คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #189 : Login 186: สาวกแห่งเครื่องทำสวนศักดิ์สิทธิ์
Login 186: สาวกแห่งเครื่องทำสวนศักดิ์สิทธิ์
ขาเรียวแหลมสัตว์เทวะพุ่งเข้ามาหาด้วยความเร็วสูง
อิงศรหลบมันได้อย่างหวุดหวิด เขากระโดดฉากหลบออกทางด้านข้างไปได้
แม้ว่าจะเพิ่งช็อกที่สกิลท่าไม้ตายไม่ยอมทำงานก็ตาม
ถ้าหากไม่ได้แบกมีนาเอาไว้ก็คงหลบพ้นสบายๆ
“ทำไมกัน”
ความสงสัยต่อการที่สกิลท่าไม้ตายไม่ทำงานนั้นยังคงกวนใจอยู่
สัตว์เทวะที่โจมตีพลาดไปหักเลี้ยวไล่ตามมา
มันเคลื่อนไหวแบบกระดอนพื้นไปเรื่อยๆ เหมือนลูกปิงปอง
หากหนีไม่ทันขึ้นมาคงได้โดนทับแบนหรือไม่ก็โดนงาบเข้าไปในปากที่เป็นเขี้ยวบดนั่น
ศพคงไม่สวยแน่ถ้าโดนกินแล้วก็ไม่อยากจะโดนด้วย
“กระเด็นไปซะ”
อิงศรเอี้ยวตัวไปแค่ให้หน้าไม้เล็งใส่สัตว์เทวะได้โดยที่ยังคงสาวเท้าวิ่งหนีให้ห่าง
“บัพแอโร่ว!”
มหิงสาเพลิงพุ่งออกไปชนใส่สัตว์เทวะ
แล้วทีนี้มันก็จะถูกเขาทิ้งห่างไปได้อีกหน่อย....
“เฮ้ย!”
แต่มันกลับไม่เป็นแบบนั้น
สัตว์เทวะพุ่งชนมหิงสาเพลิงในจังหวะที่มันกระดอนตัวขึ้นหลังจากลงพื้น
แค่นั้นมหิงสาเพลิงของเขาก็แตกกระจัดกระจายหายไปทันที
“เจ้านี่ไม่ธรรมดาซะแล้วสิ”
สัตว์เทวะที่เพิ่งชนมหิงสาเพลิงกระจายไปก็ลอยขึ้นมาอยู่เหนือศีรษะเขาพอดี
มันโน้มตัวลงมา ปากเขี้ยวแยกอ้าเตรียมจะฉีกขย้ำเหยื่ออย่างเขา
อิงศรเหลือหนทางตอบโต้แค่อย่างเดียว
“เมอร์คาบาห์”
ไม่รู้เหมือนกันว่าปีศาจยังจะเรียกออกมาได้รึเปล่า
เขาเพิ่งจะสูญเสียฟันเฟืองไปเพราะถูกพระเจ้าริบคืน
บางทีนั่นอาจจะเป็นสาเหตุที่ทำให้ใช้สกิลท่าไม้ตายไม่ได้ด้วยก็ได้
แต่ก็ไม่มีวิธีอื่นแล้วถ้าตัวเขายังแบมีนาเอาไว้แบบนี้...
ไพ่อาคานาร์ลอยลงมาอยู่ต่อหน้าอิงศรในเสี้ยววินาทีที่ลำตัวของสัตว์เทวะกำลังจะทับใส่
เขาเอื้อมมือไปคว้าไพ่มาแล้ว...
ฉัวะ ร่างของสัตว์เทวะขาดเป็นสองท่อน
ส่วนบนลอยข้ามหัวไปคลุกทรายอยู่สามตลบ ส่วนท่อนล่างล้มเผละลงตรงหน้า
ดาบของเมอร์คาบาห์ยังคงสะบั้นได้ทุกอย่างเหมือนเดิม นับเป็นเรื่องน่ายินดีที่ปีศาจยังสามารถใช้งานได้
แต่ก็ยังฆ่าสัตว์เทวะไม่สำเร็จ มันยังคงดิ้นทุรนทุรายอยู่บนพื้น
อาละวาดจนฝุ่นทรายลอยตลบอบอวลไปหมด
Heraldic Beast Deity: Zodiac Dragon Scissor Lv. 100
[/////29000:32000//...]
