ห้ามฟื้น! ห้ามทัก! เดี๋ยวหลงรักคน(เฝ้า)ไข้ [ I'll take care you ]

        เบื้องหลังสายระโยงระยางและที่ครอบจมูกเพื่อช่วยหายใจ

       

        'หนมเค้ก'เฝ้าสังเกตเห็นใบหน้า ภายใต้หน้ากากออกซิเจนนั้นว่า เป็นของชายหนุ่มที่มีคิ้วหนาคม ดำเข้ม จมูกโด่งสันเต็มไปด้วยบาดแผล ดวงตาที่ไม่เคยได้สบนั้นปิดสนิทท่ามกลางรอยแผลแตกยับเหนือหางตาและข้างจมูก รอยถลอกยังคงปรากฎให้เห็นจางๆบนใบหน้าซีดขาวและเครื่องหน้าส่วนล่างที่ถูกอำพรางจากเครื่องช่วยชีวิต แต่กระนั้นก็พอมองออกว่าเต็มไปด้วยร่องรอยฟกช้ำ คงไม่ต่างอะไรกับรอยที่ลำตัว แขนขา ซึ่งบวมคล้ำจ้ำเขียวจ้ำม่วงไปทั่วจนน่าสังเวช

        สาวน้อยมุ่นคิ้วใส่บาดแผลพวกนั้น ก่อนจะมองเลยลงไปอีก จนเธอถึงกับสะดุ้ง! เมื่อสายตาปะทะเข้ากับผ้าอ้อมผู้ใหญ่สีขาวที่กำลังห่อ...เอ่อ...(ห่ออันนั้นแหละ!)

   ถึงได้เพิ่งสังเกตว่าเขาไม่ได้ใส่เสื้อผ้าและกางเกงเลยสักชิ้น!!

        

        ...แล้วชุดคนไข้ล่ะ??   ... โรง'บาลซักเสื้อไม่ทันเหรอวะ??

        

         "เตียง 17 คะ นี่เสื้อคนไข้ค่ะ"

        อ่อ พยาบาลเอาชุดมาให้พอดี เธอจึงรับมันมาจากมือพยาบาลอย่างงงๆ

      

         "เดี๋ยวน้องเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้คนไข้ เสร็จแล้วก็เปลี่ยน'เพิร์สเลยนะคะ^^"

        ...ดะดะ เดี๋ยวนะ!! นี่เธอหูฝาดไปหรือเปล่า???

        ต้องมีการเข้าใจอะไรผิดบางอย่างแล้วล่ะ นี่แค่รับเงินมาเฝ้าเฉยๆนะเฟ้ย ไม่เห็นมีใครบอกเลยว่าต้องเปลี่ยนแพมเพิร์สให้ด้วย!!!

         

        แล้วถ้าต้องเปลี่ยนจริงๆล่ะ!  ก็แปลว่าต้องเห็น...&(;##&^$*$$^$...โอ้ไม่นะ!!!!!

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

สวัสดีค่าาาา^^ รีดเดอร์ทุกโคนนนนนน^^

(อ่ะแฮ่มๆ) นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องแรกที่ไรท์เอาลงในเด็กดี เป็นนิยายแนวเบาๆ อ่านเอาเพลิน อยากทำให้คนอ่านได้ยิ้มนิดๆ หัวเราะหน่อยๆ อ่านแล้วไม่ต้องคิดอะไรมาก เพราะตอนแต่งไรท์ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก555 เนื่องจากปิ๊งไอเดียมาจากเหตุการณ์ในชีวิตจริงอยู่แล้ว

แต่ถึงกระนั้นไรท์ก็ขอสัญญาว่าไรท์จะพยายามเขียนออกมาให้ดีที่สุด และสัญญาด้วยเกียรติ(มีเหรอ?)ของไรท์อีกว่า ไรท์จะไม่ทิ้ง ไม่ดอง ไม่ลบ และจะเขียนจนจบอย่างแน่นอน

ขอฝากคู่ของ หนมเค้ก-อาร์ท ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจทุกคนด้วยน้าาาา^^

ใครที่ชอบนางเอกแสนดี(?) กับ พระเอกโคตรสุภาพเรียบร้อย(?) ดั่งผ้ายับที่พับทิ้งในถังขยะ รับรองว่าคุณจะไม่ผิดหวัง

และขออภัยไว้ก่อน สำหรับคำหยาบที่อาจจะโผล่มาบ้างเป็นระยะๆและหลายระยะๆ(ไม่เยอะหรอก เดี๋ยวโดนแบน)ไว้ด้วยนะคะ 

สุดท้ายนี้ ไรท์ขอขอบคุณทุกคน ทั้งคนอ่านหรือแค่แวะเข้ามาชมเฉยๆก็ขอบคุณนะคะ^^

..........โปรดเตรียมรับกับความบันเทิงของนิยายเรื่องนี้ได้เลยค่ะ........