวกับเป็นคำสุดท้ายเพื่อกล่าวลา
เธอยกข้อมือขึ้นมองดูหินเม็ดสีฟ้าเป็นครั้งสุดท้ายของค่ำคืน
ก่อนที่จะหลับตาลง จากการสัมผัสอันอบอุ่นที่ลูบไปมาบริเวณผมของเธอ มันเป็นคืนที่พิเศษที่สุดคืนหนึ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตของเธอ
แต่เด็กสาวต้องอดใจรอให้ถึงวันรุ่งเพื่อจะหอมแก้มขอบคุณ เธอต้องการให้การขอบคุณเป็นเรื่องพิเศษเช่นกัน
ซึ่งแท้จริงแล้วมันอาจช้าเกินไป
ตึงๆๆ ตึงๆ
“แม่ค่ะ! แม่!”
เสียงฝีเท้ากระทบพื้นประสานเสียงเล็กแหลมของเด็กหญิงตัวน้อยพรางสะอื้นดังก้องบ้าน
เธอเดินไป เดินมาด้วยท่าทีล้นลาน ใบหน้าเธอเต็มไปด้วยคราบน้ำตา
เธอตะโกนพรางกรีดร้องนับครั้งไม่ถ้วน
พร้อมกับเดินไปหาทั่วทุกมุมบ้านหวังว่าจะพบแม่ของตน แต่แล้วด้วยความเหนื่อยอ่อนจากการร้องไห้และเรี่ยวแรงที่หายสิ้น
ทำให้เธอทรุดลงตรงทางเดิน แล้วก้มลงมองน้ำตาที่หยดลงบนฝ่ามือน้อยๆ จังหวะนั้นเองทำให้เหลือบไปเห็นสร้อยข้อมือที่แม่ให้ไว้ก่อนหายตัวไป
ยังไม่ทันหายคิดถึงเธอก็เงยหน้าขึ้นมองประตูหน้าบ้านที่ดูเหมือนมีแขกมาเยือน
ผลงานอื่นๆ ของ PS.Hope ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ PS.Hope
ความคิดเห็น