แม้จะบาดเจ็บสาหัสแต่พลังชีวิตของมันกลับไม่ค่อยจะถดถอยลงไปซักเท่าไหร่
“เมื่อกี้เสียหายไปแค่สามพันเองเรอะ”
อิงศรทำหน้าแขยงขยาดในความอึดของสัตว์เทวะพลางก็คิดไปว่า
คนอื่นๆ ยังไม่มาอีกเหรอ
ตอนนี้อาจจะพอร่วมมือกับเมอร์คาบาห์สู้กับมันได้แต่ถ้าต้องแบกมีนาไปด้วยมันคงไม่ง่ายแบบนั้น
ในที่สุดสัตว์เทวะก็เชิดหัวขึ้นมาหลังจากกระเสือกกระสนอยู่นาน
มันจ้องตรงมาที่เขาด้วยดวงตาที่ใสราวกับแก้วนั่น
“ปีศาจนั่น” สัตว์เทวะพูด “มีพลังทำให้อมฤตหายไปได้อย่างนั้นรึ”
“พูดได้ด้วยเรอะ”
ไม่ใช่ว่ามันแปลกอะไร
เขาก็เคยเจอสัตว์เทวะพูดได้มาก่อนเหมือนกันเพียงแต่...
“เจ้านี่ไม่น่าใช่เรดบอสนี่นา”
ถ้าความทรงจำของเขาไม่ผิด
สัตว์เทวะที่พูดคุยโต้ตอบได้อย่างเป็นธรรมชาติที่เคยเจอ
มังกร
เสือ หงส์ และ เต่า ทั้งหมดนั่นอยู่เรดบอสแถมยังเป็นเรดเดียวกันอีก
ด้วยความสงสัยอิงศรเรียกหน้าจอระบบขึ้นมา
เปิดไปที่หน้าประกาศข่าวประจำวัน
ในวันนี้มีเรดบอสสัตว์เทวะแบบออกอาละวาดสุ่มพื้นที่เหมือนกับทุกอาทิตย์
ส่วนใหญ่ที่เขาเจอมาจะเป็นพวกที่มีข้อมูลระบุเอาไว้ว่าเป็นสาวกแห่งเทพจักรราศีหรือไม่ก็นักษัตร
ก่อนหน้านี้ก็เคยพูดคุยกับซีลอร์ดเรื่องชื่อของเครื่องทำสวนที่มีบางส่วนชื่อเหมือนชื่อเดือนและถ้านั่นผูกกับจักรราศีตัวแทนในแต่ละเดือนแล้วล่ะก็ที่สันนิษฐานเอาไว้ว่าเครื่องทำสวนมีส่วนเกี่ยวข้องกับจักรราศีกรีกและนักษัตรที่เป็นจักรราศีของจีนอีกที
สัตว์เทวะยังดำเนินคำพูดของมันต่อ
”งี้นี่เองเจ้าคือมนุษย์ที่คิดต่อต้านพระเจ้าอย่างนั้นสินะ”
“หา ?”
“ก็ดี ข้าคือสาวกแห่งเครื่องทำสวนศักดิ์สิทธิ์ท่านแจนนูวาร์มาร์
ดราก้อนซิสเซอร์โซดิแอกผู้นี้จะขอลงทัณฑ์เจ้าเอง”
สัตว์เทวะพูดเหมือนรู้จักเขาดี
ท่าทางจะไม่ใช่แค่จ่าฝูงธรรมดาๆ ซะแล้ว
ในรายละเอียดที่แสดงอยู่บนหน้าจอก็กล่าวถึงเจ้า
ดราก้อนซิสเซอร์โซดิแอค เอาไว้ว่าเป็นสาวกผู้รับใช้เทพแห่งดวงดาวจักรราศีมังกรและนักษัตรมังกร
“ถ้างั้นแกก็เป็นลูกน้องของพวกเครื่องทำสวนงั้นเรอะ!”
“ถูกต้อง มันเป็นอย่างนั้นแหละ
มนุษย์ยังไม่รู้อีกรึว่าสัตว์เทวะทั้งหมดกำเนิดจากอาวุธของพระเจ้า
นี่ก็เพื่อการลงทัณฑ์ เพื่อชำระบาปฐานทำตัวเป็นวัชพืชของพวกเจ้ายังไงล่ะ”
พูดจบสัตว์เทวะก็คลานตรงเข้ามา
ดูเหมือนมันอยากจะเลิกคุยกับเขาขึ้นมาดื้อๆ
“คงจัดการไม่ได้ง่ายๆ สินะ”
อิงศรเดาะลิ้นด้วยความเจ็บใจ
เขาน่าจะหาโอกาสหนีเสียตั้งแต่ตอนที่ยังคุยกันอยู่ แต่เนื้อหาของสิ่งที่มันพูดมาก็ดึงดูดความสนใจอยู่ไม่น้อย
หรือก็คือเขาถูกสัตว์เทวะหลอกดึงให้หยุดอยู่กับที่
โดนสัตว์เดียรัจฉานหลอกต้มเข้าให้
น่าเจ็บใจชะมัด
สัตว์เทวะเคลื่อนที่เข้ามาใกล้อย่างรวดเร็ว
หลบ...ไม่สิหลบไม่ทันแน่
อิงศรเค้นสมองคิดหาวิธีรับมือในเสี้ยววินาทีเป็นตาย
ใช้บัพ-แอโร่วผลักมันออกไปไม่ได้
ถ้างั้นให้เมอร์คาบาห์จัดการ
แต่ปีศาจของเขาก็ยังอยู่ห่างเกินไป
ใช้ไกรพ์นิลหยุดมัน..ไม่ไหวแบบนั้นเสียเวลาเกินไป
ถ้าอย่างนั้นเขาก็ต้องตายที่นี่
มีนาก็ด้วย
ทว่า
ในตอนนั้นเอง
“เอจออฟไดม่อนดัส!”
ความช่วยเหลือดุเหมือนจะมาถึงทันเวลาพอดี
เจ้ากุ้งมังกรยักษ์ถูกสายลมคมน้ำแข็งโถมพัดเข้ามาจากด้านข้างจนลอยกระเด็นออกไป
“พี่ศรไม่เป็นไรนะครับ!”
กวินทร์ที่โจมตีช่วยเขาเอาไว้ตะโกนข้ามมาจากป่าที่อยู่อีกฟาก
จากตรงนั้นเองมิ่งขวัญก็วิ่งโพล่งออกมาแล้วกระโดดพรวดเดียวมายืนขวางหน้าเขากับสัตว์เทวะ
“รอยัลเซเบอร์”
มิ่งขวัญไถลมือไปกับใบดาบทำให้แสงห่อหุ้มมันแล้ว
“บริโอแน็ค!”
ตวัดฟันมันลงจากด้านบน
ดาบซึ่งห่อหุ้มด้วยแสงที่ยืดขยายยาวไปถึงจุดที่สัตว์เทวะกระเด็นกลิ้งไป
ดาบผ่ามันร่างของมันขาดไปอีกครึ่งหนึ่ง
แต่ส่วนที่ขาดก็เชื่อมติดกันทันที
ไม่มีความเสียหายเกิดขึ้นกับพลังชีวิตของมันด้วย
“เจ้านี่มันคืนชีพได้สินะ”
มิ่งขวัญพูดแล้วดึงดาบ
คงตั้งใจจะฟันใส่อีกรอบ
“เดี๋ยวก่อนขวัญใช้เมอร์คาบาห์ของฉันจัดการดีกว่ามันจะได้ฟื้นตัวไม่...”
ทว่ายังไม่ทันที่อิงศรจะพูดจบก็มีกระสุนระดมยิงลงมาจากท้องฟ้า
กระสุนทำลายร่างของสัตว์เทวะจนกลวงโหว่เหมือนเนยแข็ง
ซีเซียมนั่นเอง
รวมทั้ง โพแทสเซียม ลิเธียม ก็ตามกันลงมาบนหาด
“อิงศรพวกเรามาแล้ว!”
เสียงของนรินทร์ดังแว่วมา
หมอนั่นกับพวกเด็กกำพร้ากำลังวิ่งอ้อมจากอีกมุมของหาดตรงมาที่นี่
ซีเซียมพูด
“มารวมตัวกันครบแล้วสินะ แต่ก่อนอื่นต้องจัดการเจ้านี่ก่อน”
แล้วตั้งท่าจะยิงเผด็จศึกสัตว์เทวะด้วยปืนพกที่อยู่ในมือ
แต่ลิเธียมก็ชิงเคลื่อนไหวไปก่อน
ราชครูจับดาบมั่นพุ่งทะยานออกไปราวกับดาวหางแดง
อิงศรมองตามการเคลื่อนไหวนั่นไม่ทัน
แต่ในวินาทีถัดมานั่นสัตว์เทวะก็
Heraldic Beast Deity: Zodiac Dragon Scissor Lv. 100
[....0:32000.....]
“อัก...อ๊ากก...”
สัตว์เทวะถูกสับเป็นชิ้น
เสียงร้องของมันดังขึ้นก่อนที่ปากจะถูกหั่นแล้วเสียงก็เงียบลง
ค่าประสบการณ์ที่หลั่งไหลมาหลังจากโค่นสัตว์เทวะเลเวลร้อยทำให้บางคนเลเวลอัพ
เมษาเพิ่งจะวิ่งออกมาจากป่าตอนที่การต่อสู้จบลงพอดี
“เสร็จกันไปแล้วเรอะ” เลขแสดงระดับบนหัวของเมษาเลื่อนระดับขึ้น
“อ้าว...เลเวลอัพเฉย”
เมษา Lv. 70 [/////12000:12000/////]
ไม่เพียงแค่เมษาแต่นรินทร์ก็เลื่อนระดับขึ้นเช่นกัน
เนื่องจากทั้งคู่ต่างก็มีเลเวลตามคนในกลุ่มมากที่สุด
นรินท์ Lv. 70
[/////8500:8500/////]
อย่างไรก็ตามยังมีเรื่องที่จะต้องยืนยันก่อน
อิงศรส่งตัวมีนาให้เมษาที่เพิ่งเดินมาถึงรับไปแล้วหันไปถามซีเซียม
“นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ตอนนั้นนายทำอะไรลงไป”
“จะอธิบายให้ฟังเดี๋ยวนี้แหละ”
ซีเซียมพูด
ขณะเดียวกันทุกคนก็มารวมกลุ่มกันจนครบ
ตอนนี้ขาดไปแค่คนเดียวคือซีลอร์ดที่ไม่รู้ไปอยู่ที่ไหน
บางทีซีเซียมคงมีคำตอบในเรื่องนั้น
จู่ๆ
ก็มีเสียงดังขึ้น
“อุ...”
สีหน้าของเมษาซีดลงตอบรับต่อเสียงนั่น
เด็กหนุ่มจับร่างของพี่สาวฝาแฝดลงนอนหนุนตัก
“มีนาฟื้นแล้ว”
ด้วยคำพูดนั่นทำให้ความสนใจของทุกคนไปกระจุกกันที่มีนาแทน
นี่จะเป็นการพบหน้ากับมีนาครั้งแรกหลังแยกจากกันตลอดหนึ่งวันที่ผ่านมา
หนึ่งวันอันยาวนานแลกกับการได้เห็นพวกพ้องทุกคนปลอดภัย
เขาได้ทั้งมิ่งขวัญ ทั้งเหล่าครอบครัวกลับมา
แถมยังช่วยนรินทร์ไว้ได้ด้วยถึงจะผ่านเรื่องยากลำบากมามากแต่ผลลัพธ์มันก็คุ้มค่า
คำพูดแรกที่มีนากล่าวออกมาหลังจากลืมตาตื่น
“ที่นี่…ที่ไหน”
“ฟื้นซักทีนะหลับอุตุซะชาวบ้านเขาลำบากกันไปหมด”
อิงศรพูดประชดแต่กลับหุบยิ้มไว้ไม่อยู่ คนอื่นๆ ก็ยิ้มเหมือนกัน
มันเป้นเรื่องน่ายินดี
ทว่า
ท่ามกลางความยินดีนั่นเองมีนาก็
“พวกคุณเป็นใครกันคะ”
กล่าวคำพูดแบบนั้นออกมา
“หา?”
อิงศรเบิกตากว้าง
ทุกคนก็เหมือนกันพากันเป็นงงไปหมด
“แล้วฉันเป็นใครกัน”
ดูเหมือนว่ามีนาจะสูญเสียความทรงจำ
ความคิดเห็น